ก้อย final season ep 6 ครบ By ukisa

[godgod610]

ใครที่อ่านที่เว็ปที่คุณ ukisa ลงไว้แล้วเนื้อเรื่องบางส่วนหายไป สามารถอ่านได้ต่อที่นี่นะครับ^ ^




วันนี้ผมรู้สึกเหนื่อยมากกว่าปรกติ คงเพราะเมื่อวานกว่าที่ส้มจะหมดฤทธิ์ เธอก็รีบเอาน้ำผมออกจนเกือบหมดตัว โชคดีที่ผมกลับดึกแนนเลยจัดการหงส์และหลับไปทั้งคู่ ผมเลยไม่ต้องทำการบ้านกับเธอทั้งสองคน วันนี้ตวงจะส่งสาวนักลงทุนมาให้ผมสองคน ผมอยากรู้ว่าพวกเธอจะเฉียบอย่างที่ตวงบอกจริงๆ หรือเปล่า


ผมมาถึงที่ทำงานพี่คมก็โทรสายตรงมาหาผมที่โต๊ะแต่เช้า


"สวัสดีครับพี่"
"ว่าไงมึงเดี๋ยวนี้ชักเก่งนะ เริ่มไต้เต้าเป็นกับเค้าแล้ว"
"ไต้เต้าอะไรพี่ ผมงง"
"อ้าว นี่ยังไม่ส่งไปถึงมึงอีกหรอเนี่ย"
"ใครส่งอะไรมาหรอครับพี่"
"เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละ ต่อไปสงสัยกูต้องเป็นฝ่ายฝากเนื้อฝากตัวกับมึงแทนแล้ว ต่อไปมึงก็อย่างลืมกูกับพี่สาวมึงหละ ได้ดีแล้วก็ช่วยๆ กันมั้ง"
"ผมจะลืมพี่ไปได้ยังไงหละครับ"
"เออแค่นี้แหละกูจะไปหาพี่ไพศาลแล้ว เออว่าแต่เรื่องแผนกใหม่ว่าไง"
"วันนี้ครับ วันนี้จะมีนักเล่นหุ้นมือฉมังมาสัมภาษณ์สองคน"
"สองคนเองหรอ ก็พอดีเลยนี่กว่ารับไว้เลยทั้งสองคน"
"ผมก็คิดแบบนั้นนะครับพี่ แต่ผมไม่แน่ใจว่าพวกเธอจะอยากทำงานกับผมหรือเปล่า ผมยิ่งไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับหุ้นอยู่"
"อ้าวแล้วที่มึงบอกออกไปศึกษาเรื่องหุ้นเนี่ย มึงไปทำอะไรวะ"
"ก็ศึกษาพี่ แต่มันไม่ง่ายเลยนะครับพี่"
"แหม มึงศึกษากับใครวะ สงสัยจะนักศึกษาใช่ไหม มึงเลยเข้าใจยาก แต่เข้าไปในตัวน้องเค้าง่าย"
"ไม่ใช่หรอกครับพี่ อืมว่าแต่ของฝากหละพี่"
"ของฝากอะไรวะ"
"ก็ของฝากจากเกาหลีไงพี่"
"มึงรู้ได้ไงเนี่ย นุ่นบอกมึงหรอ"
"เปล่าพี่ผมเดาเอา แต่ถูกใช่ไหมพี่ถึงได้ตกใจ"
"เออๆ ใช่ เดี๋ยวพี่สาวมึงคงให้เด็กเอาลงไปให้แหละ แหมแค่นี้ก็ต้องทวง พี่สาวมึงเค้าคิดถึงแต่มึงแหละ ซื้อของฝากมึงตั้งแต่ไปถึง"
"ขอบคุณครับพี่"

ผมนั่งทำงานต่อซักพักหงส์ก็เคาะประตูแล้วเดินเข้ามาพร้อมกับกล่องกำมะหยี่สีแดงในมือและเอกสารใส่แฟ้มใสมาหนึ่งฉบับ


"อะไรหรอหงส์"
"แผนกบุคคลเอามาให้ค่ะหงส์ยังไม่ได้อ่านจดหมายเลย กลัวเป็นความลับ"
"ไม่เป็นไรจ๊ะ"


ผมสนใจว่ามีอะไรอยู่ในกล่อง ผมเปิดมันออกดูก่อนที่จะอ่านหนังสือที่ส่งมาด้วย พอเปิดออกมันก็เป็นกุญแจเลเซอร์มีตรายี่ห้อรถยุโรปมันมีตัวอักษรอยู่สามตัว B M W ผมตกใจมากรีบหยิบหนังสือที่ส่งมาด้วยอ่าน


มันเป็นหนังสือแจ้งว่าผมได้รับรถประจำต่ำแหน่งและเปลี่ยนแปลงเรื่องเงินค่าน้ำมันผมจากสามพันบาทเป็นบัตรเติมน้ำมันมูลค่าสองหมื่นบาทและทางบริษัทฯ จะเติมเงินให้ผมทันทีที่เงินในบัตรเหลือต่ำกว่าห้าพันบาท ผมรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ผมรู้ว่าใครจะตอบคำถามผมได้ แต่พอเห็นว่าหงส์ยังยืนอยู่ในห้องผมก็รีบบอกให้เธอไปรอข้างนอกก่อน


"สวัสดีค่ะพี่บี ชอบรถที่คุณลุงส่งไปให้ไหมค่ะ"
ส้มพูดต่อแบบไม่หยุดจนผมไม่มีโอกาสถามเธอ
"ตอนแรกส้มบอกคุณลุงว่าให้ซื้อซี่รี่สามให้พี่บีเหมือนกับส้ม แต่คุณลุงเค้าบอกว่าเพิ่งซื้อซี่รี่ห้ามาแต่ไม่ได้ใช้ยังป้ายแดงอยู่เลย เค้าเลยเอามันให้พี่บีใช้แทนที่จะต้องซื้อใหม่"
"พี่ขอบใจส้มมากนะ แต่พี่คงรับไม่ไหว มันเกินกว่าที่พี่จะรับได้ พี่คงต้องบอกคุณอำนาจว่าพี่ขอคืนรถให้ท่าน"
"พี่บี พี่บีก็รู้นิสัยลุงนะค่ะ พี่บีไปบอกว่าจะขอคืน คุณลุงต้องโกรธมากแล้วหาว่าพี่รังเกียจของที่คุณลุงซื้อให้แน่ๆ มันคงไม่ใช่แค่โกรธนะส้มว่า ต่อไปพี่จะขอให้ลุงทำอะไร คงยากแน่ๆ ลุงยิ่งเป็นคนช่างจำด้วย"
"งั้นหรอ อืมแต่พี่คงต้องโทรไปขอบคุณคุณอำนาจซักหน่อยนะ"
"ค่ะ ส้มคิดถึงพี่บีจังเลย แต่วันนี้ส้มไม่ว่าง เอาไว้ส้มว่างส้มจะโทรหานะ แล้วส้มจะให้พี่บีตอบแทนความดีส้มให้สาสม" ส้มหัวเราะคิกๆ
"จ๊ะ น่ารักขนาดนี้ สงสัยครั้งหน้าคงต้องตอนแทนกันจนว่าจะหมดแรงกันไปข้างนึงเลยนะ"
ส้มหัวเราะชอบใจก่อนจะวางสายไป ผมรีบกดโทรศัพท์หาคุณอำนาจต่อ
"สวัสดีครับคุณอำนาจผมบีนะครับ"
"เออว่าไง เป็นไงรถที่กูให้ถูกใจไหม แล้วนี่กูให้มึงเรียกว่าพี่อำนาจ มึงนี่ไม่เคยจำเลยนะ"
"ขอโทษครับ คุณ เออ พี่อำนาจ"
"ว่าไงรถที่กูให้ถูกใจไหม หรือจะเอาซี่รี่เจ็ด ซี่รี่แปด"
น้ำเสียงคุณอำนาจเหมือนที่ส้มบอกผม ถ้าบอกว่าจะคืนรถแกคงตะคอกใส่ผมแน่ๆ
"ขอบคุณมากครับพี่อำนาจ รุ่นเดียวกับที่ผมชอบเลยครับ"
"เออ หลายล้านเลยนะมึง นี่ก็จำใจซื้อมานะ กูไปถูกใจพิตตี้ที่ยืนข้างรถ มันอ้อนให้กูซื้อ กูก็ซื้อพอซื้อมากูก็มีรถเหลือเฟือไม่รู้จะเอาไปเก็บไหน พอดีหนูส้มโทรมาบอกว่ามึงไปหาแล้วก็ชอบรถที่กูซื้อให้เค้า กูเลยคิดถึงมึงส่งรถคันนี้ให้มึงใช้"
"ขอบคุณมากนะครับพี่อำนาจ นี่ถ้าไม่มีพี่อำนาจ ชาตินี้ผมคงไม่มีวันได้แตะรถที่ราคาแพงขนาดนี้แน่ๆ"
"เออมึงโทรมาก็ดีแล้ว กูฝากมึงดูแลส้ม ส้มฟ้องว่ามึงไม่เคยไปหาเค้าเลย นี่กูต้องขอร้องมึงไหมมึงถึงจะยอมช่วยกูเนี่ย"
"ขอโทษจริงๆ ครับพี่ทั้งงานทั้งเมียผมแทบจะปีกตัวไม่ไหวจริงๆ"
"เออ กูเข้าใจ แต่มึงก็ต้องเขาใจกูด้วยนะ มึงคงรู้แล้วนะว่าส้มหนะขนาดไหน แล้วเค้าก็ดีมาก ต้องการขนาดไหนก็ไม่เคยมีผู้ชายอื่นให้กูต้องเสียใจ เค้าก็อ้อนแต่ให้กูไปหา พอมีมึง กูก็คิดว่าจะช่วยเบาแรงกูบ้าง มึงก็ดันไม่ยอมไปหาหนูส้มซะอีก พอมึงไม่ไปหาเค้าก็มาจิกกูยิกๆ ให้ไปหาแทน แล้วตอนนี้กูก็มีเด็กใหม่อยู่ด้วย ก็ยัยพิสตี้ที่ทำกูต้องซื้อรถราคาหลายล้านเนี่ยแหละ มึงคิดดูซิ แค่ยัยหนิงเนี่ยกูก็จะแย่แล้ว ถ้าขืนกูไปหาส้ม มีหวังกูได้หัวใจวายตายแน่ๆ"
"ครบพี่ผมเข้าใจแล้ว ผมตกลงกับส้มแล้วว่าต่อไปนี้ผมจะไปหาเธอบ่อยขึ้นพี่ไม่ต้องห่วงแล้วหละครับ"
"ได้อย่างนั้นมันก็ดีโว้ยบี กูเองก็แก่ลงเรื่อยๆ จะทำให้พอใจส้มตอนนี้กูบอกตรงๆ ไม่ไหว เออมึงโทรมาก็ดีแล้วนี่กูไปซื้อคอล์สสปามาแล้วใช้ไม่ทัน แม่งจะหมดในเดือนนี้แล้ว เหลืออีกเกือบสิบคอล์สเลย เดี๋ยวกูจะให้คนเอาไปให้มึงนะ"
"ขอบคุณครับพี่"
"เอาหละหนิงมาแล้วกูต้องไปแล้ว หวังว่ามึงคงไม่ผิดคำพูดเรื่องส้มนะ"
"ผมรับปากแล้วก็ต้องทำเต็มที่อยู่แล้วครับพี่"
"ดี แค่นี้นะ"


แล้วผมก็ไม่กล้าปฏิเสธคุณอำนาจอย่างที่ส้มว่า แต่ไม่ทันที่ผมจะคิดอะไรได้ต่อ หงส์ก็โทรเข้ามาพร้อมกับบอกว่ามีคนมาหาผม ผมบอกหงส์ให้เชิญเขาเข้ามา


"สวัสดีค่ะคุณบี" สาวในชุดสูทเนียบสวมแว่นตากรอบดำยี่ห้องแพง ผมดำยาวม้วนรวบไว้ด้านหลังอย่างเรียบร้อย 
"ครับ เชิญนั่งครับคุณ"
"วิ ค่ะ วิลาศินี แต่เรียก วิเฉยๆ ก็ได้ค่ะ"


วินั่งลงแล้วบอกว่าตวงเป็นคงส่งเธอมาหาผม ผมรับเอกสารวุฒิการศึกษา ประวัติการทำงาน ผลงานที่ผ่านมา วิ จบปริญญาเอกจากอังกฤษตั้งแต่อายุยี่สิบหา ผมดูปีเกิดเธอ ตอนนี้เธอเพิ่งอายุยี่สิบเจ็ดเท่านั้น แต่ผลงานกับมากมายจนเกินอายุ 


"ประวัติคุณน่าทึ้งมากนะครับ"
"ค่ะ"
"อืม พออ่านแล้วผมกลับคิดว่า คนที่เก่งอย่างคุณจะอยากทำงานในบริษัทฯ ที่ไม่เคยมีสายงานตรงทางด้านนี้แบบนี้หรือครับ"
"ที่จริงหลังจากที่คุณตวงบอกดิฉัน ดิฉันเองก็ได้ปฏิเสธไปแล้วนะค่ะ แต่คุณตวงยืนยันว่าดิฉันต้องลงมาเจอคุณบีเองแล้วดิฉันอาจจะเปลี่ยนใจ"
"งั้นหรือครับ ในเมื่อคุณวิเปิดใจให้ผมก่อน ผมก็อยากเปิดใจคืนให้บ้างนะครับ ผมเองพออ่านประวัติคุณวิผมรู้สึกกังวน"
"ทำไมค่ะ คุณบีกลัวดิฉันทำงานให้คุณไม่ได้งั้นหรือค่ะ"
"ตรงกันข้ามครับ คณสมบัติคุณวิสูงกว่าที่ผมคาดหมายไว้มาก แต่ก็เพราะเรื่องนี้ผมถึงรู้สึกกังวนใจ"
"คุณบีกังวนใจเรื่องอะไรค่ะ บอกดิฉันได้หรือเปล่า"
"ผมเองเคยเป็นลูกน้องมาก่อนที่จะมาอยู่ในตำแหน่งนี้ และนิสัยเสียของผมเรื่องนึงก็คือ ผมไม่อยากทำงานกับเจ้านายที่ไม่รู้เรื่องงานที่ผมทำ"
วิหัวเราะเบาๆ
"จริงๆ ด้วยซินะค่ะ"
"คุณก็คิดแบบผมใช่ไหม"
"เปล่าค่ะ วิกำลังคิดว่าที่คุณตวงพูดมามันไม่เกินจริงเลย คุณบีมีอะไรที่น่า อืมหลงไหลจริงๆ"
"ถ้านี่เป็นคำชม ผมก็ขอรับไว้นะครับ"
"แน่นนอนค่ะ วิเริ่มงานได้พรุ่งนี้เลยนะค่ะ"
"เออ ตกลงคุณจะทำงานกับผมหรือครับ"
"แล้วคุณบีจะรับวิไว้ทำงานหรือเปล่าหละค่ะ"
"รับซิครับรับแน่นนอน"
"งั้นวิมาเริ่มงานพรุ่งนี้เลยนะค่ะ"
"อืม ผมอยากให้คุณมาวันพฤหัสได้ไหม"
"ทำไมหละค่ะ"
"ผมอยากให้คุณได้พักผ่อนเพื่อเตรียมตัวกับงานใหม่"
"ค่ะ คุณนี่ เอาเถอะค่ะยังไงก็ได้ วิจะมาหาคุณอีกทีวันพฤหัสนะค่ะ"
"ครับ อ้อ แล้วตามธรรมเนียมของที่นี่ เราคงมีงานเลี้ยงกันนิดหน่อยตอนเย็นวันพฤหัส คุณวิคงสะดวกนะครับ"
"แน่นนอนค่ะ แล้วเจอกันค่ะ"


วิลุกขึ้นเธอหันหนังเดินไปที่ประตูห้อง ผมเพิ่งสังเกตว่าชุดสูทวิมันรัดรูปเหมือนกัน เอวเป็นเอวสะโพกเป็นสะโพก แถมรีลาการเยื้องกายของเธอก็ทำให้ผมจินตนาการถึงร่างอันเปลือยเปล่าที่กำลังโก้งโค้งรอให้ผมเข้าไปเสียบ


ผมทำงานต่อได้ไม่ถึงห้านาทีก็มีสาวอีกคนมาขอพบผม เธอมาตามคำขอของตวงเช่นกัน
"สวัสดีค่ะ"
"เชิญนั่งครับ"
"ค่ะ ดิฉัน หยุงหญิงนะค่ะ เรียกหญิงเฉยๆ ก็ได้"
ผมมองเด็กสาวอายุน่าจะไม่เกินยี่สิบเจ็ดแต่งตัวตามแฟชั่น แฟชั่นที่ผมว่าไม่ใช่แฟชั่นของเด็กวัยรุ่นทั่วไปตามท้องถนน แต่เธอใส่เสื้อผ้าตามแบบห้องเสื้อดังในยุโรปและอเมริกา ผมอ่านประวัติเธอจบแล้วก็ต้องอมยิ้ม มันแทบไม่ต่างจากวิซักเท่าไหร่ ปริญญาตรีมหาลัยดังของประเทศไทย ปริญญาโท ปริญญาเอกจากอเมริก เริ่มทำงานหลังวิไม่นานนักแต่ผลงานเหมือนแข่งขันกันมาตลอด


"อืมผมคงไม่ต้องบอกอะไรมากนะครับ ตวงคงบอกคุณหญิงหมดแล้ว"
"เรื่องงานไว้ก่อนเถอะค่ะพี่บี แล้วก็ช่วยเซ็นต์ชื่อให้หน่อยซิค่ะ"
หญิงหยิบเอาซีดีเพลงของเฟรินกับเชอรี่ออกมาให้ผมช่วยเซ็นต์ชื่อให้ ผมรับเซ็นต์ก่อนส่งกลับให้เธอ
"พี่บีกับเบลลเป็นแฟนกันจริงๆ หรือเปล่าค่ะ"
"เปล่าครับ ก็แค่การแสดง"
"ค่ะ อืมพี่บีนี่หล่อกว่าใน MV อีกนะค่ะ"
"ขอบคุณครับ"
"ที่จริงพี่ตวงบอกหญิงหมดแล้วเรื่องงานที่ต้องมาทำที่นี่ หญิงบอกตรงๆ ว่าหญิงไม่สนใจเลยนะค่ะ เพราะที่ทำหญิงก็รู้สึกดีอยู่แล้ว แต่ที่หญิงมานี่เพราะหญิงอยากมาเจอพี่กับตาตัวเอง"
"งั้นหรอครับ น่าเสียดายนะครับ ผมเลยอดได้คนเก่งๆ มาช่วยงานเลย แต่ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจดีเป็นผมเองก็คงไม่อยากมาทำงานที่มันแย่กว่าเดิม จริงไหมครับ"
"ค่ะหญิงก็คิดแบบนั้น ก่อนหน้าที่จะมาที่นี่ แต่พอหญิงเจอพี่บีแล้ว หญิงเกิดเปลี่ยนใจอยากจะลองทำอะไรที่มันเหมือนเริ่มจากศูนย์ดูบ้าง พี่บีพอจะรับหญิงไว้ทำงานด้วยซักคนได้ไหมค่ะ"
"เออ ได้ซิครับ ทำไมจะไม่ได้หละครับ" ผมรู้สึกแปลกใจนี่เป็นสาวคนที่สองที่แรกเริ่มเหมือนจะปฏิเสธที่จะทำงานกับผมแต่ลงท้ายก็ขอทำงานเอาซะดื้อๆ


แล้วเหมือนกับวิ ผมนัดให้หญิงมาเริ่มงานวันพฤหัส พอหญิงกลับไปผมก็เอาแฟ้มของวิกับหญิงไปหาพี่คม แต่พอดีคนของคุณอำนาจมาส่งใบสปาให้ผมพอดี ผมเลยหยิบออกมาใบนึงแล้วใส่แฟ้มไปด้วย ผมไปหาพี่คมที่ห้องเพื่อคุยเรื่องที่จะรับวิกับหญิงเข้าทำงาน


"โห มึงหามาจากไหนวะ ปริญญาเอกเลยนะมึง ทั้งสองคนด้วย เรื่องเงินเดือนไม่ต้องห่วง แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ"
"ขอบคุณครับพี่ ผมฝากพี่เรื่องจัดโต๊ะทำงานให้น้องเค้าด้วยนะครับ ผมเอารายละเอียดมาด้วยแล้ว"
"แหมไม่ทันไรมึงหัดใช้งานกูแล้วนะ อีหน่อยคงข้ามหัวกูไปจริงๆ อย่างที่กูว่าแน่ๆ"
"โถพี่ น้องขอให้ช่วยแค่นี้ทำบ่น อะค่าจ้าง" ผมยืนใบสปาให้พี่คม
"อะไรวะ โหมึงเอามาจากไหนเนี่ย"
ผมเลยเล่าให้พี่คมฟังว่าผมได้มายังไง
"เออก็ยังดีที่มึงยังคิดแบ่งให้พี่บ้างไม่ใช่อมไว้ให้แต่เมียมึง"
"โถผมจะทำแบบนั้นได้ยังไง มีอะไรผมก็คิดถึงแต่พี่ก่อนเสมอหละครับแล้วเมียผมก็มีแค่สองคนตอนนี้ผมจะใช้หมดได้ยังไง"
"ไอ้เวรไม่เหลือมึงคงไม่คิดให้กูซินะ"
"ผมล้อเล่นผมคิดจะให้พี่อยู่แล้ว ถ้าใบเดียวไม่พอจะเอาอีกก็ได้ ผมขอไว้สามใบพอ ให้เมียสองกับน้องสาวอีกหนึ่ง"
"กูเอาใบเดียวพอแล้ว กูจะทำงานแล้วมึงไปได้แล้ว เรื่องจัดที่นั่งพรุ่งนี้เย็นคงเสร็จ ไปได้แล้วกูจะทำงาน"


หลังจากผมกลับจากไปคุยกับพี่คม ผมก็กลับมานั่งคิดว่าผมจะทำยังไงดีกับรถของผม จะให้แนนเธอก็ขับรถของเจนแล้วแถมตอนนี้ยังซื้อตุ๊กตามาแต่งเต็มรถอีก เธอคงไม่ยอมเปลี่ยนมาขับรถของผมแน่ๆ แล้วผมก็คิดว่าควรยกรถให้ใคร ผมโทรหาก้อย บอกเธอเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ไม่บอกว่าผมทำยังไงถึงได้รถคันใหม่มา ก้อยอิดอ้อดอยู่นานกว่าจะยอมรับรถของผม พอเธอยอมรับผมก็บอกให้เธอลางานเพราะผมจะไปหาเธอและจะพาเธอไปสปาในช่วงบ่าย


"ที่จริงรถบ้านก้อยก็มีนะค่ะ แค่ก้อยไม่อยากใช้เอง"
"แหม ก็รถคุณพ่อก้อยไม่ใช่หรอ ถึงท่านจะเกษียณแล้ว แต่ท่านก็ยังใช้อยู่บ้างเหมือนกัน ก้อยจะเอามาใช้เป็นรถส่วนตัวคงไม่ได้จริงไหม"
"ก็ใช่นะค่ะ แต่ก้อยก็ยังไม่อยากมีรถซักเท่าไหร่"
"เอาเถอะน่า ต่อไปจะได้ไปกลับสะดวก จะซื้อของกลับบ้านก็ไม่ต้องหอบขึ้นรถนะ"
"ค่ะ ที่จริงมันก็ใช่นะ ว่าแต่พี่บีเดี๋ยวนี้ขับรถแพง คงหลอกสาวๆ ได้อีกเยอะเลยซินะค่ะ"
"พี่จะไปหลอกสาวๆ ให้เมื้อยทำไม พี่มีสาวให้พี่หลอกประจำอยู่แล้วทั้งคน"
"อุ้ย นี่แปลว่าพี่บีหลอกก้อยอยู่ตลอดอยู่แล้วใช้ไหมค่ะ"
ก้อยแกล้งทุบแขนผม
"พี่เคยหลอกก้อยด้วยหรอ พี่เห็นก้อยยอมมาด้วยเองทุกครั้ง ไม่เห็นพี่ต้องหลอกอะไรเลย"
"ทะลึงอีกแล้ว คนบ้า"


ผมกับก้อยหยอกล้อกันจนไปถึงสปา พอขับรถไปถึงหน้าทางเข้าผมแอบคิดว่านี่ถ้าผมไม่ได้ขับรถราคาแพงแบบนี้ ผมคงไม่กล้าขับเข้าไปแน่ๆ ก้อยเองก็ตกใจเธอคิดว่าผมคงมาผิดที่แน่ๆ


"พี่บีคงไม่ใช่ที่นี่มั้งค่ะ ก้อยว่ามันคงแพงมาก เราลองไปวนดูก่อนดีไหมค่ะ"
"ที่นี่แหละ ชื่อก็ตรงกับในบัตรนี้นี่น่า เข้าไปเถอะ ถ้าไม่ใช่ค่อยออก มากลับออกไปตอนนี้ อายคนเค้า"


ผมกับก้อยลงจากรถ มีพนักงานเดินเอารมมารับก้อยกับผม พอเดินเข้าไปด้านในก็มีพนักงาสาวสวยเข้ามาถามว่าผมจะมาทำอะไรวันนี้ ผมเลยยื่นบัตรที่คุณอำนาจให้มาส่งให้เธอ


"อ้อแขกของท่านอำนาจนี่เอง เชิญค่ะ"


พนักงานต้อนรับพาผมกับก้อยเข้าไปด้านในและเธอก็บอกว่าก้อยต้องเข้าคอล์สขัดผิวอาบน้ำนมและอะไรอีกหลายอย่างจนผมมึน แต่สรุปแล้วจะต้องใช้เวลาประมาณสามชั่วโมง ระหว่างนั้นพนักงานอีกคนจะพาผมไปรอที่ห้องรับรองซึ่งจะมีพนักงานมานวดให้ มีซาวน่า มีโทรทัศน์ให้ดู และมีแชมเปนให้จิบระหว่างรอก้อย


ผมแยกกับก้อยมายังห้องที่หรูหร่า มีเตียงตัวใหญ่อยู่กลางห้อง มีโซฟาให้นั่ง มีอ่างอาบน้ำ และมีเตียงให้นอนเพื่อให้พนักงานมานวด ผมนั่งที่โซฟา พนักงานสาวอายุน่าจะเพิ่งครบยี่สิบ ส่งผ้าขนหนูให้ผม แล้วบอกให้ผมถอดเสื้อผ้าออกให้หมดเพื่อที่เธอจะได้อาบน้ำขัดตัวให้ผม ผมตกใจมาก ตกลงนี่สปาหรืออาบอบนวดกันแน่ แต่เด็กสาวก็อธิบายให้ผมเข้าใจ


"บริการปรกติคืออาบน้ำให้ในชุดบีกีนี่ค่ะ แต่ถ้าอยากให้ถอดก็ให้เพิ่มแล้วแต่ตกลงค่ะ ถอดบนถอดล่างหรือถอดหมด" ฟาง
"งั้นหรอ อืม" ผมมองดูหุ่นน้องฟาง แล้วก็นึกสนใจที่อยู่ใต้บีกีนี่สีขาวที่เธอใส่อยู่เหมือนกัน
"พี่น่ารักกว่าในทีวีอีกนะค่ะ"
ผมคิดในใจ "เออเจอแฟนคลับอีกแล้ว สงสัยต่อไปใช้มุขนี้หลอกสาวได้อีกเพียบแน่ๆ"
"ปรกติเค้าให้กันอยู่เท่าไหร่หละถ้าจะให้ถอดหมด"
"ทั่วไปหรอค่ะ ก็ชิ้นละ 500 ค่ะ ถ้าอยากจะจับล้วงก็เพิ่มอีก 500"
"สรุปครบเซ็ท 1500 นะ อืมแล้วมีแขกขอ อืมร่วมด้วยไหม"
"ร่วมอะไรค่ะ  อ้อ ขอเอาใช่ไหมค่ะ ฟางไม่ได้ขายตัวนะค่ะ ฟางแค่มาอาบน้ำมานวดให้ อยากจับตัวฟางก็จ่ายเงิน แต่ฟางไม่ให้เอานะค่ะ"
"งั้นหรอ อืมก็ดีนะเดี๋ยวนี้มีแบบนี้ด้วย"
"พี่หมายความว่าไงค่ะดี หมายถึงเสียงเงินแล้วก็ไม่ได้เอาหรอค่ะ"
"ไม่ใช่ แต่ดีสำหรับสาวๆ ที่ลำบากไง ทำแบบนี้ก็ได้เงิน เปลื่องตัว แต่ก็ไม่ต้องเสียตัว แค่โดนลูบคล่ำดีกว่าโดนคนที่ไม่เคยรู้จักเอาจริงไหมหละ"
"ค่ะ พี่นี่น่ารักจังนะค่ะ เข้าใจพวกหนูด้วย คนอื่นพอบอกว่า 1500 ไม่ได้เอาเค้าก็ไม่ช่วยพวกหนูแล้วค่ะ เค้าบอกว่า 1500 ไปที่อื่นได้เอาด้วย"
"อ้าวแบบนี้ฟางก็ไม่เคยได้ทิปให้ถอดชุดหรอ"
"ก็ได้บ้างค่ะ คนดีก็มีเยอะ คนนิสัยไม่ดีก็มี บางคนนะค่ะ บอกว่าจะให้หนู 1500 ไม่ต้องถอดไม่ล้วง แต่ขอให้หนูแหวกบีกีนี่ให้เขาแทงก็พอ"
"โห แล้วฟางทำไง"
"หนูก็ไม่รับค่ะ หนูไม่ได้ขายตัวนี่ค่ะ ถึงหนูจะไม่ได้ซิง แต่หนูก็สบายใจที่จะได้เงินน้อยดีกว่าต้อง อืม"
"เอาหละๆ พี่ให้ 2000 ฟางทำตามลิมิทของฟางแล้วกัน อย่างมากพี่อาจจะอยากจับหน้าอกฟางจับก้นฟางบ้างถ้ามันหมั่นเคี้ยวนะ"
"ขอบคุณค่ะพี่ พี่เปลี่ยนเสื้อผ้านะค่ะฟางจะไปเตรียมน้ำในอ่าง"


ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จผมก็เดินไปหาฟางที่ตอนนี้เปลื่อยเปล่ายืนเทสบู่เหลวใส่ในอ่างอาบน้ำ ฟางถอดผ้าขนหนูผมออก เธอตกใจกับสิ่งที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าขนหนูจนเผลอจ้อง ก่อนที่เธอจะตั้งสติได้แล้วค่อยจูงผมลงไปในอ่างน้ำวนขนาดใหญ่ ฟางเอาพองน้ำมาถูตามตัวผม ผมมองดูเธอ หน้าตาฟางสะสวยเหมือนเด็กสาวในมหาลัยเอกชน ผมคิดว่าเธอคงเป็นักศึกษาอย่างที่ผมคิดแน่ๆ เธอคงมีเหตุถึงได้มาทำงานพิเศษในที่แบบนี้


ถึงผมจะไม่ได้เจนจัดนัก แต่ผมคิดว่าฟางไม่ใช้เด็กใจแตกที่ใช้เงินผฟุ้มเฟือยจนต้องมาเอาตัวแลกเงินแบบนี้ ยิ่งกิริยาของเธอระหว่างที่ถูตัวผม ผมยิ่งแน่ใจว่าฟางต้องจำใจทำแบบนี้แน่ๆ ฟางดูเขินอายเหมือนเด็กสาวที่ไม่ประสานัก มันไม่ใช่จริตที่แกล้งแสดงขึ้นมา เพราะผมรู้สึกว่ามือเธอสั่นๆ สาวที่แกล้งทำคงไม่มีใครได้ระดับตุ๊กตาทองแบบนี้แน่ๆ และยิ่งเจอคนใจดี มีหวังแกล้งทำตัวน่าสงสารและอ้อนเพื่อขอไถเงินเพิ่มแน่นๆ แต่ฟางกับพอใจแค่เงินที่ผมให้และทำตามหน้าเธอของเธอ


หุ่นฟางสวยสามส่วนสำหรับเด็กสาววัยแรกแย้ม หน้าอกกลมเป็นก้อน หัวนมสีชมพูสวย เหมือนไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน เอวคอดหน้าท้องแบนเรียบ สะโพกกลมแน่น แคมแนบชิด พงหญ้าไม่เยอะมากกำลังสวย ผมได้แค่มองเพราะสงสารที่เธอต้องทำอะไรที่ฝืนใจตัวเองแบบนี้ ฟางถูตัวผมจนทั่วทั้งหน้าและหลัง จนมาถึงส่วนสุดท้าย ฟางดูเกร็งๆ ก่อนที่จะจับเอ็นผมรูดและเอาสบู่ถูมัน เอ็นผมมันแข็งตัวทันทีพอโดนมือของฟางสัมผัส 


ฟางตกใจแต่เธอก็พยายามทำหน้าทีเธอต่อ ผมเสียวมากทั้งๆ ที่ผมรู้สึกสงสารฟาง แต่เอ็นผมมันกลับแข็งสู้มือฟาง พอทำความสะอาดเสร็จ ฟากก็ล้างฟองน้ำก่อนจะเทสบู่ใส่แล้วพูดกับผม


"พี่ชื่อะไรนะค่ะ"
"พี่ชื่อบีครับ"
"พี่บี อยากอาบน้ำให้ฟางไหมค่ะ"
"ลำบากใจไหมหละ ถ้าลำบากใจ พี่ขึ้นไปรอฟางก่อนก็ได้นะ ฟางจะได้อาบน้ำเอง"
ฟางยิ้ม "ก็ไหนพี่บอกว่าอยากจะขอจับหน้าอกจับก้นฟางไงค่ะ งั้นก็ถูสบู่ให้ฟางหน่อยนะค่ะ"
"เอางั้นก็ได้"
ผมรับฟองน้ำจากฟาง แล้วเริ่มค่อยๆ ถูไปที่ลำคอเธอ จนทั่ว จากนั้นก็เริ่มใช้มืออีกข้างช่วยถูด้วย ฟางทำท่าเหมือนสยิว เธอไม่มองหน้าผมเอาแต่พยายามหันหน้าหนี แต่ผมก็แอบเห็นว่าแก้มเธอแดงเป็นลูกตำลึง ผมเริ่มถูสบู่ต่ำลงมาที่ดอกบัวคู่งาม ผมถูสบู่ไปทั่วทั้งสองเต้าของฟาง หน้าอกเธอแน่นมาก ผมอยากจะขย้ำแทบขาดใจ แต่ก็กลั้นใจไว้ไม่อยากทำให้ฟางเสียใจ ผมเลยได้แต่ลูบไล้มัน แต่ขนาดไม่ได้ขย้ำ ผมก็รู้ว่าหน้าอกฟางแน่นมากจนเป็นก้อน


พอถูสบู่ที่หน้าอกฟางเสร็จ เธอก็หันหลังให้ผมถูสบู่ที่แผ่นหลังเธอ ผมถูสบู่ไปทั่วแผ่นหลังฟาง ก่อนที่จะโอวเอวเธอแล้วเอาสบู่ลูบไปที่หน้าอกเธอแล้วต่ำลงจนถึงพงหญ้า ผมรู้สึกว่าฟางเริ่มครางเบาๆ แต่เธอพยายามไม่ให้ผมได้ยิน พอเอาสบู่ถูที่พงหญ้าฟางเสร็จผมก็เริ่มลูบจากแผ่นหลังฟางลงมาที่เอวแล้วยาวต่อมาที่สะโพก ก้นฟางน่ากัดมากแต่ผมก็ทำได้แค่ให้มือลูบคล่ำมันเบาๆ  หลังจากนั้นผมก็บอกให้ฟางอาบน้ำต่อเอง ส่วนผมจะไปนอนรอที่เตียงนวด ที่จริงผมอยากจะถูสบู่ที่ร่องสาวฟางด้วยเพราะเท่าที่ดูมันปิดสนิทขาวสวยจนน่าลูบไล้


ผมมานอนคว่ำรอบนเตียงนวด ไม่นานฟางก็ขึ้นจากอ่างน้ำและตรงมาหาผม ฟางนวดไปตามหัวไหล่ต้นคอผม และไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงบั้นเอว ระหว่างที่ฟางนวดต้นขาผมด้านหลัง ไอ้หนูผมมันเหมือนจะประทวงผมว่าทำไมถึงได้ปล่อยให้เธอยืนเปลือยกายอยู่โดยที่ผมไม่ยอมทำอะไรฟาง แม้แต่จะแตะต้องตัวเธอ


หลังจากนวดด้านหลังเสร็จ ฟางก็บอกให้ผมนอนหงาย แต่พอผมนอนหงาย ไอ้หนูผมมันตั้งตระหง่านต่อหน้าฟาง เธอหน้าแดงพยายามทำเหมือนไม่สนใจมัน แต่ผมก็เห็นฟางแอบมองเอ็นผมตลอดเหมือนเธอกำลังสงสัยอะไรซักอย่าง ฟางเหมือนไม่มีสมาธิที่จะนวดให้ผม แล้วฟางก็เก็บความสงสัยต่อไปไม่ไหว


"พี่บีค่ะ ของพี่อืม ใหญ่แบบนี้ แฟนพี่ไม่เจ็บหรอค่ะ"
"ไม่นี่ ไม่เคยเห็นบอกเจ็บนะ มีแต่บ่นว่าเสียว" ผมหัวเราะ
ฟางหน้าแดงกว่าเดิม ผมเลยแกล้งรุกกลับดูว่าเธอเคยเรื่องแบบนี้บ้างหรือเปล่า
"ทำไมหรอ ฟางเคยเจอแบบนี้แล้วเจ็บหรอ" ผมลองเชิงดูความสนใจของฟาง
"ก็ไม่เท่านี้หรอกค่ะ แต่ว่ามันเจ็บ เจ็บจนไม่อยากจะให้ทำเลย"
"ที่บอกว่าเจ็บ ทำกับแฟนหรอ"
"ค่ะ ก็นานแล้วนะค่ะ ตอนนั้นฟางแค่สิบหก โดนแฟนหลอกไปบ้าน แล้วก็โดน ตอนนั้นเจ็บมาก เลือดออกทำเอาฟางเข็ดไปเลย แต่พอเป็นของแฟนแล้ว พอเขาขออีก ฟางก็ขัดไม่ได้"
"ครั้งแรกมันก็เจ็บนะ แต่พอครั้งสองครั้งสามมันก็น่าจะหายแล้วนี่"
"ก็ไม่นะค่ะพี่ ฟางก็เจ็บไม่แพ้กับครั้งแรกเลย ฟางไม่เคยมีอารมณ์เลยด้วยช้ำ ได้แต่ทนให้เขาทำให้เสร็จ"
"งั้นหรอ แล้วเดี๋ยวนี้ก็ยังเจ็บอยู่หรอ"
"ไม่รู้สิค่ะ ฟางเลิกกับแฟนนานแล้ว ที่เลิกไม่ใช่เพราะเจ็บเวลาโดนเค้าทำนะค่ะ แต่ว่าเขาทำกับฟางเหมือนแค่ที่ระบายอารมณ์ เค้าไม่เคยสนใจฟางเลย พอลำบากก็เอาแต่หนีหน้า พอมีเงินก็มาหา ฟางทนไม่ไหวก็เลยเลิก"
"อืม แล้วฟางก็เลยไม่เคยคิดจะมีแฟนอีกใช่ไหม"
"ค่ะทำไมพี่รู้หละค่ะ"
"มันก็เดาไม่อยากหรอกนะ ตอนนี้ฟางยังเรียนอยู่ใช่ไหม อืมไม่ต้องกลัวนะพี่ไม่ถามหรอกว่าเรียนที่ไหน พี่แค่อยากรู้"
"ค่ะฟางเรียนอยู่ปีสอง ที่ต้องมาทำงานแบบนี้ก็เพราะที่บ้านไม่มีเงินส่งให้เรียน เงินที่ได้ฟางก็ยังต้องเอาส่งไปช่วยที่บ้านด้วย"
"อืม พี่พอจะขอเบอร์โทรฟางไว้ได้ไหม หรือไม่ก็ให้ฟางเก็บไว้เผื่อช่วงไหนไม่แขกให้ทิป ฟางจะได้โทรหาพี่ เผื่อพี่จะได้มาหาอีก"
"ได้ค่ะรอแป๊บนะค่ะ"


ฟางไม่รู้ว่าผมไม่ได้อยากได้เบอร์เธออย่างเดียว แต่ผมกำลังพิสูจน์ความคิดตัวเองอยู่ด้วย ผมจ้องมองฟางหยิบกระเป๋า ที่ดูแล้วก็ไม่น่าจะมีราคาอะไรนัก เธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมา ผมพยายามดูว่ามันเป็นโทรศํพท์รุ่นไหน 


มันเป็นโทรศัพท์ราคาไม่ถึงพันที่ซื้อหนึ่งแถมหนึ่งในห้างขายสินค้าส่งชื่อดังที่ผมเดินซื้อของอยู่บ่อยๆ ผมแน่ใจแล้วว่าเด็กคนนี้ทำงานเลี้ยงตัวจริงๆ ไม่ใช่เอาไปฟุ่งเฟ่อแน่ๆ เพราะถ้าเธอเป็นคนฟุ่งเฟ่อ เธอคงใช้โทรศํพท์ราคาหลักหมื่นเหมือนเด็กสาวที่ทำงานแบบนี้เพื่อตอบสนองตัญหาและความโลภของตัวเอง


หลังจากผมบอกเบอร์โทรศัพท์ผมให้ฟาง เธอก็กดโทรหาผมเพื่อที่ผมจะได้มีเบอร์ด้วย จากนั้นฟางก็นวดให้ผมต่อ ผมเริ่มคุยกับเธอจน ฟางเริ่มหายอาการเกร็ง ผมถามเธอเรื่องเรียน เรื่องครอบครัวไปเรื่อยจนผมรู้ภูมิหลังเธอพอสมควร แล้วผมก็คิดว่าเด็กสาวสวยเรียบร้อยอย่างเธอทำไมคุณอำนาจไม่คิดจะเลี้ยงบ้าง หรือว่าเธอปรนิบัติคุณอำนาจไม่ดี คุณอำนาจเลยไม่เสนอรับเลี้ยง


"ฟาง ฟางเคยเจอคุณอำนาจไหม"
"ท่านหนะหรอค่ะ เคยแต่เห็นเวลาท่านมาค่ะ แต่ไม่เคยได้นวดให้"
"อ้าวทำไมหละ ท่านไม่เลือกฟางหรอ ฟางก็สวยนะพี่ว่าท่านน่าจะชอบ"
"คือที่นี่ แขกมีเงิน ต้องประมูลกันค่ะ"
"ประมูล หมายถึงเสียหัวคิวหนะหรอ"
"ค่ะ ใครอยากได้แขกรวยก็ต้องยอมทุมเงินให้ รีเซฟชั่น ถ้าใครเงินถึง เค้าก็จะส่งไปบริการแขกที่มีเงินที่ทิปหนาๆ"
"อ้าวแล้วฟางไม่สนใจบ้างหรอ เผลอๆ ทำวันเดียวได้ทิปมากกว่าทำงานทั้งเดือนนะ"
"ไม่หรอกค่ะ ฟางเสียดายเงิน พี่ก็เห็นฟางเป็นแบบนี้ ใจไม่ถึงบริการไม่เก่ง และก็ไม่ให้ออฟด้วย ฟางกลัวลงทุนไปแล้วแขกจะขอออฟแล้ฟางไม่ยอมทำแขกจะโกรธแล้วไม่ได้ทิปตามที่หวัง"
"อืมนี่ขนาดสปายังมีหัวคิวแบบนี้เลยนะ พี่ขอถามหน่อยนะอย่าโกรธพี่นะ"
"ค่ะพี่บี ถามฟางมาเถอะค่ะ"
"พี่ว่าฟางเหมือนเด็กเรียบร้อย มาทำงานแบบนี้ ทนได้หรอ"
"ก็ต้องทนนะค่ะ ให้ฟางไปเป็นพนักงานขายตามห้าง ฟางคงไม่ได้เรียนต่อ แค่ค่าเช่าห้องก็คงไม่พอแล้ว ไหนจะต้องส่งเงินกลับบ้านอีก"
"พี่เข้าใจแล้ว ฟางหยิบกางเกงให้พี่หน่อยซิ"
"ค่ะพี่บีรอเดี๋ยวนะค่ะ"
ฟางหยิบกางเกงมาให้ผม ผมล้วงหยิบกระเป๋าสตางค์แล้วหยิบเงินออกมาสี่พันแล้วยืนให้ฟาง
"แค่สองพันก็พอแล้วค่ะ ฟางไม่ได้ทำอะไรให้พี่เลย พี่บีไม่ต้องให้เงินฟางเยอะๆ หรอกค่ะ"
"พี่อยากให้ฟางนะ วันนี้ฟางได้ทิปแล้ว พี่อยากให้ฟางเอาไปกินข้าวเอาไปดูหนังให้สบายใจบ้าง ไม่ต้องเครียดเรื่องเรื่องเรียนเรื่องทางบ้านซักวัน"
"ขอบคุณนะค่ะพี่บี ฟางขอรับน้ำใจของพี่ไว้ แต่ฟางคงเอาเงินพี่ไปเที่ยวไปดูอย่างที่พี่ว่าไม่ได้ เงินทุกบาทที่ฟางได้มันมีค่าเกินกว่าที่ฟางจะใช้เพื่อให้ตัวเองมีความสุขคนเดียว"
"งั้นก็ตามใจน้องฟางแล้วกัน แล้วฟางหยุดวันไหนบ้าง หรือว่ามาทำงานทุกวัน"
"ที่จริงฟางก็อยากมาทุกวันนะค่ะ แต่ที่นี่เค้าไม่ยอมให้มาทุกวัน ฟางเลยต้องว่างงานทุกวันพุทธค่ะ โชดดีที่เป็นวันที่แขกน้อยพอดีฟางเลยไม่เสียรายได้มาก"
"หรออืม งั้นพรุ่งนี้พี่จะพาฟางไปกินข้าวไปดูหนังดีไหม พี่เลี้ยง ฟางจะได้ไม่ต้องคิดมากเสียดายเงิน"
"จะดีหรอค่ะ พี่บีอยากพาฟางไปเที่ยวจริงๆ หรอค่ะ"
"ทำไมหละ ฟางกลัวพี่จะหลอกพาไปทำอะไรหรอ"
"ไม่หรอกค่ะ ถ้าพี่บีเป็นคนแบบนั้น ตอนนี้พี่บีคงกำลังพยายามจะขมขืนฟางเหมือนแขกคนอื่นๆ แล้วหละค่ะ"
"งั้นตกลงนะ พรุ่งนี้พี่จะไปรับแต่เช้าเลยนะห้ามเบี้ยวนะ"
"ค่ะ ฟางไม่เบี้ยวหรอกค่ะ"


ผมบอกให้ฟางหยุดนวด จากนั้นผมก็ลุกขึ้นไปนอนเล่นบนเตียง ฟางมานั่งเฝ้าผมที่ข้างเตียงทำตาปริบๆ เหมือนไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ


"ขึ้นมานอนด้วยกันซิ"
ฟางทำหน้าเขินๆ
"พี่ขอกอดเฉยๆ ถ้าฟางกลัวกลับไปใส่ชุดก่อนก็ได้แล้วค่อยมาให้พี่กอด"
"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางเชื่อใจพี่บี"


ฟางขึ้นในนอนข้างๆ ผม ผมกอดเอวเธอแล้วหอมแก้มเธอไปที่นึงก่อนจะหลับตานอนพัก ฟางนอนนิ่งแต่หัวใจเธอเต้นถี่จนผมรู้สึกได้ กินสาวแรกแย้มของฟางทำเอาไอ้หนูผมปั่นป่วน มันเอาแต่ประทวงผมที่ไม่ยอมทำให้มันสมหวังกับฟาง ผมได้แต่พยายามจะไม่ทำตัวรุมร่ามให้ฟางตกใจแต่แท่งเอ็นผมเนี่ยซิมันดันแข็งจนไปถูกหน้าขากับสะโพกฟาง


ฟางเริ่มหายใจฟืดฟาด ผมกลัวเธอโกรธผมเลยจะพลิกตัวไม่ให้ท่อนเอ็นผมมันไปถูกตัวเธอ แต่ฟางกลับจับตัวผมไว้ไม่ให้ผมพลิกตัวไปอีกด้าน ฟางพลิกตัวเข้ามาหาผม เราสองคนนอนตะแคงมองหน้ากัน ฟางหลับตา ผมรู้ทันทีว่าเธออนุญาตให้ผมจูบเธอได้ ผมก้มลงประทับริมฝีปากกับฟาง 


ผมบดริมฝีปากกับฟางก่

[nakata32]

ทำไมเนื้อเรื่องไม่ครบหรอครับ รบกวนช่วยดูให้ทีครับ

[BlackWaltz BlackWaltz]

นิยานท่อนขาด​ลงไม่ครบนิน่า

[On-Son]

เนื้อเรื่องดีชอบมากๆ ติดตามมาตลอด นายบีก็เริ่มมีสาวเพิ่มอีกแล้วนะ

[thongdaeng_skk]

เนื้อเรื่องตอนท้ายหายไปครับ

[swss2511]

เพิ่มกิ๊กอีกหนึ่งสาว