ชั่วนิจนิรันดร ตอนที่ 11 BY Man M.16 (Man M.16 และ wattana2015 คนเดียวกันนะครับ)แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ยามเช้ามาเยือนสาวน้อยคนสวยรีบตื่นขึ้นมาทำทำหน้าที่ของตนเองที่เคยเป็นต่อ เพราะอย่างไรเธอเองก็เป็นแค่ข้าในเรือนที่ยังไม่ได้รับการยกย่องออกหน้าออกตาของคุ้มเจ้ายอดฟ้าแน่ๆ เธอนั้นทั้งเจ็บและแสบในร่องหีเพราะยังใหม่และไม่เคยเรื่องกาม เป็นธรรมดากว่าเธอจะออกมาจากห้องเจ้ายอดคำได้ก็เดินขาถ่างทีเดียว
“อี่นางเอ้ย มาจ่วยแม่ย๊ะ( มาช่วยแม่ทำ )กับข้าวกันเต๊อะเดี๋ยวเจ้าใหญ่ในคุ้มเปิ้นจะถ้าเมิน(เขาจะคอยนาน)”
“จ้าว แม่” แก้วขานรับผู้เป็นมารดา จะอย่างไรเธอก็ยังเป็นเด็กสาวที่น่ารักอยู่ในโอวาทของพ่อแม่เสมอ
“แก้วเอ้ย จะไดเอ็งก่อต้องระวังผ่องเน้อ(ยังไงเจ้าก็ต้องระวังตัวไว้นะ) คนตี่เปิ้นบ่จอบเฮามีหลายคนอยู่(คนที่เค้าไม่ชอบเรามีเยอะ)”
นางหล้าเตือนลูกรักด้วยความเป็นห่วง ด้วยรู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นกับลูกสาวที่รัก แต่นางเองก็ทำอะไรไม่ได้เช่นกัน
“เจ้าแม่ แก้วฮู้แล้วจ้าว(ค่ะ แม่แก้วรู้แล้วค่ะ)”
แก้วตอบรับคำห่วงใยนั้นด้วยความเคารพ เธอยังเป็นเด็กดีของพ่อแม่เสมอ
“ไปเตรียมโตกหื้อเจ้าหลวงต่าน(ท่าน)ได้แล้ว เดียวเปิ้นจะถ้าอยู่(ไปเตรียมสำรับให้ท่านเจ้าหลวงได้แล้วเดี๋ยวท่านจะคอยอยู่ )”
“เจ้า แม่”
เธอรีบไปเตรียมขันโตกที่จะจัดวางสำรับของท่านเจ้าหลวงของคุ้ม แต่ก็เดินได้ไม่ถนัดนักเจ้ายอดคำจอมหื่นเล่นเอาเธอเสียศูนย์ทีเดียว
“อืม อีนางน้อยไปปลุกเจ้าน้อยมากิ๋น(ทาน)ข้าวได้แล้ว เดียวสำรับนี่หื้อละอ่อนมันจัดการ ป่ะ ไปฮ้อง(เรียก)เจ้าคำมา”
แม่เจ้าปิ่นฟ้าแม่ของเจ้ายอดคำออกคำสั่งให้แก้วไปเรียกลูกชายจอมหื่นมากินข้าวเช้าเสียด้วยกัน แก้วขัดไม่ได้ก็จำต้องทำตามที่แม่เจ้าสั่ง
“เจ้า แม่เจ้าข้าเจ้าจะไปฮ้องเจ้าน้อยหื้อเจ้า”
แก้วรีบรับคำและทำตามที่สั่งอย่างรวดเร็วทั้งที่ไม่อยากไปที่ห้องเจ้ายอดคำจอมหื่นนักก็ตาม ด้วยกลัวอาญาของแม่เจ้าถ้าท่านโมโหขึ้นมาล่ะกลัวมาก บ่าวไพร่ในบ้านต่างก็รู้กิตติศัพท์กันดี แล้วเธอก็รีบไปปลุกเจ้ายอดคำที่ห้องนอน
เจ้ายอดคำยังนอนแผ่อยู่บนฟูกหลับอย่างสบายใจสบายตัวหลังจากฟันสาวแก้วไปแล้ว แก้วเข้าไปเห็นเจ้ายอดคำนอนอยู่ก็ให้นึกเสียวเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานตอนกลางคืน ตอนเธอโดนเจ้ายอดคำเปิดซิงยังเสียวรูหอยไม่หายนึกไปทำให้น้ำในคูหาของเธอเอ่อเยิ้มขึ้นมาอีก เธอก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่ไม่มีความรู้สึกนี่ แม้เธอจะไม่ได้รักเจ้ายอดคำเลยก็ตาม แต่ความที่เป็นหญิงเมื่อเสียความบริสุทธิ์ให้ใครแล้วก็คงทำอะไรไม่ได้อีกเพราะนี่ เป็นยุคนายกับทาส ทาสนั้นไม่สามารถมีอิสระเป็นของตนเองได้
เจ้ายอดคำนอนเตะผ้าห่มออกจากตัวนอนควยตั้งเด่อยู่บนที่นอน เธอค่อยๆเรียกเจ้ายอดคำเพราะถ้าเจ้ายอดคำไม่ไปทานข้าว เธอนั้นจะหลังลายเพราะอาญาหวายของแม่เจ้าเอาง่ายๆ เพราะ แม่เจ้าปิ่นฟ้านั้นท่านเป็นคนอารมณ์รุนแรงทีเดียว ยิ่งตอนนี้ท่านอยู่ในวัยทองก็ยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก
“เจ้าน้อยเจ้า แม่เจ้าหื้อมาฮ้องไปกิ๋นข้าวเจ้า แม่เจ้าถ้าเจ้าน้อยไปกิ๋นข้าวอยู่เจ้า”
“เออ กูฮู้ล่ะ(ข้ารู้แล้ว) มานี้ก่อนมะ อี่นางน้อยคนงาม” เจ้ายอดคำไม่วายเจ้าชู้ไม่เลิกทั้งที่เมื่อคืนก็เย็ดแก้วมาแล้ว อย่างว่ายังข้าวใหม่ปลามันก็คงยังไม่พอกับความหื่นที่มี
“ไปกิ๋นข้าวก่อนเต๊อะเจ้า เดี๋ยวแม่เจ้าลงอาญาหวายข้าเจ้า ข้าเจ้ากลัว ข้าเจ้าบ่อหนีเจ้าน้อยไปไหนดอก เจ้า”
แก้วบอกเพราะความกลัวจริงๆ
“เออ มานี่ก่อนถ้ามึงจ้า(ช้า) มึงก็โดนหวายน่ะ บ่อดีขัดใจกู”
เจ้ายอดคำขู่
“เจ้า นายน้อย”
แก้วขัดไม่ได้ก็ต้องยอมตาม เพราะยิ่งช้าอ้อยอิ่งคนที่จะโดนลงหวายก็คือเธอหาใช่เจ้ายอดคำแน่ๆเจ้ายอดคำเมื่อสาวแก้วคนสวยยอมตามใจก็เริ่มวาดลวดลายเจ้าชู้ยักษ์ตามนิสัยหื่นเจ้าชู้ เพราะสาวแก้วนั้นเธอยังใหม่และสดอยู่ เจ้ายอดคำยังเห่อของใหม่อยู่นั่นเองและคงจะไม่เบื่อง่ายๆในช่วงเวลานี้ ทั้งสาวแก้วเองก็เป็นสาวที่สวยมากกว่าหญิงทุกคนที่เจ้ายอดคำเคยผ่านมาในชีวิตก่อนหน้านั้น วัยของสาวแก้วนั้นกำลังแตกเนื้อสาวเต็มตัวยังเป็นที่เสน่หาเต็มเปี่ยมอยู่เสมอ
เจ้ายอดคำดึงแก้วเข้าไปหาที่เตียงนอน ให้เด็กสาวคนสวยก้มลงไปอมนกเขาให้ เพราะความที่เจ้าหื่นยังอยู่ในวัยหนุ่มฉกรรจ์เห็นสาวสวยๆอย่างแก้วก็ย่อมเป็นสิ่งที่เร้าอารมณ์ได้ง่ายดายอยู่แล้ว แก้วเองก็เคยแล้วเมื่อคืนก็รีบทำตามคำสั่งไม่ขัดใจ เพราะยิ่งช้านานไปเดี๋ยวเธอนั้นจะโดนอาญาหวายเอาได้
แก้วรีบก้มค่อยอ้าปากส่งลิ้นไปเลียปลายลำลึงหัวบานสีดำนั้นที่เคยกระซวกช่องคูหาเธอมาตลอดคืนที่ผ่านมา แม้จะไม่มีอารมณ์เท่าไหร่แต่พอโดนเจ้าบังคับอมของเขาแต่เช้าก็ทำเอาเธอน้ำเยิ้มด้วยความสยิวทีเดียว ไม่ว่าจะยังไงเธอก็ยังไม่ประสบการณ์ด้านนี้มากไปกว่าที่เจ้ายอดคำสอนงานมาในคืนที่ผ่านมานี้ ตอนนี้ก็โดนติววิชาโอษฐ์(ปาก)สวาทกันแต่เช้ากันทีเดียว แก้วค่อยๆแหย่ปลายลิ้นสวยไปแตะที่หัวบานสีดำเบาๆก่อนเป็นลำดับแรกแล้วค่อยๆแรงขึ้นตามอาการของเจ้ายอดคำที่แสดงออกมาทางสีหน้าและเสียงคราง
“อืม จะนั้นแหละ(แบบนั้นแหละ) ดีมาก อี่นางน้อย(สาวน้อย) มึงเริ่มย๊ะเป๋นแล้ว(เจ้าเริ่มทำเป็นแล้ว) เอ่อ มึงเก่งล่ะ”
แก้วแม้ไม่ชอบแบบนี้นักแต่เธอต้องรีบทำเวลาก่อนที่แม่เจ้าปิ่นฟ้าจะโมโหและลงอาญาหวายแก่เธอ เธอนั้นต้องรีบทำให้เจ้ายอดคำนั้นถึงก่อนที่จะมีใครที่แม่เจ้าปิ่นฟ้าจะส่งตามหลังเธอมาเป็นคนที่สอง เธอรีบอมดูดลำลึงค์บานดำนั้นเร็วขึ้นๆจนเจ้ายอดฟ้าแหกปากร้องออกมาเพราะภารกิจของเธอสำเร็จด้วยความงดงาม
“อ่าส์สสส... ดีมาก อี่นางน้อยมึงเก่งมาก เอาล่ะกูเสร็จจจจจ....แล้ว คืนนี้ก่อย(ค่อย)มาต่อกันใหม่ กูจะไปกิ๋น(ทาน)ข้าวกับแม่ ก่อนตี่ต้านจะจับมึงไปลงหวาย(ที่ท่านจะจับเจ้าไปเฆี่ยน)”
“เจ้า”
แก้วขานรับด้วยความดีใจที่รอดอาญาหวายที่ไม่ว่าบ่าวคนไหนในคุ้มนี้ก็ไม่อยากเจอ เธอรีบไปเตรียมผ้าเตี่ยวผ้านุ่งมาให้เจ้ายอดคำทันที และเมื่อเจ้ายอดคำแต่งตัวเสร็จก็เดินตามหลังเจ้ายอดคำมาที่โตกที่เตรียมไว้ด้านนอกนั้น
“เจ้าน้อย ยั๋งมาลุกขวายแต้ว่า(ทำไมตื่นสายจริง)”
แม่เจ้าปิ่นฟ้าทักทายลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของคุ้มยอดฟ้า เมื่อเจ้ายอดคำมานั่งร่วมโตกที่จัดคอยท่านานพอสมควรแล้ว
“อ้ายกิ๋นเหล้าหนักไปหน๋อยตะวา(ผมดื่มเหล้าหนักไปหน่อยเมื่อวาน)”
“แล้วอ้ายน้อยจะกิ๋นมันหยะหยังปะล้ำปะเหลือหือเจ้าน้อย(แล้วเจ้าจะดื่มมันทำไมกันนักกันหนาเจ้าน้อย)”
“อ้ายกิ๋นแก้หง๋อม(ผมกินแก้เหงา)แม่เจ้า”
“หง๋อมก๊ะอ้าย(เหงาหรือลูก) แม่หาเมียฮื้อเอาก่อ(แม่หาเมียให้เอาไหม เจ้าน้องแสงคำลูกเจ้าแสนหลวงแม่ไปคุยหื้อเอาก่อ(แม่ไปทาบทามให้เอาไหม”
“เจ้าน้องแสงคำคนงาม ลูกเจ้าลุงแสนหลวงก๊ะ(หรือ) แม่จ้าวติดต่อหื้ออ้ายเลย”
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
เจ้านางแสงคำ
เจ้ายอดคำจอมเจ้าชู้เมื่อถึงเจ้าแสงคำคนงามลูกของเจ้าแสนหลวงแล้วก็ให้แม่เจ้าปิ่นฟ้าผู้แม่ทาบทามให้ทันที แก้วคนงามสาวน้อยที่พึ่งเสียความบริสุทธิ์ให้เจ้ายอดคำเมื่อคืนที่ผ่านมาได้ยินก็เสียใจ แม้เธอจะไม่ได้รักเจ้ายอดคำ แต่เธอก็เป็นคนของเขาไปเสียแล้วเลยอดเศร้าในใจไม่ได้ เธอไม่ได้น้อยใจเจ้ายอดคำหรอกแต่กลัวปัญหาที่จะตามหลังจากเจ้ายอดคำนั้นแต่งงานกับเจ้าแสงคำ เธอเองคงจะลำบาก เพราะขึ้นชื่อว่าผู้หญิงคงไม่มีหญิงคนไหนที่จะชอบใจให้สามีของตนมีหญิงอื่นแน่ๆ ถึงแม้ว่าเธอจะเจียมตนไม่ยกตนขึ้นเสมอเจ้านายก็ตาม แต่การที่เจ้ายอดคำที่เจ้าชู้ไม่เลือกนี้และไม่ยอมปล่อยเธอไปนี่คงจะทำให้เธอเป็นที่ชิงชังของคู่ครองของเขาแน่ๆ คิดๆแล้วเธอหวาดกลัวชะตากรรมของเธอที่กำลังจะประสบพบเจอในเวลาอันใกล้นี้อย่างหวาดกลัว
แต่ไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้นก็ตาม เธอเองก็เป็นเพียงบ่าวตัวเล็กๆในคุ้มนี้เท่านั้น ไม่มีทางใดที่เธอจะไปขัดขวางใครได้ กลัวแต่พ่อและแม่ ญาติพี่น้องจะพลอยเดือดร้อนจากวังวนปัญหาที่คิดไม่ตกนี้ ไม่ว่าแก้วจะหวาดกลัวเพียงใด คืนนี้เธอเองก็ขัดใจนายน้อยของคุ้มไม่ได้ที่บัญชาให้เธอนั้นมาเป็นนางบำเรอความใคร่ให้เขา วันเวลาช่างผ่านไปเร็วนักเธอไปช่วยงานบ้านให้พ่อกับแม่ในคุ้ม แผล่บเดียวก็หมดวันจนได้ เธอกลัวที่จะถึงเวลาเย็นย่ำค่ำคืนที่จะมาเยือนเหลือเกิน พ่อกับแม่ของแก้วก็เห็นใจลูกสาวเหลือเกิน ติดที่ว่าตัวท่านทั้งคู่ก็เป็นเพียงบ่าวในเรือนท่านเลยขัดความต้องการของเจ้านายไม่ได้เช่นกัน
ที่ห้องของเจ้ายอดคำคืนนั้น เจ้ายอดคำเรียกให้แก้วเข้ามาปรนนิบัติรับใช้อีกครั้งหนึ่ง พอแก้วเข้ามาถึงเจ้าหนุ่มขาหื่นก็รวบร่างงามของแก้วเข้ามากอดจูบอย่างหื่นกระหาย ลิ้นสอดเข้าไปหาความหอมหวานของริมฝีปากสวยบางสีชมพูสวยตามธรรมชาติที่ไม่ต้องมีการแต่งแต้มด้วยเครื่องประทินความงามใดๆ แก้วนั้นแทบสำลักความสยิวจากจูบอันหิวกระหายและร้อนแรงนั้น เจ้ายอดคำจูบบดริมฝีปากสวยไปเรื่อยๆเหมือนกับตายอดตายอยากไม่รู้จักอิ่มในไฟกามาแม้แต่น้อย ลิ้นอันเชี่ยวชาญนั้นไล่ดุนดันทั่วไปทั้งช่องปากบางสวยนั้น จูบจนน้ำลายไหลเยิ้มตรงมุมปากงามของแก้วที่โดนสอนเชิงรักของโครตเซียนแบบไม่ยอมออมมือให้สาวน้อยคนสวยแม้แต่น้อย
เจ้ายอดคำดูดอกงามด้วยความหื่นกระหายเป็นอย่างยิ่ง ดูดดุนด้วยอารมณ์หื่นเต็มสวมวิญญาณเป็นเด็กน้อยที่ไม่ยอมผละออกจากอกแม่ ทั้งดูดดมอมเม้มเรียกได้ว่ามีทีเด็ดอะไรเจ้ายอดคำของเราปล่อยไม่ยั้งจัดกันเต็มถังไปเลยทีเดียว ดูดอกซ้ายป่ายไปอกขวาสาวน้อยของเรานั้นแทบสำลักความเสียวนั้นทีเดียว.... ตัดฉากจากอารมณ์ความเสียวที่ร้อนแรงในคุ้มเจ้ายอดฟ้าที่กำลังดำเนินไปตามครรลองของมันเสียก่อน เหตุการณ์นั้นยังยาวนานไปทั้งราตรีนี้แน่นอน ตัดไปที่พระเอกของเรากันก่อนหลังจากผู้แต่งแกล้งทำบทของพระเอกตกหล่นหายไปจากช่วงเวลามานานพอสมควรแล้ว(หายจากวงโคจรไปหลายตอน อิอิ) พระเอกของเรานั้นตั้งแต่ไม่ได้พบหน้าสาวเจ้าที่ตนเฝ้าแอบรักสาวแก้วของเรานั่นเองก็เศร้าซึมวันๆแทบไม่มีสมาธิที่ทำกิจใดๆที่เคยทำเป็นกิจวัตร ในกุฏิคืนนี้แม้ยังอยู่ในเพศบรรพชิตถือครองผ้าจีวรอยู่ก็ตาม แต่ความรักที่เป็นความทุกข์อย่างหนึ่งในโลกก็ยังตามมาหลอกหลอนให้เจ้าหนุ่มเอกของเรานั้นเฝ้าคำนึงคิดถึงแต่วงใบหน้างามของสาวน้อยคนงามอันเป็นที่รักไม่เสื่อมคลายแม้แต่น้อย นึกไปให้ห่วงหาอาทรในตัวน้องนางแก้วเพิ่มขึ้นทุกๆวัน เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน