เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องแต่ง บุคคลภายในเรื่องเป็นบุคคลในจินตนาการไม่ได้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงแต่อย่างใดก่อนเข้านิยายขอมอบเพลงนี้แด่พระเอกของเรื่องผู้กลัวเมียจับใจ
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
บทที่8
ความร้อนระอุราวกับถูกเหล็กแดงนาบเข้ากลางหลังทำให้ผมสะดุ้งตัวเกร็ง ใบหน้าบิดเบี้ยวแต่แม่สาวผมทองตรงหน้าไม่ทันได้เห็นอาการแปลกประหลาดจากการดูดพลังอักษรของผมเพราะเธอกำลังถูกจุดสุดยอดถาโถมเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง กว่าทุกอย่าจะสงบลงผมก็นอนหอบแผ่วอยู่บนร่างเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ร้ายกาจจริงๆ มิน่าคนไม่ชอบการมีอะไรผูกมัดอย่างอเล็กซ์ถึงได้หยุดที่คุณ ทำเอาฉันอยากท้องกับคุณไปวูบนึงแน่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันฝังยาคุม เรื่องท้องสบายใจได้ เพราะงั้น...อีกรอบมั้ย”
“เท่าที่คุณต้องการเลย”ผมกระซิบยิ้มๆ “แต่น่าเสียดายนะ คุณสวยขนาดนี้จริงๆผมอยากได้เป็นแม่ของลูกมากกว่าคู่นอนชั่วคราวซะอีก”
“ไปปากหวานกับอเล็กซ์เถอะ ฉันไม่หลงกลหรอกนะ อยู่โสดๆแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะไปไหนก็ได้ นอนกับใครก็ได้ ลูกก็ไม่ต้องเลี้ยง ยังไงฉัรก็คงไม่ยอมสละโสดง่ายๆแบบยัยอเล็กซ์แน่”
“จ้า”ผมหอมแก้มเธอ ไม่คิดซีเรียสอยู่แล้วเพราะผมไม่อยากบังคับฝืนใจใครให้ท้องด้วย ยิ่งกับคนที่ไม่อยากท้องผมจะไม่บังคับเด็ดขาด แต่ถือว่าอเล็กซานดร้าเป็นข้อยกเว้นเพราะเธอทำให้ผมของขึ้นได้ไม่หยุดจริงๆและเธอก็ติดลูกง่ายซะจนแม้แต่ผมยังตกใจด้วย ถ้าจะให้พูดตรงประเด็นก็คือแม่พันธุ์ดีๆนี่เองแหละ “ไปสนุกต่อในห้องสตูกันดีกว่า”
...ไบร์สคุกเข่าโก่งก้นหลับตาคราง รอยยิ้มน้อยๆผุดพราวไม่ขาด เจมส์ยืนเข่าอยู่ในหว่างขาโยกตัวส่งควยเข้าไปท่องในรูรักสองมือจับสะโพกผายอวบอิ่มน่าชม
“เป็นยังไงบ้างที่รักบรรยากาศเหมือนกำลังเล่นหนังโป๊อย่างนี้”
“โอววว ตื่นเต้นพิลึกเลย คุณนี่ช่างหาสถานที่จริงๆนะ...อา...อูย...ลึกจัง ตอนจะสุดกดเข้าไปทั้งแท่งนะ มันเสียวมากเลย โอว!!พระเจ้า!!!”
ผมจับนมเธอบีบแน่นสโตกยาวๆแรงๆจนกลีบเนื้อปลิ้นมาทางด้านหลัง กดท่อนเอ็นพรวดเดียวเข้าไปจนมิดด้าม ไบร์สแหงนหน้าคราง ในห้องมีกระจกอยู่ตรงหน้าพอดีทำให้เธอเห็นภาพชายหนุ่มรูปร่างสันทัดอย่างผมกำลังขึ้นขี้กระเด้าเย็ดทางด้านหลัง สาวสวยมองหน้าตัวเองในกระจก ดูตัวเองโดนผมคร่อมควบซอยแบบไม่ยั้ง เธอคงมีอารมณ์มากเพราะทั้งร้องครวญคราง ทั้งส่ายสะโพกรับควยอย่างเร่าร้อน ผมเองเมื่อเห็นภาพตัวเองกำลังควบขี่บนหลังสาวนัยน์ตาสวยพร้อมกระเด้าควยเข้าออกในหอยจนทำให้เธอร้องครวญครางมันช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจที่สุด แต่จู่ๆสายตาผมก็เห็นตัวเองในกระจกกลับโปร่งใสมองทะลุได้ถึงด้านหลังอยู่วูบหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ ผมสะบัดหัวมองภาพในกระจกอีกครั้งแต่มันกลับมาเป็นปกติตามเดิมไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงสักนิด
...ตาฝาดมั้งเนี่ย...
“อูยยย อย่าแกล้งโยกช้าสิ จะขาดใจอยู่แล้ว มีอะไรก็ใส่มาเถอะ!!”เสียงร้องดึงสติผมให้กลับมาสนใจร่างสาวต่างชาติตรงหน้าอีกครั้ง ผมเลิกสนใจกระจกทันที ก้มลงเลียหลังเธอพร้อมขยำนมทั้งสองข้าง กระหน่ำซอยควยเข้าออกในหีสาวรุ่นใหญ่จนรู้สึกว่ากำลังใกล้จะออกแล้ว
“เร็วๆ...แรงๆ...อย่าหยุด ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว ที่รัก ผัวจ๋า ผัวจ๋า โอว อะ อะ อะ อู๊ววววววว แตกแล้ว” เธอร่างกระตุกเป็นช่วงๆ ผมเองก็ระเบิดน้ำอสุจิเข้าไปในรูรักช่วงที่เธอกำลังถึงพอดี เราสองคนกระตุกแข่งกัน เสียงหอบหายใจดังระงมไปทั้งห้อง ผมค่อยๆชักควยออกจากหอยสาวตาน้ำข้าวเสียงดังบ๊วบ รูหีแดงแจ๋ค่อยหุบลงมีน้ำอสุจิขาวข้นผสมกับน้ำเสียวของเธอ ไหลออกมาจากร่องรักเป็นทางลงมาตามง่ามขาลงสู่พื้น ผมมองภาพนี้อย่างภูมิใจ พลิกตัวคู่ขาสาวให้นอนหงายก้มจูบท้องน้อยขึ้นมาถึงเรียวปากแดงเรื่อตามธรรมชาติ
“ถ้าคิดจะมีลูกเมื่อไหร่มาบอกผมนะ ผมอยากช่วย”
“...ถึงตอนนั้นฉันคงให้สามีตัวจริงทำให้ดีกว่า ขืนมีลูกกับคุณลูกได้โตมาเจ้าชู้เหมือนพ่อแน่”ไบร์สส่ายหน้ายิ้มๆส่งสายตาร้อนแรงมาราวกับว่าเธอยังต้องการผมอยู่อย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย
“เรื่องนี้ค่อยคุยกันทีหลังก็ได้ ตอนนี้ผมชักจะสนใจวิธีทำลูกมากกว่ามีลูกกันแล้วสิ”
“นี่ ตื่น ตื่นได้แล้วนะ!!” เสียงปลุกของอเล็กซานดร้าดังอย่างต่อเนื่องพร้อมกับการเขย่าตัวไม่ยอมหยุด ผมงัวเงียลุกขึ้นนั่งในสภาพที่ไม่น่าดูเท่าไหร่นักเพราะเมื่อคืนดันจัดสาวรุ่นพี่ของเธอซะหนักทำให้ตอนนี้แม่สาวทรงโตมองผมเคืองๆเลยทีเดียว “รู้งี้ไม่น่าให้สนุกกับไบร์สหรอก ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ เครื่องขึ้นตีห้าครึ่ง ไปส่งด้วย”
“จ้า”ผมลุกขึ้นหาวหวอดไปที เหลือบมองดูนาฬิกายังคงตีสี่อยู่เลยไม่เร่งเท่าไหร่ “อาบน้ำรึยัง ไปอาบด้วยกันมั้ย”
“ไม่ดีกว่า มันตั้งขนาดนี้ขืนไปอาบด้วยคงตกเครื่องแน่”เธอมองเอ็นเนื้อแข็งชี้ของผมยิ้มๆ “ยังไม่พออีกเหรอ เพิ่งเคยเห็นคนที่เล่นกับพี่ไบร์สแล้วยังตั้งอยู่เลยนะเนี่ย”
“เมื่อคืนแค่เบาะๆน่ะกลัวจะเหนื่อยจนตื่นไม่ไหว”
“ค่า!! เอาเถอะๆ ไปอาบน้ได้แล้ว เดี๋ยวฉันปลุกไบร์สเอง”
อีกครึ่งชั่วโมงต่อมาผมก็อยู่บนท้องถนนกับสาวๆอีกสองคนด้านหลังรถ ยังดีที่รถไม่ติดมากแถมสนามบินก็อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่เลยขับรถไปได้สบายๆ ไม่ถึงยี่สิบนาทีรถยนต์ของเหนิงถึงมาจอดสนิทในลานจอดรถของสนามบิน ผมรีบขนกระเป๋าสัมภาระไปให้อเล็กซ์ รู้สึกใจหายไม่น้อยที่เมียสาวคนสวยกำลังจะจากไป
“เฮ้อ...”
“เป็นอะไร หนักเหรอคะ ให้ฉันช่วยถือมั้ย”อเล็กซ์หันมาจากที่คุยอยู่กับไบร์สด้วยภาษาอังกฤษแบบไฟแลบ
“เปล่าๆ แค่คิดว่าคุณจะไปก็เหงาแล้วน่ะ”ผมบอกไปตรงๆ
“โอ๋ๆๆ มานี่มาสามีสุดที่รัก ให้ฉันกอดปลอบนะ”เธอรั้งผมเข้าไปกอดแน่นกลางสนามบินทำเอาผมหน้าชา หันมองรอบๆ ยังดีที่เหมือนจะไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ แถมในเวลานี้คนยังบางตามากด้วยเลยไม่ค่อยมีใครสนใจเรานัก “ฉันไปก็คงคิดถึงคุณแย่ แต่จะให้หนีงานบินกลับมาหาได้อีกคงนาน...เอาอย่างนี้ ถ้าอยากไปหาเมื่อไหร่โทรมาหานะ เดี๋ยวออกเงินให้ไปหาถึงที่โน่นเลย แถมจะส่งคนไปรับที่สนามบินด้วย โอเคมั้ยคะ”
“มันก็โอเคแหละ แค่ผมรู้สึกใจหายเท่านั้นเองที่ไม่มีคุณอยู่แล้ว”
“ฮ่ะๆๆ เดี๋ยวยุ่งอยู่กับสาวๆในสต๊อคคุณก็หายเองแหละ แหมวันนี้อ้อนจริงๆเลยน้า...”เธอเชยคางผม แย้มยิ้มบนริมฝีปากดูน่ามอง “งั้นจะให้รางวัลกับความน่ารักนี้แล้วกัน...อืมมมม”เธอเผยอปากออกขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ แลบลิ้นเล็ๆออกมาอย่างเปิดเผยว่าเธอต้องการจะทำอะไร มันยิ่งทำให้ผมไม่อยากปฏิเสธและอ้าปากรับมันไว้พร้อมกับส่งลิ้นกลับไปโลมเลียอย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน “อย่าพูดให้ซึ้งนักสิฉันไม่อยากจากกับแบบมีน้ำตานะ ดูแลตัวเองดีๆล่ะ แล้วไปหาบ้างนะ ฉันกับลูกจะรออยู่ที่โน่น...รอสามีคนดีของฉันไปหา”
“รับรองเลยว่าผมไปแน่ โชคดีนะ เดินทางปลอดภัย”ผมยิ้มให้ทั้งที่ในใจรู้สึกตรงกันข้าม
“โอ้ยย ถ้าจะหวานกันขนาดนี้ฉันออกค่าเครื่องให้บินไปด้วยอีกคนเลยดีมั้ยเนี่ย พอๆ เลิกซึ้งได้แล้ว ไม่ได้อยู่ไกลขนาดไปหากันไม่ได้ซะหน่อย แกด้วยซานดร้า รู้ว่ารักมากแต่ขืนทำซึ้งต่อฉันได้ร้องไห้จริงๆแน่ จะไปก็ไปได้แล้ว เหงาก็โทรมาหากันบ้างแค่นั้นพอ เดินทางปลอดภัยล่ะ”
“จ้า”อเล็กซานดร้าหัวเราะออกมาทั้งน้ำตาคลอเบ้าก่อนจะโบกมือให้ผมกับเพื่อนสาวรุ่นพี่ของเธอแล้วเดินเข้าเครื่องไปทิ้งให้เราสองคนเดินกลับขึ้นรถกันแบบหงอยๆ
“ถ้าเหงามากก็ไปหาสิ ไม่มีเงินก็ไปกับฉันก็ได้ ซัมเมอร์นี้ยังได้เลย”
“คุณพูดจริงนะ”ผมอดยิ้มออกมาด้วยความดีใจไม่ได้ เพราะถึงยังไงอเล็กซ์ก็เมียผมคนนึงแหละ จะมีผัวคนไหนบ้างไม่คิดถึงเมียตัวเองเมื่อต้องห่างกัน
“ฉันเคยพูดเล่นด้วยเหรอ”ไบร์สยิ้ม “ถ้าเหงามากๆก็มาหาได้นะ โทรมาก็ได้เดี๋ยวให้เบอร์ไว้”
“เอาเบอร์ผมไปดีกว่า เดี๋ยวแฟนเช็คโทรศัพท์แล้วจะมีหลักฐาน”ผมบอกเบอร์ให้เธอเม็มเอาไว้ก่อนจะใจจดจ่อกับการขับรถต่อ
“เฮ้อ!!! ยัยอเล็กซ์นี่อาภัพจริงๆ จะมีคู่ทั้งทีดันเจ้าชู้ ดีนะที่แฟนคุณไม่รู้ ถ้ารู้เข้าจะเป็นยังไงเนี่ย”
“ขืนรู้สิผมโดนจับตัดแน่ เอาเป็นว่าถ้าผมไม่รับสายก็อย่าขยันโทรนะแปลว่าผมไม่สะดวกรับจริงๆ โอเคมั้ย”
“ชักชอบคุณขึ้นมาซะแล้วสิ ฮ่าๆๆๆ....ช่วยส่งฉันแถวปิ่นเกล้าด้วยนะ เดี๋ยวฉันกลับเอง”
แล้วเราสองคนก็คุยเรื่องสับเพเหระไปตลอดทาง ส่วนใหญ่ก็ไบร์สนั่นแหละที่ชวนผมคุยเพราะผมคุยกับใครไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีนะที่มีคนช่างพูดช่างคุยอยู่ข้างๆแบบนี้ ยิ่งตอนนี้ที่ผมรู้สึกเหงาๆด้วยยิ่งทำให้ผมกลับมาสดชื่นขึ้นได้แทบจะทันทีเลยก็ว่าได้ ส่วนคนช่างคุยอย่างไบร์สพอเห็นผมถามคำตอบคำก็เลิกคิดจะชวนผมคุยเลยเริ่มเล่าเรื่องของเธอกับอเล็กซ์ให้ผมฟังบ้าง
ไบร์สเป็นสาวอเมริกาเช่นเดียวกับอเล็กซ์ เกิดในรัฐเวอร์จิเนียร์ในฟาร์มวัวเนื้อของพ่อ ชีวิตเธอก็เหมือนสาวบ้านๆทั่วไป เข้าโรงเรียน มีความรัก ทำกิจกรรม แต่ที่ไม่เหมือนคนอื่นคือเธอเรียนเก่งกว่าเพื่อนร่วมห้องนิดหน่อย นั่นทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปเมื่อจบไฮสคูล
เธอไปต่อปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยชั้นนำตามที่พ่อเธออยากให้เรียน บริหารธุรกิจคือสาขาที่เธอเลือกเข้าเพื่อมาบริหารงานของพ่อต่อแต่พอขึ้นปี 2 เธอก็เปลี่ยนไปเพราะความรัก
เธอเริ่มเหลวไหลเมื่อรู้จักกับจอร์ช ชายผู้ร่ำรวย เพลย์บอยตัวพ่อแถมยังเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย และในช่วงนี้เองที่เธอได้รู้จักอเล็กซานดร้า เพื่อนของจอร์ช...ก็ไม่เชิงเพื่อนหรอกก็แค่มีพ่อร่วมธุรกิจกันอยู่เท่านั้นเลยรู้จักกันและถูกพ่อของทั้งสองชักชวนให้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ไบร์สจึงเริ่มหึงอเล็กซานดร้านิดๆแต่ก็รู้ว่าเธอไม่ได้มีอะไรในกอไผ่กับจอร์ชเลยคบหากันมาเรื่อยโดยยังคงมีจอร์ชเป็นแฟนเช่นเดิม
จากนั้นไม่นานจอร์ชก็เริ่มเปลี่ยนให้เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขาอย่างเต็มตัว กลางคืนพาเข้าผับ ปาร์ตี้บ้านเพื่อนๆและบ้านเขาเองยันเช้า กลางวันก็รั้งเธอให้โดดเรียนเพื่อสนองอารมณ์ของเขาอย่างต่อเนื่องในห้องนอนมืดทึบ แต่เป็นอย่างนี้ได้ไม่นานเขาก็ออกลายเดิม เริ่มไม่สนใจและกลับไปเที่ยวกับเพื่อนโดยไม่เห็นเธอในสายตาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้คนที่เขาจีบกลับไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นอเล็กซานดร้านั่นเอง...
“ก็ตลกดีนะ ตอนนั้นฉันโกรธอเล็กซ์มากจริงๆที่มาแย่งจอร์ชไป ขนาดว่าโทรไปหาอเล็กซ์เพื่อขอคำอธิบาย อเล็กซ์ก็ไม่ได้อารมณ์เสียใส่แถมยังพาฉันไปเคลียร์กับจอร์ชเรื่องนี้ด้วยว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับเขาและขอให้เขาเลิกยุ่งกับเธอเพราะมีฉันอยู่แล้วแต่คำตอบของจอร์ชนี่สิที่ทำให้ฉันหมดรักเขาไปเลย”
จอร์ชบอกกับทั้งสองว่าเขาเพิ่งรู้มาไม่นานนี้เองว่าพ่อของอเล็กซ์กับพ่อเขาจะจับคู่ทั้งสองคนให้แต่งงานกันและจริงๆเขาก็ชอบหุ่นของอเล็กซ์มานานเลยไม่ขัดใจ อีกอย่างเขาคงไม่มีทางแต่งงานกับสาวบ้านไร่จนๆอย่างไบร์สแน่ นั่นทำให้ทั้งไบร์สทั้งอเล็กซ์ต่างซัดเขาไปคนละฉาดจากคำพูดอวดดีนี้และ อเล็กซ์ได้ลั่นวาจาออกไปว่าชาตินี้ติ่ให้มีแค่เขาคนเดียวบนโลกก็จะไม่มีวันคบเขาและเมื่อไหร่ที่เธอได้เป็นผู้บริหารเธอจะเขี่ยบริษัทของพ่อเขาให้ตกจากบัลลังก์การเงินของอเมริกาเลยทีเดียว
จากนั้นไบร์สเลยคบกับอเล็กซ์เป็นเพื่อนซี้กันมาตลอด และตอนนี้อเล็กซ์เป็นผู้บริหารเต็มตัวมาได้สามปีกว่าหลังจากที่พ่อเขาเสียซึ่งเธอก็ทำตามที่พูดจริงๆเพราะบริษัทที่จอร์ชคุมกิจการอยู่ตอนนี้กลับกลายเป็นบริษัทที่เสียเครดิตจากทุกที่จนลูกค้าร่อยหรอ แถมยังบังคับให้ถอนหุ้นจากบริษัทเธอจนบริษัทการเงินที่เคยใหญ่โตสมัยพ่อจอร์ชต้องกลับมาเป็นบริษัทให้คำปรึกษาด้านการเงินเล็กๆแทน
“ฮ่าๆๆ ตอนนี้จอร์ชคนแค้นน่าดูเลยแต่ตราบใดที่อเล็กซ์คุมบังเหียนธุรกิจอยู่คงไม่มีทางทำอะไรเธอได้แน่ๆ”
“...ว่าแต่เล่ามาซะยาวแล้วคุณในตอนนี้ทำงานอะไรล่ะถึงได้มาขลุกอยู่ที่ไทยนี่น่ะ”
“ฉันเหรอ ก็ทะเลาะกับพ่อนิดหน่อยพ่อเลยให้น้องสาวที่จบเหมือนฉันไปคุมกิจการฟาร์มส่วนฉันก็ทำงานกับอเล็กซ์นั่นแหละ ตอนนี้ก็เป็น CEO บริษัทร่วมทุนระหว่างไทยกับอเมริกา คุณน่าจะรู้จักนะ บริษัท OMNEAN Company น่ะ”
“ฮะ!! ไอ้บริษัทวางแผนการเงินที่ไทยจ้างให้ควบคุมการทำสัญญาเงินกู้กับธนาคารโลกอ่ะนะ”
“ก็ตามนั้นแหละ ถึงแล้วๆๆ จอดส่งตรงนี้แหละพ่อหนุ่มใหญ่ ฉันไปดีกว่า...อ้อ! แล้วถ้าคิดจะมาก็มาหาได้นะ ฉันอยู่อพาร์ตเม้นแถวข้าวสารนั่นแหละ”
“ทำไมอยู่บริษัทใหญ่โตแต่พักที่รูหนูนักล่ะ”ผมถามก่อนที่เธอจะเปิดประตูก้าวออกจากรถไป
“ฉันจะได้ไม่ลืมไงว่าฉันเป็นลูกชาวไร่มาก่อน ไปละ บายย”
ผมจอดอึ้งอยู่นาน ไม่คิดว่าตัวเองจะได้รู้จักคนใหญ่คนโตขนาดนี้ถึงสองคนแทบจะพร้อมๆกัน แถมทั้งสองคนยังเรียบร้อยให้ผมแล้วอีกต่างหาก อย่างนี้ถ้าทำให้สองสาวนี้ไม่พอใจขึ้นมาผมคงไม่มีที่ให้ยืนแน่นอน
รถยนต์สีดำคันหรูเข้ามาจอดที่หน้าชมรมอย่างนุ่มนวล ผมก้าวลงจากรถแล้วรู้สึกใจหายนิดๆเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ผมจะได้ใช้มันก่อนจะต้องขับเอาไปคืนเจ้าของ แต่...ยังไงมันก็ไม่ใช่ของผมอยู่แล้ว จะเสียดายไปก็เท่านั้น สุดท้ายจะช้าจะเร็วผมก็ต้องกลับไปขึ้นรถเมล์เหมือนเดิมอยู่ดีนั่นแหละ
กริ๊งงงงง กริ๊งงงงงงง
เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นก่อนที่ผมจะไขประตูเปิดชมรมซะอีก ผมหยิบมันออกมาดูถึงได้รู้ว่าไม่ใช่ใครที่ไหนเลย ประธานชมรมคนเก่านั่นเองที่โทรมาหาผมแต่เช้าอย่างนี้
“ฮัลโหลตื่นรึยังเนี่ย”
“ตื่นนานแล้วพี่ ผมมาถึงมหาลัยพอดีเลย พี่จะเข้ามาหาผมตอนไหนครับเนี่ย”
“บ่ายๆนะ เดี๋ยวพี่เคลียร์งานก่อน ต้องบอกฐาด้วยว่าจะไปไหนเดี๋ยวจะงอนพี่อีก”
“โถ่พี่กอล์ฟ ผมเสียวทุกทีเลยที่พี่พูดถึงพี่ฐาเนี่ย ไม่รู้เมื่อไหร่พี่ฐาจะจับได้แล้วมาเจื๋อนผมทิ้ง บอกไว้เลยนะผมกลัวพี่ฐามากกว่าโจรอีกเนี่ย”
“เราไม่พูด พี่ไม่พูดใครเขาจะรู้ล่ะ ว่าแต่...ใครคือกอล์ฟเหรอ เราไปแอบมีใครอีกเนี่ย”เสียงพี่กอล์ฟดูจะดุผมขึ้นมาทำเอาผมแทบตบหน้าผากตัวเองด้วยความกลุ้ม ...นี่มันเลยเจ็ดวันมาแค่สามวันเองนะยังเป็นขนาดขี้เลยเหรอเนี่ย ขืนสาวๆของผมเป็นอย่างนี้หมดทุกคนได้เกิดปัญหาใหญ่กับชีวิตพวกเธอแน่
“ก็พี่ไง เอาเป็นว่ารีบมาหาผมดีกว่านะ ผมคิดถึงพี่จะแย่แล้วเนี่ย”
“ก็ได้ๆ อย่าให้รู้แล้วกันว่าแอบคบซ้อนกับใครเข้าน่ะไม่งั้นอย่าหาว่าพี่โหดนะ”
“คร้าบบบบ”ผมรีบรับปากก่อนจะวางหูไป ขนสันหลังลุกวาบขึ้นมาถึงคออย่างช่วยไม่ได้เมื่อนึกจินตนาการว่าพี่กอล์ฟรู้เรื่องการคบซ้อนของผมที่มัน...ไม่ได้ซ้อนแค่ชั้นเดียวแต่ดันซ้อนกันซะหลายชั้นจนยุ่งเหยิงไปหมด
...เนี่ยแหละน้า...เพราะเจ้าชู้ไปทั่วไงถึงต้องมาคอยระแวงแบบนี้...
...เพราะใครล่ะเรียกร้องให้หาอักษรเพิ่มอยู่เรื่อยน่ะ... ผมกัดกลับ ...ว่าแต่ให้พี่กอล์ฟมานอนด้วยหลังเจ็ดวันไปแล้วนี่จะมีผลอะไรมั้ย อย่างเรื่องความทรงจำด้านชื่อน่ะ... ผมถามต่อด้วยความสงสัย กลัวว่าพี่กอล์ฟจะลืมชื่อตัวเองถาวรอย่างผมไปอีกคน
...ไม่หรอก นอนด้วยเมื่อไหร่ก็กลับมาเหมือนเดิมเองนั่นแหละ หรือจะปล่อยไปแบบนี้เลยก็ได้นะจะได้ไม่ต้องยุ่งยาก...
...บ้าเหรอเดี๋ยวงานก็เข้าหรอก ขืนให้ลืมชื่อแต่คนอื่นจำชื่อได้ เกิดเจ้านายเรียกแล้วไม่หันพี่เขาจะตกงานเอาน่ะสิ พอเลยๆเดี๋ยวเรื่องฟื้นความจำทางนี้จัดการเองไม่ต้องเข้ามาช่วยเสนอความคิด...
ผมเข้าห้องล้างรูปเก่าไปนั่งเอกเขนกเปิดแอร์เย็นๆอย่างเคย ใจก็อยากเก็บอักษรให้ได้ไวๆหรอกนะเพราะห่วงน้องมายด์ด้วยแต่ให้หาคนชื่อ ข. ไข่อีกตั้งสามคนนี่มันงานหนักน่าดู หรือว่าจะหาภาษาอังกฤษก่อนดีเนี่ย ...พอคิดถึงตรงนนี้ผมก็ชักสงสัยแล้วสิว่าจะให้เก็บตัวอักษรเพิ่มพลังไปทำไมในเมื่อไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะหาตัวศัตรูยังไง
...สงสัยล่ะสิว่าจะหาศัตรูยังไง เอาสั้นๆง่ายๆนะไอ้บื้อ ตอนนี้คีพเปอร์ทุกคนน่ะพื้นฐานเป็นคนธรรมดาไม่เหมือนกับพ่อมดอักษรของมิติที่4ดั้งเดิมเลยจับสัญญาณได้ยากมากแต่ถ้าพลังแข็งแกร่งพอข้าจะสามารถจับสัญญาณของแกงเกอร์ในตัวของคีพเปอร์คนอื่นๆได้ถ้าเข้าใกล้พอ เพราะงั้นเอ็งถึงต้องรีบสะสมตัวอักษรไงเพื่อให้จับสัญญาณศัตรูได้ อีกอย่างจะได้แกร่งพอจะสู้กับมันด้วย...
“โอยยย สุดท้ายก็ต้องสะสมอักษรให้ได้เยอะๆสินะ”ผมรำพึง ชักขี้เกียจจะออกล่าสาวๆแล้วสิ แค่นี้ก็รู้สึกผิดกับสาวๆในโอวาทผมแล้ว
“...สะสมอักษรอะไรเหรอ”เสียงห้าวๆคุ้นหูดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงระหงขาวสะอาดของสาวหมวยหน้านิ่งทำเอาผมตกใจจนตัวชา หัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ดีนะที่ผมไม่ได้พูดอะไรมากนักไม่งั้นมีหวังได้เป็นศพแน่
“อ๋อ เปล่าๆ แค่งานอดิเรกน่ะ ว่าจะสะสมแสตมป์พวกที่มันพิมพ์ผิดน่ะ เผื่อว่าอนาคตมั้นจะขายได้หลายตัง ว่าแต่เหนิงมานี่แม่ไม่ว่าเหรอ”
“แม่กลับไปแล้วไม่ต้องห่วงหรอก เดินผ่านมาเห็นประตูห้องชมรมเปิดไว้เลยเข้ามาดูว่ามีใครอยู่ โชคดีจริงๆที่พี่อยู่ รู้มั้ยว่าคิดถึงจะแย่”สาวหมวยยิ้มออกมาก่อนจะโผเข้ากอดผมซะแน่นแทบหายใจไม่ออก “เสาร์อาทิตย์ก็โทรหาไม่ได้เดี๋ยวแม่เห็น นี่อึดอัดจะตายอยู่แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไหร่แม่จะกลับอเมริกา”
“พูดงี้แม่มาได้ยินจะเสียใจเอานะเหนิง”
“เสียใจตอนนี้ก็สายไปแล้วแหละ ไม่เคยมาดูแลจู่ๆกลับมาก็คุมเข้ม เฮ้ออออ ไม่เอาไม่พูดเรื่องนี้ละ...คิดถึงกันมั้ย”
“มากเลย”
“ไหนไม่ได้เจอนานขอจูบหน่อยสิ”เหนิงคล้องคอผมพร้อมกับโปรยยิ้มหวานชวนละลายมาให้ทำเอาผมหลงเคลิ้มกอดเอวคอดรั้งมาใกล้พร้อมกับประทับรอยจูบลงบนริมฝีปากนุ่ม เหนิงแลบลิ้นออกมาแตะเบาๆที่ริมฝีปากผมแล้วแทรกมันผ่านริมฝีปากเข้าไปพัวพันกับลิ้นภายในอย่างออกรสยิ่งทำให้ดีกรีจูบของเราเร่าร้อนขึ้นไปอีกขั้น “อืมมม อืมมม” สาวหมวยหลับตาพริ้มแลกลิ้นกับผมอย่างออกรสในขณะที่มือนุ่มๆเคลื่อนลงไปปลดเข็มขัดรูดซิปลงช้าๆ “น-นี่ เช้านี้เหนิงขอได้มั้ย”
“...เช้านี้พี่มีเรียนนะ”
“เหนิงอยากจะแย่อยู่แล้ว ขอเถอะนะ...หรือว่าแอบเอามันไปใช้กับใครมาอีก”สาวหมวยขมวดคิ้วถาม สอดมือผ่านขอบกางเกงในลงไปจับเอ็นเนื้อแข็งปั๋งของผมดึงออกมารูดเล่น “เอาไปใช้กับคนอื่นมารึไงถึงอิดออดแบบนี้น่ะ”
“ป-เปล่า ก็ใช้กับเมียพี่แค่คนเดียวนี่แหละ”ผมรีบตอบเอาใจทันที อาการขนลุกซู่เริ่มมีมาที่ท้ายทอยกับความเสียวที่บอกไม่ถูกว่าเอ็นเนื้อในกำมือเหนิงจะชะตาขาดรึเปล่า
“งั้นก็ต้องพิสูจน์สิ กล้ามั้ยล่ะ”เหนิงยื่นหน้ามาถาม แอบยิ้มน้อยๆกับการถูกเรียกว่าเมียพร้อมกับใช้ฝ่ามือนุ่มๆนวดไปมากับแก่นกลางกายจนมันแข็งเขม็งเต็มมือ ผมได้แต่นิ่งเงียบปล่อยให้อาหมวยของผมแสยะยิ้มน้อยๆแล้วคุกเข่าลงต่อหน้า
“อูยยยย” ผมรู้สึกอุ่นวาบที่ปลายหัวถอกและมันค่อยๆอุ่นลึกลงไปถึงโคนกับความรู้สึกเปียกชื้นและบางสิ่งบางอย่างลื่นๆแฉะๆ ผมก้มลงมองที่หว่างขาด้วยความรู้สึกผสมปนเปกันไประหว่างความเสียวสยิว ความคับแน่นและความอุ่นเปียก ภาพตรงหน้ายิ่งทำให้เอ็นเนื้อของผมยิ่งผงาดแข็งขึ้นไปอีกอย่างช่วยไม่ได้เพราะมันเป็นภาพของลูกคุณหนูหน้าหมวยกำลังพยายามอมแก้นเนื้อของผมเข้าไปให้สุดลำอย่างยากลำบากและเงยหน้าขึ้นมองผมด้วยดวงตาหยักยิ้ม แก้มนิ่มนวลไร้ไฝฝ้าก็ค่อยๆเคลื่อนไหวไปมาตามแรงดูดอย่างเป็นจังหวะ
ผมต้องเม้มปากแน่นกลัวจะร้องออกมา สองมือจับหัวสาวหมวยขยุ้มจิกผมดำขลับเพื่อระบายความเสียว อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเมื่อคืนผมไม่ได้อักษรตัวใหม่จากไบร์สผมคงโดนเหนิงสูบจนหมดเรี่ยวแรงแน่ ดีไม่ดีเหนิงจะจับได้ด้วยว่าน้ำผมน้อยลง “อา...ปากเหนิงมัน...ยอดมากเลย ดูดกี่ทีก็เสียว อูยยยย ทั้งเลียทั้งดูดเลยนะ ร้ายเป็นบ้า”ผมคราง แทบจะลืมหายใจกับความสุขเกินบรรยายนี้ แต่ก่อนที่ความสุขของผมจะทลักออกมาเป็นสายผมต้องรีบหยุดมันเอาไว้เท่านี้ก่อน “อูยยย เหนิงจ๋าพอก่อนอย่าเพิ่งให้แตกเลย ขอพี่สักทีเถอะ ให้โดดเรียนตอนเช้าพี่ก็ยอม”
“ฮิๆ อยากขนาดนั้นเลยเหรอพี่”สาวเหนิงถอนปากจากแท่งเนื้อออกมาอมยิ้ม ลุกขึ้นมากอดไซ้ซอกคอผมอย่างอ่อนโยน “งั้นถอดกางเกงในให้เหนิงหน่อยสิ”
“ยั่วนักนะเรา คอยดูเถอะจะทำให้ร้องไม่ออกเลย...แต่ก่อนอื่นสวมถุงให้พี่หน่อยได้มั้ย ถุงยางในกระเป๋าตังน่ะ”
“...สดก็ได้นะไม่ว่าอะไรหรอก”สาวหมวยยิ้มจนตาหยีเอานิ้วชี้แตะเบาๆที่หัวสีม่วงเข้มเบ่งบานของผมแล้วไล้ไปมาเบาๆ ทั้งสัมผัสทั้งใบหน้าเปื้อนยิ้มนี่แหละที่ทำเอาผมรู้สึกอิ่มเอมใจไม่หายที่ทำสาวไร้อารมณ์ให้แสดงออกมาได้ถึงขนาดนี้
“อา...อยากดูน้ำพี่ไม่ใช่เหรอว่ามากแค่ไหน หรือว่าอยากจะสดจริงๆระวังน้ำพี่จะท่วมข้างในเอานะ”ผมถามเสี่ยงดวง ใจนึงก็กลัวจะต้องเก็บอักษรใหม่แต่อีกใจก็อยากสาดน้ำรักที่อัดอั้นเอาไว้เข้าไปในตัวสาวช่างยั่วคนนี้จริงๆ
“สวมถุงดีกว่า ท่าทางน้ำจะเก็บไว้เยอะน่าดู...อุตส่าห์อดทนเก็บไว้ให้เหนิงอย่างนี้เดี๋ยวจะช่วยรีดให้พี่โล่งเองนะ”เหนิงเหนิงล้วงกระเป๋าหลังของผมหยิบเอากระเป๋าเงินออกมาเปิดค้นจนได้ของที่ต้องการ เธอโยนกระเป๋าเงินทิ้งอย่างไม่ใยดีก่อนจะจับซองฉีกออกหยิบเอาถุงยางสีชมพูใสข้างในออกมา “พกถุงมันก็ดีหรอกนะแต่ใช้กับเหนิงได้คนเดียวอยู่ดีเข้าใจมั้ย”
“เข้าใจแล้วจ้า”ผมยิ้มแหยๆ นี่ขนาดจับไม่ได้ว่าผมมีคนอื่นยังย้ำนักย้ำหนาแถมข่มขู่ขนาดนี้ ถ้าจับได้ขึ้นมาสงสัยชีวิตผมคงหาไม่แน่ “...มือเหนิงนุ่มดีจัง คราวหลังพี่ให้เหนิงสวมให้ตลอดเลยดีกว่า อืมมม”
“เกลียดจริงๆผู้ชายปากหวานเนี่ย”สาวหมวยอมยิ้มก้มลงทำเป็นมองเอ็นเนื้อผมขณะสวมถุงให้อย่างตั้งใจจนเส้นผมยาวสลวยตกลงมาปิดหน้า
ผมจับชายผมเธอสางไปทัดหู เชยคางขึ้นให้กลับมามองหน้า “ตั้งแต่โดนพี่ไปนี่หายห้าวไปเยอะเลยนะเรา ถามจริงเถอะพี่นึกว่าเราชอบผู้หญิงมาตลอด แล้วมาชอบพี่ตั้งแต่ตอนไหน โอ๊ะ!!”ผมสะดุ้งสุดตัวทีเดียวเมื่อเหนิงรูดถุงยางลงมาถึงโคนอย่างเร็วในทีเดียวทำเอาผมทั้งเจ็บทั้งเสียวจนพูดไม่ออก
“ปากหมาอย่างนี้ไงถึงทำใจสารภาพรักไม่ลงสักที”
“นี่หมายความว่าเหนิงแอบชอบ...”
“พูดมาก จะทำไม่ทำ ถ้าไม่จะได้ออกจากห้อง”
“ทำสิๆ”ผมรีบจับบั้นท้ายแม่เสือสาวขี้โมโหยกขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ทันที ถึงใจอยากจะรู้ว่าเหนิงชอบผมตอนไหนแต่ตอนนี้ต้องเงียบปากไว้แล้วคุกเข่าลงจัดการกับปราการใต้กระโปรงพรีสนี่ซะก่อน
เหนิงยกสะโพกขึ้นให้ผมถอดกางเกงในเธอออกได้อย่างง่ายดายก่อนจะถูกผมเข้าจู่โจมกลีบเนื้ออ่อนนุ่มกลางหว่างขาอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว “ซี๊ดดดด อูยยยย” เธออุทานออกมาเมื่อถูกลิ้นสากๆชอนไชผ่านเข้าไปภายใน “อา...ม-ไม่ต้องเลียก็ได้เหนิงอยากจะแย่แล้ว อืมมม”สาวน้อยหลับตาพริ้มกัดริมฝีปากนิดๆ เชิดหน้าขึ้นไม่พูดอะไรอีกเมื่อผมจงใจซุกหน้าลงไปให้เธอได้รู้ว่าผมต้องการมันแค่ไหน
ผมเลียชิมน้ำแห่งความกำหนัดของหญิงสาวด้วยความรื่นรมย์ มันไม่ได้เหม็นคาวอะไรมากเพราะถูกกลิ่นหอมจางๆของสบู่กลบทับอยู่ และถึงแม้ภายในกลีบแคมจะมีกลิ่นคาวแรงกว่าหน่อยแต่ด้วยกลิ่นสาบสาวและน้ำหล่อลื่นที่ไหลออกมาไม่ยอมหยุดมันกลับยิ่งกระตุ้นให้ความเป็นชายของผมตื่นตัวได้ถึงขีดสุด
“อา...อย่าหยุดนะ อย่าหยุดนะ ลิ้นพี่ทำเหนิงเสียวไปหมดแล้ว อูยยย”เหนิงกดหัวผมลงไปกับหว่างขาแน่น น้ำหล่อลื่นค่อยๆไหลซึมออกมามากขึ้นเรื่อยๆตามเวลาที่ผ่านไปราวกับว่ามันคือบ่อน้ำพุวิเศษที่กินเท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด แต่สิ่งที่ทำให้ผมต้องหยุดปากเลยก็คือท่อนเนื้อกลางหว่างขาที่แข็งปั๋งจนเริ่มปวดกับความอัดอั้นที่มี เหนิงลืมตาขึ้นก้มมองผมทันทีที่ผมขยับหน้าถอนออกจากภูเนื้อนุ่มฉ่ำเยิ้มแล้วนิ่วหน้าด้วยความเสียดาย “อ-เอาออกทำไมล่ะพี่ เหนิงกำลังเพลินเลยนะ”
ผมลุกขึ้นยืนกลางหว่างขา จับต้นขาขาวราวหยวกกล้วยพาดบ่าจ่อเอ็นเนื้อแข็งกับปากร่องลื่นแล้วค่อยๆโยกเอวแทรกมันผ่านเข้าไปทีละนิด “ขอพี่เถอะเหนิง แค่ชิมก็จะบ้าตายอยู่แล้ว ให้พี่เถอะนะ”
“อ-อือออออ”สาวหมวยไม่ขัดขืนกลับเอนหลังพิงผนังหลับตาลงอีกครั้ง “...อูยยยย ท-ทำไมรู้สึกว่ามันใหญ่ขึ้นอีกแล้วล่ะ พ-พี่ไปทำอะไรมารึเปล่าเนี่ย”
“ทำอะไรล่ะ เหนิงยั่วจนมันแข็งขนาดนี้แล้วต่างหาก พี่ปวดจะแย่แล้ว เราต้องรับผิดชอบมันด้วย”
“อืออออ น-แน่นจัง เบาๆนะพี่...โอ๊ะ!...ซี๊ดดดดด”เหนิงสะดุ้งน้อยๆเมื่อเอ็นเนื้อถูกแทรกเข้าไปเกือบสุดลำ ถึงผมจะทำช้าๆแต่ก็รู้สึกได้เลยว่าเหนิงยังเจ็บอยู่เพราะตอนนี้โพรงรักของสาวหมวยกำลังตอดรัดผมอย่างต่อเนื่องเพื่อบรรเทาความเจ็บและอาการเกร็ง
ผมกัดฟันหยุดไว้ชั่วคราว สองมือคอยลูบบั้นท้ายขาวเนียนให้เธอได้ผ่อนคลายความเจ็บลงไปพร้อมกับกดนิ้วนวดเบาๆบริเวณร่องแคมเพื่อกระตุ้นเธอไปด้วย ในไม่ช้าเราสองคนก็เริ่มเดินเครื่องกันอีกครั้งจากเชื่องช้าค่อยๆไต่ระดับเร็วขึ้นทีละนิด ผมมองดูเรือนร่างขาวๆถูกกระแทกกระทั้งจนตัวสั่นสะท้านด้วยความสะใจและเหนือสิ่งอื่นใดคือใบหน้าของอาหมวยเชื้อจีนที่กำลังบิดเบี้ยวและส่งเสียงร้องครวญครางด้วยความเสียวแบบสุดยอด
“โอ๊ะ! โอ๊ะ! โอ๊ะ! โอ๊ะ! ม-ไม่ไหวแล้ว น-เหนิงจะถึงแล้ว!”
“งั้นพร้อมกันนะเมียจ๋า”ผมคำรามลั่นกัดฟันกรอด กระแทกกระทั้นเข้าไปแบบไม่กลัวจะพังทำเอาเหนิงร้องลั่นจนมต้องรีบเอามือปิดปากเอาไว้ “อ๊ะ! อัก!! อา!!!”ผมโล้กระแทกเข้าไปสุดแรงในทีสุดท้ายแล้วนิ่งค้าวเอาไว้พร้อมกับระบายลมหายใจหนักๆออกมากับความสุขสมเสียวซ่านเกินจินตนาการ ร่างเราสองคนต่างกระตุกหากันราวกับใช้เส้นประสาทร่ามกันก็ไม่ปาน ไม่เท่านั้นผมยังรู้สึกได้เลยว่ากลีบเนื้อของสาวหมวยหน้านิ่งกำลังตอดหนึบดึงเอาน้ำรักของผมออกมาอย่างต่อเนื่อง
หลังจากเสร็จสมกันอย่างถึงพริกถึงขิง ผมค่อยๆผ่อนลมหายใจเอาความเหนื่อยออกมาและจับเรียวขายาวสวยบนบ่าเอามาจูบเบาๆด้วยความรักใคร่พลางคิดในใจ ...ถ้าผมไม่ต้องเก็บสะสมอักษรหรือน้อยมายด์ไม่ได้ถูกใครปองร้าย บางทีผมอาจจะหยุดที่เหนิงตั้งแต่ครั้งแรกที่เรามีอะไรกันแล้วก็ได้...
“ชอบแบบนี้มั้ย”
“อ-อือ”เหนิงอึกอักตอบผม รอยยิ้มน่ารักค่อยๆผุดขึ้นบนใบหน้าชุ่มเหงื่อเมื่อเห็นผมยังคงวนเวียนจูบไปบนท่อนขาเธออย่างนุ่มนวลอย่างนั้น “นานเหมือนกันเนอะที่เราไม่ได้ทำแบบนี้กัน”
“นั่นสิ ตั้งแต่ครั้งแรกของเรานี่ก็ครั้งที่สองเอง ยังเสียวเหมือนเดิมเลย”ผมค่อยๆถอนเอ็นเนื้อกึ่งอ่อนกึงแข็งออกจากช่องคลอดช้าๆ ปล่อยให้เหนิงยันตัวขึ้นนั่งแล้วจับมือผมเอาไว้ทั้งสองข้าง ผมจ้องมองใบหน้ายิ้มแย้มของสาวหน้านิ่งแล้วอดยิ้มออกมาบ้างไม่ได้ “เหงื่อเต็มหน้าเลยนะเรา”
“พี่ก็เหมือนกันนั่นแหละ” อาหมวยน้อยปาดเหงื่อบนหน้าผากผมออกก่อนจะเปลี่ยนเรื่องพูดซะอย่างนั้น “ไหนขอดูหน่อยสิว่าน้ำเยอะแค่ไหน” เหนิงเอื้อมมือลงไปจับเอ็นเนื้อของผมรูดเอาถุงยางออกมาชูเหนือหัวให้ผมได้เห็นด้วย
“เอามาส่องอย่างนี้เลยเหรอ”
“ก็จะดูว่าคิดถึงแค่ไหนไง”เหนิงเอาถุงยางที่มีน้ำเมือนสีขาวขุ่นอยู่เกือบครึ่งถุงมาจูบต่อหน้าต่อตาทำเอาเอ็นเนื้อของผมกระตุกหงึกๆราวกับจะผงาดขึ้นมาอีกรอบให้ได้ “...ไหนๆก็จะโดดเรียนอยู่แล้ว ขอต่ออีกรอบได้มั้ย”
“พี่พกถุงยางมาอันเดียวเองนะ”
“งั้น...ถ้าให้แตกใส่อย่างอื่นแทนล่ะพี่จะโอเคมั้ย”สาวหมวยเม้มปากนิดๆจงใจยั่วยวนผมพร้อมกับชี้ลงที่ทรวงอกอวบอัดน่าสัมผัสเล่นเอาเอ็นเนื้อของผมผงกหัวหงึกๆขึ้นมาทันทีพร้อมกัยจินตนาการสัปดลในหัวถึงภาพน้ำรักของผมที่อาบชุ่มไปทั่วเต้าขาวๆจนทั่ว
แต่ทุกอย่างต้องจบลงในทันทีเมื่อผมได้ยินเสียงเสียงคุยเจี๊ยวจ๊าวดังเข้ามา แสดงว่ามีคนเข้ามาในห้องชมรม ถ้ามชืนหน้ามืดทำต่อในห้องที่ไม่ได้เก็บเสียงอย่างนี้มีหวังโดนจับได้แน่นอน
“ใส่เสื้อผ้าเร็ว นี่มันเสียงยัยพวกนั้นนี่!!!”เหนิงอุทานทำเอาผมยิ่งตั้งใจฟังยิ่งขึ้นและต้องใจหายเมื่อได้ยินเสียงน้องมายด์ น้องฝน กับน้องแพรวาดังมาจากข้างนอก ผมรีบสวมท่อนล่างทันที ส่วนเหนิงคงกลัวจะเหลือหลักฐานพอสวมกางเกงในเสร็จถึงเอาถุงยางมัดตรงท้ายใส่เข้าไปในกระเป๋ากระโปรง
“...เห็นห้องชมรมเปิดแต่เช้าอุตส่าห์เข้ามานึกว่าพี่...พี่เขาจะอยู่ซะอีก”เสียงใสๆของฝนที่ดันนึกชื่อผมไม่ออกกลางคันดังขึ้น
“นั่นสิ ว่าจะเอาของมาขอบคุณที่ช่วยเราไว้แท้ๆ เฮ้อ...”เสียงน้องมายด์ถอนหายใจยาวทำเอาผมอยากออกไปเจอใจจะขาด แต่ถ้าออกไปตอนนี้มีหวังทั้งสามสาวได้รู้แน่ว่าผมกับเหนิงอยู่ด้วยกันและคงเดาได้ง่ายๆเลยว่าเราสองคนแอบมาทำอะไรกันลับๆแบบนี้ สำหรับแพรวาผมไม่กลัวว่าจะตกใจกับเรื่องนี้หรอกแต่กับน้องฝนและที่สำคัญคือน้องมายด์ ให้ตายยังไงผมก็คงไม่มีวันให้รู้เรื่องนี้เด็ดขาด
“หรือว่าพี่เขาอยู่ในห้องประจำนั่นล่ะ ปกติเห็นชอบไปขลุกอยู่ในห้องล้างรูปเก่าไม่ใช่เหรอลองหาดูก่อนมั้ย”
“ตายแล้ว เหนิงไปซ่อนก่อนเร็ว!”
“ที่ไหนล่ะพี่”
“...ต-ตู้ใต้ซิ้งน้ำนี่ไง รีบเข้าไปหลบเร็ว”ผมชี้ไปที่ตู้ด้านล่างซิ้งน้ำของเคาน์เตอร์ที่เรายืนพิงกันอยู่ เหนิงรีบเปิดประตูตู้มุดเข้าไปอย่างเร่งรีบในขณะที่เสียงเดินกำลังใกล้เข้ามา ผมรีบนั่งลงทำตัวสบายๆบนเก้าอี้ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงเดินข้างนอก
“อุ๊ย!”
“ม-มีอะไรเหนิง”
“เหนิงทับถุงยางพี่แตก...แฉะเต็มขาเลย”
“ชู่วววว เงียบๆ พวกนั้นมาแล้ว”
แกร็ก!
“ว่าแล้ว เห็นมั้ยล่ะพี่เขาอยู่จริงๆด้วย”แพรวาหันไปพูดกับเพื่อนก่อนจะหันมายิ้มให้ผม “สวัสดีค่ะพี่ มาแต่เช้าเลยนะ พวกเราตามหาตัวอยู่พอดีเลยว่าจะขอบคุณซะหน่อยที่พี่ช่วยฝนกับมายด์เอาไว้คราวก่อนน่ะ”
“...ไม่เห็นต้องขนาดนี้เลย พี่รู้สึกผิดแย่ อย่างกับช่วยเพื่อหวังผลเลย ยังไงก็ไปคุยนอกห้องดีกว่าในห้องมันแคบที่นั่งก็ไม่มี”ผมพยายามไล่ทั้งสามให้ออกไปข้างนอกด้วยเหตุผม อีกอย่างของที่สองสาวถือมามันก็ไม่ใช่น้อยๆเลย
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ ในนี้ก็ดีมีแอร์เย็นๆ”ฝนยิ้มตาหยีอย่างไร้เดียงสาทำเอาผมพูดไม่ออกเลยทีเดียว ทั้งที่ใจอยากให้สามสาวออกจากห้องนี้ไปให้รู้แล้วรู้รอดแท้ๆ
“อ่ะ ในนี้ก็ในนี้ แต่จริงๆไม่ต้องมีอะไรมาตอบแทนก็ได้นะยังไงพี่ก็ต้องช่วยพวกเราอยู่แล้ว...เป็นทั้งน้องคณะแถมยังมาช่วยพี่ที่ชมรมบ่อยๆอย่างนี้อีก”
“แต่ยังไงก็ขอบคุณพี่มากนะคะ ไม่รู้ว่าถ้าพี่ไม่ไปช่วยพวกเราจะเป็นยังไงบ้าง”ฝนพูดยิ้มๆ แก้มสองข้างแดงนิดๆขณะมองผม...นี่ถ้าไม่รู้ว่าฝนมีนิสัยโก๊ะๆชอบทำหน้าตาเปิ่นๆล่ะก็ผมคงเดาไปแล้วว่าสาว หมวยตาหยีคนนี้กำลังชอบผม
“โห...แต่ของเยอะอยู่นะ พี่คงกินคนเดียวไม่ไหวแน่ เอางี้ดีกว่า เอาของไปใส่ตู้เย็นในครัวชมรม พอเรามาจะได้กินด้วย พี่ก็จะได้กินด้วย”ผมหาทางไล่เนียนๆอีกที คราวนี้สาวทั้งสามคล้อยตามเลยออกไปที่ห้องครัวกันแต่ก็มีเรื่องที่ทำให้ผมต้องสะดุ้งอีกครั้งเพราะฝนที่ถือของพะรุงพะรังเลยเดินช้า ออกไปเป็นคนสุดท้ายกลับหยุดเท้าไว้ที่หน้าประตูตอนผมกำลังลุก จากนั้นก็ทำจมูกฟุดฟิด
“เหมือนได้กลิ่นน้ำสลัดของพี่เลย นี่แอบมากินสลัดในนี้เหรอคะเนี่ย”
“อ-เอ่อ...ใช่ๆ พี่เพิ่งกินสลัดเสร็จน่ะ กลิ่นมันแรงเหรอฝน”ผมถาม รีบเดินเข้าไปช่วยสาวหมวยหน้าตาจิ้มลิ้มถือของจะได้ออกไปไวขึ้น
“โหพี่ใจร้ายจัง ไม่เอามาให้พวกเรากินเลยอ่ะ รู้มั้ยว่าฝนอยากกินอีกตั้งแต่ได้กินคราวนั้นแล้ว...แต่ว่ากลิ่นมันหอมกว่าตอนที่พี่ให้พวกเรากินคราวก่อนอีกนะคะ”
“อ-เอาเป็นว่าไปเก็บของก่อนดีกว่านะฝน”ผมตัดบท ผลักประตูเปิดออกไปแล้วปิดตามหลังอย่างรวดเร็วเพราะเริ่มรู้สึกถึงจิตสังหารได้หน่อยๆแล้ว ขืนฝนพูดมากกว่านี้เหนิงได้ฆ่าผมตายแน่
“พี่ทำให้ฝนกินได้มั้ย นะๆๆๆ”ฝนคะยั้นคะยอต่อไม่หยุดจนผมต้องจุ๊ปากให้เบาเสียงลง
“ก็ได้ๆ แต่ให้เรากินแค่คนเดียวนะ ถ้าบอกเพื่อนพี่ไม่ให้กินแน่”ผมพยายามจบบทสนทนาให้เร็วที่สุด ถึงแม้ว่าใจจะอยากให้สาวๆอีกสามคนกินด้วยแต่ถ้าเรื่องถึงหูเหนิงผมคงจะอยู่ยากเพราะงั้นคงต้องทำยังไงก็ได้ให้แม่สาวโก๊ะคนนี้เงียบซะก่อนจะไปบอกเพื่อนเรื่องกลิ่นแปลกๆในห้องล้างรูปซึ่งมันก็ได้ผลทีเดียวเพราะฝนยิ้มกริ่มพยักหน้าให้ผมแล้วไม่พูดอะไรอีกเลย
ผมอยู่กับสามสาวทั้งเช้าเพื่อถ่วงเวลาให้เหนิงออกจากห้องล้างรูปไปล้างเนื้อล้างตัวได้ สุดท้ายผมเลยต้องเข้าเรียนคาบเช้าทั้งที่ใจอยากจะไปจัดอาหมวยของผมต่อแท้ๆแต่ช่างเถอะ ยังไงก็คงได้เจออาจารย์จ๋าผู้น่ารักมาสอนเหมือนเดิม หัวใจผมคงกระชุ่มกระชวยขึ้นเยอะแน่ๆ
แต่ผมคิดผิด คาบนี้ผมไม่ได้เจออาจารย์จ๋าแต่เป็นอาจารย์นพมาสอนแทน ผมถึงกับงงว่าคนตรงเวลา เป็นระเบียบอย่างอาจารย์จ๋าทำไมถึงขาดสอนได้อย่างนี้ แต่อาจารย์คงจะมีธุระสำคัญนั่นแหละถึงได้หยุดไปแบบนี้
แน่นอนว่าคาบนี้ไม่มีเช็คชื่ออย่างอาจารย์จ๋าแต่ต้องมานั่งเหงาฟังแกบ่นอยู่คนเดียวแบบนี้มันก็ไม่ไหวเหมือนกัน นี่ไอ้เคนก็หายไปอีกคนเหรอเนี่ย เหงาหูไปเยอะเลย พอไม่มีคนพูดข้างๆแบบนี้ฟังเลคเชอร์ได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงผมก็เริ่มหาวซะแล้ว
...ข้าจับสัมผัสศัตรูได้แล้ว!! มันอยู่แถวๆนี้แหละ...
เสียงแกงเกอร์ในหัวผมดังขึ้นทำให้ผมสะดุ้งโหยงจนอาจารย์นพหยุดพูดแล้วหันมามอง “อ-เอ่อ...ขอโทษครับอาจารย์”ผมยิ้มแหยๆแล้วหันมองไปรอบห้องที่มีคนอยู่เต็มไปหมด
...คนไหนบอกได้มั้ย...
...น่าจะอยู่ตรง...
แกงเกอร์เงียบไปจนผมรู้สึกร้อนรนหันรีหันขวางพยายามหาว่าใครที่มันจับสัมผัสได้ แต่ในห้องศูนย์เรียนรวมที่จุคนได้เป็นร้อยคนอย่างนี้ให้หันไปทางไหนทุกคนมันก็น่าสงสัยหมดนั่นแหละ
...บอกมาเร็วๆสิมันอยู่ตรงไหน...
...ข้าไม่รู้ พลังยังอ่อนไป ข้าแค่รู้สึกได้ถึงตัวตนมันเฉยๆ...
คำตอบของแกงเกอร์ทำเอาผมหงุดหงิดไม่น้อย มันเหมือนกับว่าเจอสิ่งที่ตามหาแต่กลับต้องมาหลุดมือไปในชั่วพริบตาอย่างน่าเสียดาย
“นี่นักศึกษาตรงนั้นน่ะ เห็นหันไปหันมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ถ้าไม่อยากเรียนก็อย่าไปกวนเพื่อนสิ อาจารย์ไม่เช็คชื่อ เธอจะออกไปก็ได้นะ”
“ขอโทษครับอาจารย์”ผมรีบกลับมาก้มหน้าก้มตาจดเล็คเชอร์ทันทีที่ถูกเพ่งเล็งทั้นที่ใจยังคงกระวนกระวายไม่หาย ถึงยังไงก็เอาเถอะเดี๋ยวคงต้องรีบไปเก็บอักษรเพิ่มอีกหน่อยจะได้รู้สักทีว่าคนที่จ้องเล่นงานน้องมายด์อยู่มันเป็นใครเพราะตอนนี้ผมเหมือนอยู่ในที่สว่างส่วนไอ้ศัตรูของผมมันอยู่ในที่มืด ถ้าเมื่อไหร่ที่ผมรู้ตัวมันขึ้นมาคราวนี้แหละความได้เปรียบมันจะมาตกที่ผมเอง
ช่วงเที่ยงผมนั่งกินข้าวอย่างหิวโหยโดยมีเคนกับสี่สาวมานั่งกินด้วยอย่างเคย แน่นอนว่าไม่มีทางที่ผมจะไม่ถามมันว่าคาบแรกมันหายไปไหนมามันถึงได้บ่นกระปอดกระแปดไม่หยุดว่ามันตื่นสายแถมขับรถมาก็ช่างพร้อมใจกันติดเหลือเกินเล่นเอากว่าจะเข้ามาให้ห้องเรียนก็เกือบครึ่งคาบไปแล้วมันเลยต้องไปนั่งอยู่ท้ายห้องจนหมดคาบซะอย่างนั้นแถมยังบ่นต่ออีกว่ามันไม่น่ารีบมาเลยถ้ารู้ว่าอาจารย์จ๋าไม่เข้าแล้วยังบ่นอีกยืดยาวจนผมต้องเปลี่ยนเรื่องเพราะขี้เกียจฟังมันบ่น
“เออๆ มาเรียนน่ะดีแล้วมึงจะได้ไม่ต้องมาให้กูติวรวบยอดแบบเทอมที่แล้วอีก ว่าแต่มึงรู้มั้ยว่าเมื่อวันศุกร์มายด์กับฝนเกือบโดนฉุดไปแล้ว”
“อะไรนะ!! ทำไมมึงไม่โทรบอกกูวะ จริงเหรอน้องมายด์!”ไอ้เคนเล่นพูดซะตังจนคนในโรงอาหารหันมามองโต๊ะเรากันเป็นตาเดียว
“เบาๆก็ได้ค่ะพี่เคน”มายด์ยิ้มน้อยๆด้วยความเกรงใจ ไอ้เคนเลยได้สติรีบผงกหัวยิ้มๆให้คนทั้งโรงอาหารว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น
“จริงรึเปล่าน้องมายด์”มันถามต่อด้วยเสียงที่เบาลง
“มายด์ไม่เป็นไรค่ะพี่เคน พอดีพี่เขาช่วยไว้ได้ทันน่ะค่ะ ส่วนคนทำก็ส่งตำรวจไปแล้วด้วย”น้องมายด์หันหน้ามาทางผมเป็นเชิงบอกว่าผมเป็นคนช่วยเอาไว้ “จริงๆก็คงไม่ต้องห่วงแล้วแหละค่ะว่าจะมีอะไรกับมายด์อีกเพราะสามคนนี้ประกบมายด์ตลอดอย่างกับบอดี้การ์ดเลย มายด์นี่อึดอันอยู่นี่แหละพี่”สาวน้อยหันไปแขวะเพื่อนรักทั้งสามหน่อยๆในตอนท้าย
“แต่ยังไงมายด์ก็ต้องระวังตัวไว้นะพี่เป็นห่วง”
“ฝนก็โดนฉุดด้วยนะเผื่อมึงลืม มึงน่าจะห่วงฝนด้วยเหมือนกันนะ โอ้ย!”ผมอดกัดมันไม่ได้แต่กลายเป็นว่าผมต้องมาเจ็บตัวซะเองอย่างกับว่ามีใครเตะเข้าที่หน้าแข้งอย่างจัง พอหันมองถึงเห็นสาวหน้านิ่งกำลังจ้องผมอยู่ด้วยสายตาเย็นเฉียบ ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าแม่สาวหมวยคงไม่พอใจที่ผมพูดถึงสาวคนอื่นด้วยความเป็นห่วงอย่างนี้ทั้งๆที่ผมไม่ได้คิดอะไรแท้ๆ...แต่ยังไงก็ต้องเงียบไว้ไม่พูดต่อเพราะผมยังไม่อยากเสี่ยงให้สาวน้อยคนนี้แผลงฤทธิ์ขึ้นมาอีก สุดท้ายบทสนทนานั้นเลยกลายเป็นคำพูดสุดท้ายของผมตลอดอาหารเที่ยงแล้วนั่งเงียบๆเรียบร้อยฟังไอ้เคนคุยกับสาวๆทั้งสี่แทน
วื๊ดดดดดดด วื๊ดดดดดดด วื๊ดดดดด
โทรศัพท์ผมสั่นอยู่ในกางเกงจนต้องรีบกดปิดสั่งก่อนจะเอาออกมาดูใต้โต๊ะ พอเห็นว่ามันเป็นเบอร์ของพี่กอล์ฟผมเลยหันมองเหนิงกับคนรอบโต๊ะถึงได้เห็นว่าสาวๆทั้งโต๊ะกำลังสนใจคำโม้ของไอ้เคนอยู่พอดีผมเลยเปิดไลน์ขึ้นมาแล้วพิมพ์ส่งข้อความไปแทน
‘ติดธุระนิดหน่อย บ่ายเจอที่ชมรมเลยนะ’
‘โอเค’
พี่กอล์ฟพิม์กลับมาสั้นๆแล้วเงียบหายไปเลย เดาได้เลยว่าตอนนี้คงมาถึงแล้วแน่ๆมันเลยยิ่งทำให้ผมอยากลุกจากโต๊ะมากขึ้นไปอีก เวลาแค่ 10 – 20 นาทีจากนั้นมันยาวนานราวกับชั่วกัปชั่วกัลป์เลยทีเดียวแต่ก็ถือว่าคุ้มค่าที่รอเพราะผมไม่รู้เลยว่าถ้าจู่ๆลุกออกไปจากโต๊ะก่อนจะถูกเหนิงเพ่งเล็งเข้ารึเปล่า การปล่อยให้เป็นอย่างนี้เท่ากับว่าเนียนที่สุดแล้ว
ณ ห้องชมรมในตอนบ่ายกว่าๆ เสียงขาโต๊ะเลื่อนไปมาดังเอี๊ยดอ๊าดเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่องผสานกับเสียงครางแผ่วเบานุ่มนวลลอยก้องอยู่ในห้องครัวชมรมราวกับเสียงดนตรีอันไพเราะ มิหนำซ้ำภาพตรงหน้ายังน่าเย้ายวนชวนหลงไหลกับเรือนร่างขาวสะอาดไร้ไฝฝ้าที่นอนหงายอ้าขากว้างอยู่บนโต๊ะราวกับนางอัปสนสวรรค์ก็ไม่ปาน
ผมขยับกายส่งท่อนเอ็นเข้าไปกระแทกกระทั้นภายในอันอ่อนนุ่มของพี่กอล์ฟอย่างหนักหน่วง สองมือรวบจับเอวคอดสวยแล้วลูบไล้ลงไปยังสะโพกผายช้าๆ “อา...คิดถึงหีพี่มากเลยนะรู้มั้ย ทั้งฟิตทั้งตอดอย่างนี้มันควยดีจริงๆ”
“โอววว ซี๊ดดดด ก-แกมันลามก คิดอยู่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวรึไงเนี่ย อูยยย น-แน่นจัง”สาวหน้า หมวยครางระริก สองมือกอบกุมเต้าสีขาวราวกับน้ำนมทั้งสองข้างบีบนวดบดคลึงด้วยอารมณ์รักที่ก่อตัวขึ้น
“อย่ามากลบเกลื่อนเลย ตอดควยผมขนาดนี้พี่ก็อยากเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ เราสองคนก็เหมือนกันนั่นแหละ อืมมม”ผมเร่งกระแทกเข้าไปอีก รู้ตัวเลยว่าคงทนเรืองร่างขาวสวยและแรงตอดต่อไปได้ไม่นานแน่ “ก-ใกล้แล้ว อูยยย จะทนไม่ไหวแล้ว”
“ต-แตกในเลยนะ ร-แรงอีกสิ ซี๊ดดดดดด ใกล้...ใกล้แล้ว อี๊ยยยยยย”พี่กอล์ฟหลับตาปี๋ร้องเสียงหลงในทันทีที่ผมกระแทกเอ็นเนื้อเข้าไปสุดลำแล้วกดแช่นิ่งอย่างนั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าแก่นกายของผมกำลังถูกดูดหนึบๆถี่ๆด้วยช่องคลอดของรุ่นพี่คนสวยจนมันต้องสำรอกน้ำรักเข้าไปในตัวเธออย่างมากมาย อดีตประธานชมรมคนสวยค่อยๆเม้มปากบาง บดสะโพกกลับมาช้าๆราวกับต้องการจะให้เอ็นเนื้อผมเข้าไปให้ลึกที่สุดในร่างกาย
“ฮ่า!.... ฮ่า!.... อา.... อา....”ผมหอบหายใจหนักกับความเสียวที่ได้ ก้มลงมองท้องน้อยนูนเป่งจากน้ำรักและท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่อยู่ภายในแล้วอดลูบไล้มันไม่ได้ “อา...เก็บน้ำผมไว้จนนูนเลยนะ เดี๋ยวก็ท้องหรอกพี่”
“น-ไหนว่าอยากมีลูกกับพี่ไง ลืมที่คุยกันแล้วเหรอ”พี่กอล์ฟถามเสียงสั่นๆเหงื่อชุ่มเต็มหน้าเต็มตัว ปากอ้าพงาบๆหอบหายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าไปด้วยความเหนื่อยอ่อนไม่แพ้กัน
คำพูดของพี่กอล์ฟทำให้ผมนึกถึงคำพูดที่เคยคุยกันออกทันที จริงๆก็ไม่น่าจะลืมเพราะผ่านไปแค่ไม่นานแต่เพราะเรื่องราวมากมายทำให้ผมลืมไปเลยว่าสาวสวยคนนี้เคยตกลงมีลูกกับผมเอาไว้แล้วแค่ครั้งนั้นร่างกายเธอคงยังไม่พร้อมถึงไม่ได้ท้อง
“พี่อยากท้องกับผมจริงๆเหรอพี่กอล์ฟ”ผมแกล้งถามดูว่าเธอต้องการจริงรึเปล่าและอีกอย่างก็อยากดูปฎิกิริยาเธอเวลาเรียกชื่อไปด้วยว่าเธอหายความจำเสื่อมแล้วรึยัง
“อือ”คนเชื้อจีนพยักหน้ายิ้มๆ “เรียกชื่อพี่อีกสิ พี่อยากได้ยินแกพูดชื่อพี่อีก”
“พี่กอล์ฟ”ผมพูดเสียงแผ่ว มองดูรอยยิ้มหวานของสาวสวยเมื่อถูกเรียกชื่อแล้วรู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อยที่ดูท่าทางอาการลืมชื่อของอดีตประธานชมรมจะหายแล้วแถมท่าทางเธอจะอยากให้ผมทำลูกให้อีกต่างหาก “ผมจะให้พี่เป็นแม่คน ผมจะให้พี่ท้องลูกของเราเอง” ผมช้อนร่างเธอขึ้นจากโต๊ะให้อยู่ในท่าลิงอุ้มแตง เธอรั้งกอดคอผมทันที ขาสองข้างเร่งเกี่ยวกระหวัดเอวผมไว้ไม่ให้ตกพร้อมทั้งก้มลงมองหน้าผมด้วยดวงตาเยิ้มหวาน
“ด-เดี๋ยวก่อนสิ ขอพักก่อน คนบ้า คนเขาเหนื่อยใจจะขาดอย่างนี้ยังจะต่ออีก สนใจกันหน่อยสิ”
“ก็อยากทำลูกของเราแล้วนี่นา”
“บ้า...”พี่กอล์ฟยิ้มหน้าแดง “ขอพักก่อน พี่ไม่หนีไปไหนหรอก ยอมให้ทำอยู่แล้ว”
พอเห็นว่าคนตรงหน้าต้องการพักผมเลยไม่ฝืน ค่อยๆหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ทั้งอย่างนั้นช้าๆ พี่กอล์ฟก้มลงมองพื่นทั้งยังกอดคอผมอยู่แล้วค่อยๆคลายขาที่สอดขัดรัดเอวผมเอาไว้ยื่นลงไปแตะพื้นเหมือนท่าควบม้าที่มีผมนั่งอยู่บนเก้าอี้
“งั้นเราพักแล้วมาคุยกันดีกว่า อุตส่าห์มาหาผมมีธุระอะไรรึเปล่า”
“ก็คิดถึง”
“แล้ว?”ผมเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามต่อ
“เห็นแกฝีมือดีก็เลยจะชวนหาเงิน...พอดีงานพี่มันล้นจนทำไม่ทัน เจ้านายให้ถ่ายปกปฏิทินสำหรับปีหน้าแต่จะให้รับนางแบบทีเดียวตั้ง 12 คน พี่ไม่ไหวแน่เลยอยากให้ช่วยหน่อยได้มั้ย เงินดีนะ พี่จะขอให้แกพิเศษเลยถ้ารับงานนี้”
“แต่ผมติดเรียนนะพี่”ผมอ้าง อันที่จริงก็ไม่ได้สนใจเรียนขนาดนั้นหรอกแต่จะให้ปล่อยน้องมายด์ไว้มันก็ยังหวั่นๆว่าจะมีคนมาทำอะไรตอนผมไม่อยู่อีก
“ไม่ได้ไม่เป็นไรแต่ถ้าเปลี่ยนใจบอกพี่ได้นะ เพราะถ้าแกรับงานนี้พี่คงจะได้เห็นหน้าแกทุกวันด้วย นี่แหละที่พี่อยากให้แกทำ”
“ไว้ถ้าผมดูว่าโดดได้จะบอกพี่คนแรกเลยแล้วกัน ผมก็อยากเจอพี่ทุกวันเหมือนกัน...”พอจินตนาการว่าอาจจะได้แอบฟัดสาวหมวยหุ่นสวยในที่ทำงานทุกวันไอ้น้องชายผมก็แข็งขึ้นมาซะอย่างนั้น
“อืมมม”พี่กอล์ฟเม้มปากหน้าแดงระเรื่อง ตวัดสายตาค้อนเข้าให้วงใหญ่ “คิดอกุศลกับพี่อีกแล้วใช่มั้ยมันถึงได้แข็งอีกเนี่ย”
“พี่ก็รู้ว่าผมไม่เคยคิดเรื่องดีๆกับพี่อยู่แล้ว อา...”ผมครางแผ่วเมื่อร่างเพรียวบางเริ่มบดคลึงเนินสวรรค์อูมนุ่มกับแก่มกายแข็งของผม เธอค่อยๆหลับตาพริ้มกดหัวผมแนบกับทรวงอกขาวเนียนก่อนจะล่องลอยไปในความสุข
พี่กอล์ฟส่ายสะโพกโยกเอวเสียดสีร่องแคมหีของเธอกับลำควยผมอย่างต่อเนื่อง น้ำรักผสมปนเปกันของเราภายในช่อยคลอดค่อยๆไหลเยิ้มลงมาชโลมลำเอ็นผมให้อุ่นวาบไปถึงพวงไข่ " อูย....อาาา....คิดกับพี่แบบนี้บ่อยๆนะรู้มั้ย" พี่กอล์ฟกระซิบเสียงแหบพร่าซอยสะโพกขึ้นลงสั้นๆ
“ถ้าให้คิดก็จะคิดทุกวันนั่นแหละ ให้คิดกับพี่ฐาด้วยก็ได้นะ”ผมแกล้งพูดก่อนจะซบหน้าลงดูดยอดเต้าสีทับทิมอย่างนุ่มนวล ตวัดลิ้นเร้าอารมณ์เธอให้กระเจิดกระเจิงอีกครั้ง
" อี้.....อูย... " พี่กอล์ฟหลับตาโยกแคมหีเบาๆ ก่อนจะเริ่มซอยสั้นๆเชิดหน้าร้องครางอย่างกระสัน “ห-ห้ามคิดถึงคนอื่นนะ ห้ามคิดถึง...อูวววว”สาวหน้าหมวยพูดแบไม่เป็นภาษา แอ่นกายเชิดอกกดเข้าปากผมให้มากขึ้นอีกราวกับว่าไม่อยากให้ลิ้นผมออกห่างจากปลายเต้าเธอเลยสักวินาทีเดียว
“อืมมม อืมมมม”ผมพูดอะไรต่อไม่ได้อีกได้แต่ประกบปากดูดยอดเต้าแข็งเขม็งเหมือนทารกดูดนมแม่ ยิ่งทำยิ่งเหมือนกับว่าสาวสวยตรงหน้าจะพอใจไม่น้อย พี่กอล์ฟร่อนส่ายครางอือๆๆ ช่องคลอดคับตึงอ่อนนุ่มเริ่มตอดรัดปลายเอ็นผมรุนแรงขึ้น ผมจับเอวคนหน้าหมวยช่วยคุมจังหวะที่พยายามจะเร่งเร็วขึ้นกระทั่งมันหลุดการควยคุมและทิ้งน้ำหนักลงมาอย่างจัง
" อา.....อี้......" ร่างพี่กอล์ฟกระตุกถี่เกร็งร่างแอ่นอกซูดปากสั่นระริก ใบหน้าสวยสะบัดเชิดหน้าร้องครวญครางไม่เป็นภาษา ผมกอดเอวเธอแน่นกระดกเอวเสียบควยเข้าแคมหีช้าๆ " อูย....อาาาา " พี่กอล์ฟดันไหล่ผมออกก่อนจะเริ่มโยกเอวเธอบ้าง
เธอเริ่มจากช้าๆก่อนจะเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงควยเสียบเข้าแคมหีดัง แจ๊ะๆๆๆๆต่อเนื่อง ก้นพี่กอล์ฟกระแทกลงบนหน้าขาผมดัง ตับๆๆๆ ก่อนจะเชิดหน้าร้องคราง" อูย....จะถึงอีกแล้ว.....อูย....พี่จะเป็นเมียแก...จะเป็นของแกไปทั้งชีวิตเลย...ซี๊ดดดดดด" คนหน้าหมวยควบกระแทกกลีบเนื้อหนักหน่วงกับท่อนเอ็นของผมก่อนร้องลั่น " อาาาาา......โอ๊วววววววว " พี่กอล์ฟกระตุกเด้าเนินหีเธออัดกับลำควยผมยึกๆ เรือนร่างขาวสวยสั่นสะท้านเฮือกแล้วเฮือกเล่า
ช่องคลอดภายในหดรัดตัวอย่างรุนแรงเป็นจังหวะที่เร่งขึ้นเรื่อยๆจนหมดความอดทนอีกต่อไป ผมกัดฟันกรอดกับความเสียวเกินบรรยาย ผมตะปบจับก้นงอนงามของเธอบีบขย้ำด้วยอารมณ์ดิบเถื่อน " ซี๊ดดด......อูยๆๆ" ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านด้วยความเสียวสยิว เอ็นเนื้อแข็งกระตุกสำรอกน้ำกามพุ่งอัดเข้าไปอย่างแรง เป็นจังหวะหลายครั้ง พี่กอล์ฟโผร่างซบทรงอกหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นเหงื่อกับใบหน้าผม สะดุ้งทุกครั้งที่น้ำกามข้นถูกฉีดเข้าไป เราสองคนหอบหายใจถี่ นิ่งอยู่ในท่านั้นกระทั่งอารมณ์รักสงบลง
“ฮ่า!...เหงื่อท่วมเลย”ผมยิ้มให้สาวหมวยหน้าหวาน รั้งร่างเธอมาเอาหน้าซุกทรวงอกชุ่มเหงื่อแลบลิ้นเลียมันช้าๆ “เมียชอบมั้ย”
พี่กอล์ฟอมยิ้มน้อยๆใช้มือช้อนทรวงอกขาวอวบขึ้นมาให้ผมดูดกินเม็ดทับทิมแดงก่ำบนยอด “อือ ชอบที่สุดเลย”
“ใหนเรียกผัวหน่อยสิ”ผมพูดไปมือก็ไม่วายจับและดูดเต้าเธอไปด้วย ถึงมันจะไม่ใหญ่โตอย่งของสาวฝรั่งแต่ต้องบอกเลยว่ามันสวยน่ากินกว่าจริงๆ
“ผัววว”สาวหน้าหมวยพูดยิ้มๆ
“ใครผัวพี่”
“แกไง”พี่กอล์ฟเชิยคางผมขึ้นจากเต้าขาว ประกบริมฝีปากประทับจูบลงมาอย่างนุ่มนวลแผ่วเบา “เรียกเมียบ้างสิ”
“ท้องแล้วค่อยเรียกได้มั้ย”ผมตอบกวนๆทำเอาสาวหมวยค้อนควัก จับแก้มผมหยิกทั้งสองข้าง
“นี่แน่ะๆๆๆ ตาบ้า! ได้เค้าแล้วยังจะมาเล่นลิ้นอีกนะ เรียกเดี๋ยวนี้เลย”
“โอ้ยๆๆๆ จ้าเมียที่ร้ากกกก”ผมลากเสียงยาวกอดคนเอวบางให้ยิ่งแนบชิดยิ่งขึ้นไปอีก “อย่าดุนักสิเมียคนสวย”
“ปากหวานจริงๆเลยแฟนคนนี้เนี่ย”เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วจู่ๆก็ทำหน้าหงอยๆซะอย่างนั้น “...จะกลับแล้วนะโดดงานมาหาได้แค่นี้จริงๆ”
“ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ดีแล้วพี่”
“อย่าลืมเรื่องที่คุยกันนะ ถ้าว่างให้โทรหาได้เลยรู้มั้ย”
“จ้า”ผมตบก้นเธอเบาๆ “ลุกได้แล้วเดี๋ยวกลับช้าพี่ฐาสงสัยนะ”
“ค่า...”
พี่กอล์ฟกลับไปได้สักพักแล้วเมื่อมีเสียงโทรศัพท์เข้ามา กดรับสายอย่างงงๆ “ว่าไงแพร”
“พี่ ยัยมายด์หายไปอีกแล้ว...”
/>ตอนนี้จริงๆมีอีกแต่พอเขียนแล้วมันจะย้าวววยาวผมเลยตัดไปไว้ตอนหน้าดีกว่า และถึงไม่อยากประกาศแต่ก็คิดว่าอีกไม่นาคงปล่อยเรื่องผีออกมาอีกเรื่องที่มีนางเอกเป็นตัวละครลับ ตอนนี้รอเขียนอีกครึ่งตอนกับเก็บรายละเอียดอีกหน่อย ส่วนเรื่อง MV เอามาลงให้เข้ากับบรรยากาศคนกลัวเมียแต่มีเขี้ยวเล็บแบบนายพระเอกเรานี่แหละครับ...อันที่จริงผมเห็นว่าเพราะดีเลยเอามาลงชาบูบร๊ะเจ้าโจ๊กซะหน่อยหวังว่าคงจะชอบกันนะครับ บายยย
--------------------------------------------------------------------------------------------
เข้าสู่ห้องสารบัญหนังสือ
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน