คนเราต่อให้ระวังสุดตัว แต่โอกาสพลาดก็มีได้เสมอ
14.00 น วันอังคาร
คุณวิทูรย์เดินไปเปิดประตูบ้านด้วยความเงียบขรึม ตำรวจ5-6นายทั้งในและนอกเครื่องแบบเดินเข้ามาในบ้าน ส่วนคุณรตี นั่งนิ่งหน้าบูดบึ้งไม่พูดจาอะไร
ตำรวจ3นายเปเชิญตัวลุงดำกับป้าเจียมที่เรือนพักคนงานมาที่บ้านคุณวิทูรย์ ทั้งสองเดินตามมาแบบงงๆ แต่เฒ่าดำรู้สึกสังหรณ์ใจอะไรบางอย่าง
“คุณผู้หญิงคุณผู้ชายมีอะไรหรือคะ” ป้าเจียมถามงงๆคุณวิทูรย์ไม่พูดจาอะไรแต่เดินไปคลิกคอมพิวเตอร์ใหทำการเล่นVDO ในภาพเป็นภาพภายในบ้านคนงาน จากนั้นเป็นภาพชายหญิงจูงมือกันเข้ามาแล้วฝ่ายชายก็ใช้มีดจอคอให้ฝ่ายหญิงถอดเสื้อผ้า..........” เป็นภาพจากกล้องวงจรปิดที่คุณวิทูรย์แอบติดตั้งในเรือนพักคนงานโดยที่ไม่มีใครรู้
“มีอะไรจะพูดไหม” คุณวิทูรย์กล่าว ขณะที่มือบีบแขนคุณรตีแน่นไม่ให้พูดอะไร ขณะที่ เฒ่าดำได้แต่ยืนก้มหน้า ได้แต่กล่าวเบาๆว่า ผมขอโทษ ส่วนป้าเจียมถึงกับสติแตก ตรงเข้าหมายทำร้ายเฒ่าดำ แต่โชคดีที่ตำรวจกันไว้ทัน ตำรวจนำตัวเฒ่าดำไปขึ้นรถ โดยที่คุณวิทูรย์ขอร้องตำรวจให้ช่วยเป็นความลับอย่าให้นักข่าวรู้เพราะเกรงจะเสียชื่อเสียง
...
“...ถ้าข่มขืนเด็กหญิงอายุไม่เกิน 15 ปี และเด็กนั้นไม่ใช่ภริยาของผู้กระทำ แม้เด็กนั้นยินยอม ก็ยังถือว่าเป็นความผิด ต้องรับโทษจำคุกตั้งแต่ 4-20 ปี และปรับตั้งแต่ 8,000-40,000 บาท”
เฒ่าดำถูกตัดสินจำคุก 8 ปี ถึงแม้จะสารภาพ แต่ด้วยหลักฐานมัดตัวศาลจึงไม่ลดโทษ ตลอดเวลา3ปี ไม่มีใครไปเยี่ยมเฒ่าดำสักคน จนกระทั่งปีที่4 น้องฝ้าย จึงมาเยี่ยมเฒ่าดำ น้องฝ้ายกล่าวขอบคุณเฒ่าดำที่ในขั้นสอบสวนเฒ่าดำยอมรับแค่ว่าได้ขืนใจน้องฝ้ายจริง แต่ไม่ได้กล่าวคำพูดใดๆว่า น้องฝ้ายก็โอนอ่อนผ่อนตามยอมให้น้องฝ้ายเกิดความเสียหาย และขอโทษที่ไม่ได้มาเยี่ยม เพราะหลังจากวันนั้นพ่อแม่น้องฝ้ายยิ่งคุมน้องฝ้ายเข้มกว่าเดิม แต่ตอนนี้เธอเรียนมหาลัยปี 1 แล้ว จึงพอมีเวลาปลีกตัวได้บ้าง
น้องฝ้ายสัญญากับลุงดำว่าถ้ามีโอกาสจะมาเยี่ยมอีก
...
“ฝ้าย....ถามจริงๆ แกมาเยี่ยมใคร” มิรินถามฝ้ายขณะที่ฝ้ายกลับมาขึ้นรถ แล้วมิลินก็ขับออกไป
“อ้อ...เป็นคนงานเก่าที่บ้าน แกต้องโทษอะไรสักอย่างนี่ละ ตั้งนานแล้วสงสารแกก็เลยมาเยี่ยม.”
“แกหมายถึงลุงดำใช่ไหม “
“อืมมม “ฝ้ายตอบ
“นั่นสินะ ตกลงแกโดนโทษอะไร จู่ๆแกก็หายไป แล้วบอกว่าติดคุก ส่วนป้าเจียมแม่บ้านของแกก็ลาออกไปอยู่บ้านนอกเฉยเลย” มิลินเอ่ยถามด้วยความสงสัย (ครอบครัวน้องฝ้ายปิดเรื่องราวเป็นความลับ แม้แต่มิลินเพื่อนสนิทของฝ้ายก็ไม่รู้)
“นั่นสินะ ฉันถามคุณพ่อ คุณพ่อก็ไม่รู้” ฝ้ายโกหกเพื่อนรัก
“ฉันว่าแกนะระวังให้ดีนะ ยังไงเค้าก็เป็นแค่อดีตคนใช้ ไม่แน่ แกอาจโดนคดีบาบ้า หรือร้ายแรงอื่นๆ ฉันว่าทางที่ดีแกอยู่ให้ห่างตาเฒ่านั้นดีกว่า “
“อืมมม” ฝ้ายตอบสั้นๆ
“อืมๆ แล้วต่อไปฉันว่าแกไม่ต้องกลับมาเยี่ยมตาแก่นั้นอีกแล้วนะ” ฝ้ายออกคำสั่งด้วยความเป็นห่วงเพื่อน
“จ้า.......คุณแม่ ฮิๆ “ ฝ้ายตอบ ทำหน้า บ๊องแบ๊ว ล้อเลียนเพื่อนเพื่อกลบเกลื่อนสิงที่เธอคิดอยู่ในหัวตอนนี้
ว่า” ก็ทำไมฉันจะกลับมาเยี่ยมผัวฉันไม่ได้ละ”
แล้วสองสาวก็ขับรถตรงไปที่มหาลัย / ม.ต้น จนตอนนี้เรียนมหาลัย ปี1 ก็ยังเรียนที่เดียวกัน ขณะที่ทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกัน ชนิดที่ตอนเรียน ม.ต้น เคยแอบเอาของปลอมผู้ชายให้กันยืมไปใช้ แต่ก็ยังมีบางเรื่องที่สองสาวปกปิดกัน/> “เมามาอีกแล้วหรือคะพ่อ” มิลินเอ่ยกับพ่อเย็นวันหนึ่ง ขณะที่วินัย เดินเซเข้าบ้าน
“ใหนพ่อสัญญาแล้วว่าพ่อจะไม่ดื่ม” มิลินกล่าวตัดพ้อ ขณะจะเดินเลี่ยงหนีไป แต่วินัยกลับรวบตัวลูกสาวเข้ามากอดหอมแก้มเสียหนึ่งที่
“บ้า พ่อ...ทำอะไรอะ..” มิลินเบี่ยงตัวหลบ หากใครมองเห็นก็คงคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา แค่พ่อหอมแก้มลูกสาว ถึงแม่จะโตจนเรียนมหาลัยแล้วก็เถอะ แต่หากมีใครรู้ความจริง นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้ว มิลินไม่ใช่ลูกแท้ๆของวินัย แต่เป็นลูกติดที่ตอนนั้นมิลินอายุ 1 ขวบ แม่ของมิลินก็แต่งงานกับวินัย ถึงแม้จะไม่ใช่ลูกแท้ๆ แต่วินัยก็เลี้ยงดูเอาใจไส่มิลินอย่างดี จนกระทั่งแม่ของมิลินจากไปด้วยโรคร้าย ตอนมิลินอยู่ ม.6 บางสิ่งจึงเปลี่ยนไป
“น่าลูก พ่อกอดหน่อยมา เห็นหนูแล้วพ่อคิดถึงแม่หนู “ มิลินยอมให้พ่อโอบกอด อย่างน้อยที่ผ่านมาเค้าก็ทำตัวเป็นพ่อที่ดีส่งเสียให้เธอได้เรียนหนังสือ ถึงแม้ที่ผ่านมาพ่อให้มิลินทำหน้าที่ภรรยาแทนแม่
“พ่อคะ วันนี้มิลินเป็นเมนส์ อะ” มิลินกระซิบบอก ขณะที่ใบหน้าวินัยซุกไซ้ตามซอกคอ
..................................1 year ago…………………………
หลังจากงานศบของแม่ผ่านไป ทุกสิ่งทุกอย่างของบ้านดูเปลี่ยนไป มิลิน คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรกับชีวิตที่ต้องอยู่กับพ่อ ที่ไม่ใช่พ่อแท้ๆ เพียงลำพังสองคน ครั้นจะไปอยู่กับญาติพี่น้อง มิลินก็ไม่รู้จักใครสักคน เท่าที่รู้แม่เคยเล่าให้พังว่า ตอนแม่ท้องมิลิน ตากับยายโกรธมาก ชนิดตัดพ่อตัดลูก แม่หนีออกจากบ้าน โชคดีที่ได้วินัย มาช่วยดูแล เขาไม่รังเกียจที่แม่มีลูกติดอย่างมิลิน แต่กลับรักมิลินจริงๆเหมือนลูก แม่กับพ่อวินัยไม่มีลูกด้วยกัน เพราะเมื่อแม่คลอดมิลิน แม่ก็ตัดสินใจทำหมัน ด้วยความโกรธให้ตัวเองที่เผลอปล่อยตัวจนตั้งท้อง
“ไม่เป็นไรนะลูก ลูกยังมีพ่ออยู่ พ่อจะดูแลหนูให้ดีที่สุด ถึงจะไม่มีแม่ แต่มิลินยังมีพ่อ” พ่อบอกกับมิลิน แต่จะให้มิลินสบายใจได้อย่างไร ในเมื่อไม่มีแม่
หลังจากแม่เสียไป พ่อก็เมากลับบ้านแทบทุกวัน จากที่เคยเป็นคนคุยสนุก พ่อก็เปลี่ยนเป็นคนซึมเศร้า
“พ่อคะ พ่อรู้ตัวไหมคะว่าตั้งแต่แม่เสียไป พ่อดื่มหนักเหลือเกิน” มิลินเอ่ยกับวินัยเช้าวันหนึ่ง ขณะที่มิลินกำลังจะไปโรงเรียน
“มันไม่ดีกับพ่อเลยนะคะ นี่ ถ้าพ่อเป็นอะไรไป แล้วหนูจะอยู่กับใคร “ มิลินพูดทำท่าเหมือนจะร้องให้ ชั่วขณะที่ต่างตนต่างเงียบ
“จริงของลูก ต่อไปพ่อจะดื่มให้น้อยลง “ วินัยกล่าวพร้อมกับลุกเดินเข้าไปหามิลิน
“ทุกครั้งพี่พ่อคิดถึงแม่ ที่ผ่านมาพ่อคิดว่ามีเพียงเหล้าเท่านั้นที่จะคลายความเจ็บปวดได้” พ่อลูบหัวมินที่นั่งอยู่มุมหนึ่งของโต๊ะอาหาร
“ถ้าวันหนึ่งแม่ทิ้งพ่อไปกับชายอื่น ก็ยังมีโอกาสได้พบหน้า แต่นี่ แม่ตายจาก นั่นแปลว่าเราจะไม่มีโอกาสพบกันอีกเลย” วินัยพูดเสียงสั่น มิลินลุกขึ้นโอบกอดที่เอวของวินัย ซบหน้าลงที่อก
“พ่อคะ พ่อเคยบอกให้หนูเข็มแข็ง แต่ตอนนี้พ่อกลับอ่อนแอเสียเอง” มิลินเงยหน้าขึ้นมองสบตาวินัยวินัยโอบกอดมิลิน
“พ่อขอโทษลูก”
“อะไรที่มิลินทดแทนแม่ได้ แล้วทำให้พ่อสบายใจ มิลินยอมทำคะ” มิลินกล่าวแต่คราวนี้กลับไม่ยอมสบตาวินัย หัวใจเต้นถี่ขึ้น นี่เราพูดอะไรออกไป วินัยเชยคางมิลินขึ้นมองสบตา
“ยังไงพ่อก็จะเป็นพ่อที่ดีของลูกตลอดไป” วินัยกล่าว สายตาทั้งคู่ต่างมองกันนิ่ง แต่แววตานั้นกลับไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา วินันก้มลงเหมือนกับจะใช้ปากสัมผัสกับริมฝีปากของมิลิน แต่ก็หยุด ชงักเอาไว้ เหมือนกำลังลังเล แต่แล้วมิลินเสียเองกลับเป็นฝ่ายเขย่งเท้าขึ้นให้ริมฝีปากของตนสัมผัสกับริมฝีปากของวินัย
หัวใจคนทั้งสองเริ่มเต้นถี่ขึ้น ต่างโอบกอดกระชับร่างกายของกันและกัน ริมฝีปากที่สัมผัสต่างส่งลิ้นเข้าพัวพัน ความเร่าร้อน ความรุนแรงของรสสัมผัสเหมือนต่างคนต่างกระหายอาหารใกล้ตัวที่เคยได้แต่มอง แต่วันนี้ได้ลิ้มรสมันจริงๆแล้ว
“ขาดเรียนสักวันนะลูก “ วินัยกล่าวกับมิลิน หลังจากถอนริมฝีปากออกจากเรียวงามของมิลิน
“ค่ะ “ มิลินตอบเสียงสั่น แล้วรสจูบอย่างดูดดื่มของคนทั้งคู่ก็เริ่มขึ้นอีก
7.00 น ของเข้าวันจันทร์ ขณะที่ผู้คนกำลังออกจากบ้านไปทำงาน เด็กๆก็กำลังไปเรียน แต่ภายในบ้านหลังนี้ มีชายวัย 40 ในชุดทำงาน กอดรัดกับเด็กสาว ม.6 ในชุดนักเรียน เสียงครวญครางพ่อจ๋า ลูกจ๋า แต่กลับปฏิบัติต่อร่างกายของกันและกันฉันสามีภรรยา
“มิลิน..........มิลินรักพ่อมั้ยลูก”
“ คะ “ มิลินตอบสั้นๆ
วินับอุ้มร่างของมิลินเดินตรงไปยังห้องนอนของมิลินทันทีมิลินอายหน้าแดง เมื่อหันไปเห็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ คล้ายกับมันกำลังมองเธออยู่ ทั้งๆ ที่ในห้องนี้เธอเคยแอบช่วยตัวเองต่อหน้าเจ้าหมีมาประจำ
วินัยรวบร่างของมิลินก็รวบร่างพร้อมประกบปากมิลิน ทั้งปากทั้งลิ้นพ่อทั้งดูด ทั้งฉกตวัด ชอนไช จนต้องครางอู้อี้ ตัวสั่น ตัวอ่อนปวกเปียกแต่มือมิลินก็พยายามดึงทึ้งเสื้อผ้าของพ่อออกให้พ้นทาง และไม่ต่างอะไรกับพ่อเลยชุดนักเรียนมิลินหลุดออกจากตัวไปตอนไหนไม่รู้ ไม่นานร่างเปลือยเปล่าของพ่อก็ทาบทับลงกับร่างของมิลิน พ่อลากลิ้นไซร้ตามลำคอ ความเสียวทำให้มิลินแทบขาดใจ แล้วมิลินก็เกร็งกระตุกแอ่นอกเมื่อพ่อฉกเลียหัวนมของมิลินแล้วดูด ขบ สลับข้างซ้ายและขวา มิลินต้องแอ่นอกขึ้นสูง ให้พ่อดูดนม ครู่ใหญ่พ่อก็จับขาของมิลินแยกออกก่อนที่พ่อจะซุกหน้าลงกับเนินเสียวของมิลิน แล้วฉกลิ้นเข้าไปในร่องเสียว
“อูยยยยพ่อจ๋า พ่อ มิลินใจจะขาด อูยยย พ่อจ๋า เอาเถอะ”
ไม่ต้องรอคำเรียกร้องครั้งที่สองเพราะตอนนี้ทั้งคู่เต็มปริ่มด้วยไฟเสน่หาแล้ว วินัยแทรกตัวกลางหว่างขามิลินที่แหกอ้ารออยู่วินัย ใช้มือสองข้างโอบกอดที่ไหล่ของมิลินแล้วขยับปลายหัวบานให้ตรงกับปากทางเข้าที่มิลินแอ่นอ้ารออยู่แล้ว โดยไม่ได้ใช้มือจับเลย แล้ววินัยก็กดลำควยเข้าไปพร้อมกับส่ายสะโพกส่งดันลำควยเข้าลึกจนมิลินรู้สึกแน่นและจุกมาก เคยโดนแต่ของปลอม คราวนี้มาเจอของจริงมิลินพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดยาวๆก่อนจะปล่อยลมหายใจออกยาวๆ แล้วพ่อก็กดสะโพกอย่างแรงจนควยเสียบเข้าร่างของมิลินมิดยันโคน
“อุยยย อืมมม พ่อจ๋า มิลินฝันถึงวันนี้มานานแล้ว ” พ่อเอามือลูบหน้าผากมิลินเบาๆพร้อมกับแอ่นบดควยในรูหีของมิลิน
“ เช่นกันมิลิน พ่ออยากทำกับหนูแบบนี้มานานแล้ว อาาาา.......” วินัยเริ่มขยับท่อนควย
“อูยยยย มิลิน หีตอดควยแน่นเลยเมียจ๋า ออออ ซี๊ดดดด”
“อืมม อืมมมมมมม อุ๊ยพ่อจ๋า หนูเป็นลูก ไม่ ใช่ ซื้ดดด เมีย นะ พ่อ อูยยยยย” พ่อเริ่มสาวควยเข้าออกจากช้า เนิบนาบก่อนจะเร่งเครื่องเร็วขึ้นๆ
“โดนควยพ่อเย็ด ก็ต้องเป็นเมียพ่อสิลูก.....อูยยยย หีลูก อาา ..หีเมียดูดควยผัว..”
“ อ๊ายยยยย อูยยยย อื้มมม อื้ออออออ” เสียงมิลินครางไม่เป็นภาษา เมื่อวินัยกระแทกควยหนักขึ้น
เสียงพ่อครางประสานกับมิลินทั้งกระเด้ารัว
“อูยยยย พ่อจ๋ามิลินไม่ไหวแล้ว อ๊ะๆๆๆๆ ซี๊ดดด อือ ๆๆๆ” มิลินเกร็งกระตุกแอ่นหีรับควยวินัยโอบกอดร่างวินัยแนบแน่น น้ำมิลินแตกทะลัก ครั้งแรกกับท่อนควยจริงๆของผู้ชายที่เธอเรียกว่าพ่อมาตลอด17ปี พ่อเย็ดเพิ่มแรงกระเด้าต่อโดยไม่ปล่อยให้มิลินพักหายใจ มิลินทั้งสุขทั้งเสียว เกร็งร่างแอ่นเนินหีรับควย
“อูยยยยพ่อจ๋า มิลินเสียว โอยซี๊ดดดดด พ่อจ๋า เมียรักผัวที่สุด ผัวจ๋าอูยยยย ซี๊ดดดด”
“อูยยยยย หี ตอดควย อูยยย ซี๊ดดดด พ่อจะไม่ไหวแล้วมิลิน โอวววว ซี๊ด” มิลินจึงแอ่นหีผสานจังหวะกระเด้าเย็ดที่หนักหน่วง ของพ่อ
“อ๊าๆๆๆ มิลิน ผัว แตกแล้ว ควย อ๊าสสส อ๊าววววววว” วินัยกดควยลึกสุดโคนเกร็งกระตุกอยู่ภายในรูหี พ่นน้ำควยเข้าไปในตัวของ มิลิน มิลินเองก็ขมิบหีรัดควยพ่อจนแน่น
“พ่อมีความสุขที่สุด มิลิน “
“ ค่ะพ่อ มิลินก็มีความสุข มิลินรักพ่อ “
“รักแบบพ่อหรือรักแบบผัว หือ..” มิลินไม่ตอบแต่หยิกที่แขนวอนัยเบาๆ
พ่อยังคงทาบทับบนร่างมิลินอยู่แถมยังบดคลึงสะโพกไปมา ใบหน้าซุกไซ้ตามซอกคอของมิลิน
“ต่อไปนี้มิลิน ไม่ต้องเป็นลูกพ่อแล้วนะ มิลินเป็นเมียพ่อแล้ว” พ่อหันมากระซิบบอก
“ไม่อาวว ขอเป็นลูกดีกว่า ”
“เปนลูกได้ไง ก็เย็ดกันอยู่นิ แล้วควยนี่ๆๆ ที่อยู่ในรูหีนี่ละหมายความว่าไง “ วินัยหยอกพร้อมแกล้งบดควยกับเนินหีมิลิน
“งั้น กลางวันเป็นลูก กลางคืนเป็นเมีย ” มิลินทำเสียงทะเล้นต่อรอง
“ว้า!! แบบนี้ก็อดเย็ดกลางวันสิ ”ทั้งสองหัวเราะออกมาเกือบจะพร้อมกัน แล้วโอบกอดกันอีกครั้ง ต่างใช้เวลาที่ฝ่ายหนึ่งขาดเรียนกับอีกฝ่ายขาดงานให้คุ้มค่า
มิลินกับพ่อใช้ชีวิตคู่ร่วมกันโดยที่ไม่มีใครล่วงรู้ถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งนี้แม้กระทั่งฝ้าย
เพื่อนสนิทของมิลิน
...
Today
“เมามาอีกแล้วหรือคะพ่อ” มิลินเอ่ยกับพ่อเย็นวันหนึ่ง ขณะที่วินัย เดินเซเข้าบ้าน
“ใหนพ่อสัญญาแล้วว่าพ่อจะไม่ดื่ม” มิลินกล่าวตัดพ้อ ขณะจะเดินเลี่ยงหนีไป แต่วินัยกลับรวบตัวลูกสาวเข้ามากอดหอมแก้มเสียหนึ่งที่
“บ้า พ่อ...ทำอะไรอะ..” มิลินเบี่ยงตัวหลบ หากใครมองเห็นก็คงคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา แค่พ่อหอมแก้มลูกสาว ถึงแม่จะโตจนเรียนมหาลัยแล้วก็เถอะ แต่หากมีใครรู้ความจริง นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้ว มิลินไม่ใช่ลูกแท้ๆของวินัย แต่เป็นลูกติดที่ตอนนั้นมิลินอายุ 1 ขวบ แม่ของมิลินก็แต่งงานกับวินัย ถึงแม้จะไม่ใช่ลูกแท้ๆ แต่วินัยก็เลี้ยงดูเอาใจใส่มิลินอย่างดี จนกระทั่งแม่ของมิลินจากไปด้วยโรคร้าย ตอนมิลินอยู่ ม.6 บางสิ่งจึงเปลี่ยนไป
“น่าลูก พ่อกอดหน่อยมา เห็นหนูแล้วพ่อคิดถึงแม่หนู “ มิลินยอมให้พ่อโอบกอด อย่างน้อยที่ผ่านมาเค้าก็ทำตัวเป็นพ่อที่ดีส่งเสียให้เธอได้เรียนหนังสือ ถึงแม้ที่ผ่านมาพ่อให้มิลินทำหน้าที่ภรรยาแทนแม่
“พ่อคะ วันนี้มิลินเป็นเมนส์ อะ” มิลินกระซิบบอก ขณะที่ใบหน้าวินัยซุกไซ้ตามซอกคอ
“ อืมมม งั้นแค่กอดก็ได้...”
“ไปเมาจากที่ไหนมา” มิลินทำเสียงดุ
“อืมม พอดีลูกค้าต่างประเทศมาเลยพาไปเลี้ยงรับรอง จ๊ะ” วินัยตอบขณะซุกหน้าหลับตาในร่องอกของมิลิน
“รับรองลูกค้า ๆ อย่าให้รู้นะว่ามีอีเด็กนั่งดริ๊งโทรมาหาอีก ไม่งั้นแม่เอาตายเลย” มิลินขู่เสียงแข็ง
“จ้าาา เมียจ๋า ผัวไม่แจกเบอร์ใครอีกแล้ว”
“ห้ามแจก ห้ามยุ่ง ห้ามพูดคุยกับผู้หญิงที่ไหนทั้งนั้น”
“ครับๆๆ “ วินัยทำเสียงตลก ยกมือไหว้ล้อเลียน มิลิน อดขำไม่ได้
“ไปอาบน้ำได้แล้ว” มิลินบอก
...
ชีวิตคนเรา มีพบย่อมมีจาก ไม่ช้าก็เร็ว
ปี 2 ภาคเรียนที่ 1 พ่อแม่ของฝ้ายก็จากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์
ฝ้ายต้องรับบทบริหารธุรกิจแทนพ่อแม่ แต่ด้วยวัยเพียง 19 ปี กับความรู้ด้านการบริหาร ที่เพิ่งเรียนได้ปีครึ่งจึงทำให้ประสบปัญหาขาดทุน ถ้าไม่ติดที่ เป็นบริษัทที่พ่อแม่สร้างมาฝ้ายก็คงจะขายกิจการไปแล้ว
“ถ้าคุณหนูไม่เก่ง ก็หาคนเก่งๆมาบริหารให้สิครับ” เฒ่าดำแนะนำ ขณะที่วันหนึ่งมาเยี่ยมลุงดำที่เรือนจำ ตั้งแต่พ่อแม่เสียไป ชีวิตของฝ้ายมีอิสระมากขึ้น
“ก็จริงอยู่ แต่คนมีความสามารถใครเขาจะยอมทิ้งงานมาทำกับเรา”
“คิดแบบคนโง่ๆอย่างผมนะครับ ซื้อตัว และให้เงินเดือนสูงๆสิครับ”
“อืมม.....ก็เป็นคำแนะนำที่ดีคะลุง”
เพื่อให้ได้เงินก้อนใหม่มาลงทุนกับบริษัท ฝ้ายตัดสินใจขายบ้านพร้อมที่ดิน1ไร่ชึ่งทำให้ฝ้ายได้เงิน 10 กว่าล้าน ส่วนที่ดินแถบชานเมืองฝ้ายมองว่าเป็นสมบัติของปู่ย่า ฝ้ายจึงเก็บเอาไว้ แล้วย้ายมาอยู่ที่บ้านซึ่งอยู่ในโรงงาน โดยมี”น้องแยม”มาอยู่เป็นเพื่อน (น้องแยม หลานคุณรตีแม่น้องฝ้าย ตอนนั้นอายุ12เรียน ม1 ผ่านมา5ปี ตอนนี้น้องแยมอายุ 17 เรียนจบ ปวช.ด้านบัญชี คงจำกันได้นะครับ ถ้าจำไม่ได้ให้กลับไปทบทวนตอนที่ 1 ช่วงต้นเรื่อง)
ส่วนทีมบริหารฝ้ายได้คุณวินัย ซึ่งรู้จักคนในแวดวงธุรกิจแนะนำคนให้ ไม่นาน บริษัทเครื่องสำอางสูตรสมุนไพร ของฝ้ายก็กลับมามีชื่อเสียงอีกครั้งในแวดวงธุรกิจ
...
11.00 น
BMW สีดำ มีหญิงสาวในชุดนักศึกษาขับมาจอดรับชายแก่คนหนึ่งที่หน้าเรือนจำ
“ฮ้า กลินอิสรภาพนิช่างหอมชื่นใจเหลือเกิ้น”
“ก็ถือว่าโชคดีนะคะ ที่ได้รับอภัยโทษ ได้อยู่แค่ 5 ปี”
“โอ้ย คุณฝ้าย อย่าว่าอย่างนั้นเลย 5 ปีนะมันทรมาณสุดๆเลยละ เห็นไหมครับตอนนี้หัวผมหงอกจนเกือบจะเต็มหัวแล้ว”
“แหมๆๆ ลุงดำก็ หัวหงอกนะ ย้อมเอาเมื่อไรก็ได้ แต่ท่าทางลุงก็ยังดูแข็งแรงเหมือนเดิมนะคะ”
“อืมม ว่าแต่คุณหนูคิดดีแล้วหรือครับที่จะให้ผมไปทำงานที่บริษัทของคุณหนู ผมนะมันความรู้แต่ ป.6 เท่านั้นนะครับ จะให้ไปเป็นหัวหน้าคนงานจะไหวหรือปล่าวก็ไม่รู้”
“มันไม่ยากหรอกคะ แต่คอยคุมดูแลไม่ให้คนอู้งานเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นๆ เรามีฝ่ายเทคนิคทำงานแทน อยู่แล้ว ลองทำดู ถ้าไม่ไหวจริงๆ ค่อยเปลี่ยนหน้าที่ “
“ขอบคุณคุณหนูฝ้ายมากๆครับที่ให้โอกาสลุง “
“ไม่เป็นไรหรอกคะ อย่างน้อยเราก็คุ้นเคยกันมาก่อน” คำว่าคุ้นเคยกันมาก่อนที่ฝ้ายพูดออกไปกลับทำให้ทั้งสองเงียบ ในความเงียบก็ทำให้ทั้งสองนึกถึงวันที่ผ่านมา วันที่ฝ้ายเสียตัวให้ลุงดำ ภาพความทรงจำที่ทั้งสองกอดรัดมอบความสุขให้กันและกัน นึกแล้วทำให้ฝ้ายถึงกับขับน้ำเหนียวใสออกมาจนกางเกงในเปียกเฉะ
“อืมม คุณหนูครับ ข้างหน้ามีรีสอร์ท แวะให้ผมอาบน้ำสักหน่อยได้ไหมครับ คือ เอ่อ ผมไม่อยากเอากลิ่นไอของคนขี้คุกไปที่โรงงานของคุณหนูให้เป็นอัปมงคล”
“หีอ.....แน่ใจหรือคะ ว่าอยากไปอาบน้ำจริงๆ “ ฝ้ายพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ หันมาเบะปากล้อเลียน
“แฮๆ คุณหนูก็ รู้ทัน” ตาเฒ่าพูดพลางยิ้มเจื่อนๆ แต่พอรถวิ่งมาถึงทางเข้ารีสอร์ท น้องฝ้ายกลับชะลอ แล้วเลี้ยวเข้าไปทันที
…………………………………………………………………………………………………….
รีสอร์ทเล็กๆ ชานเมืองในเส้นทางก่อนที่จะไปถึงโรงงานของฝ้าย ภายในมี เพียงTV 20นิ้ว เตียงนอน และตู้เย็น แต่การจัดตกแต่งก็ดูดีพอสมควร หลังจากเฒ่าดำรังเงินจากฝ้ายไปจ่ายค่าห้องเรียบร้อยแล้วเฒ่าดำก็ตรงเข้าไปสวมกอดน้องฝ้ายทันที น้องฝ้ายไม่ขัดขืนใดๆ เพราะการที่เธอขับรถพาเฒ่าดำมาที่นี่ เธอรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น และที่สำคัญมันก็เป็นความต้องการของเธอเช่นกัน
“อูยย น้องฝ้าย ลุงคิดถึงหนูเหลือเกิน” ตาเฒ่าพึมพำขณะไซ้ตามซอกคอของน้องฝ้าย
“อูยยย ลุงจ๋าจะหื่นอะไรนักหนา ไหนบอกอยากอาบน้ำ..”
“แต่ตอนนี้ ผัวอยากกินเมียมากกว่า “ ตาเฒ่าซุกหน้ากับเนินอกอวบ ปากหนาขบกัดที่หัวนมถึงแม้จะถูกกั้นด้วยชุดนักศึกษาแต่ก็สร้างความเสียวสุขให้ฝ้ายไม่น้อย
“อูยย ลุงจ๋า ดะ ...” น้องฝ้ายจะพูดอะไรยังไม่จบความริมฝีปากเธอก็ถูกประกบดูดด้วยปากหนาของเฒ่าดำ เฒ่าดำดูดเลียรอบริมฝีปากของน้องฝ้ายขณะที่จะสอดลิ้นแต่ก็ยังช้ากว่าน้องฝ้ายที่สอดลิ้นเรียวเล็กเข้ามาในโพลงปาของตาเฒ่าเสียก่อน สองร่างดำขาวยืนกอดจูบกันด้วยความสุข
“อื้ม หืม นมหนูฝ้ายนี่ใหญ่ขึ้นเยอะเลยนะ” เฒ่าดำบีบเค้นเต้าอวบชุดนักศึกษากั้นอยู่
“ขอกินหน่อยนะ” เฒ่าดำปลดกระดุมเสื่อนักศึกษา โดยที่น้องฝ้ายให้ความร่วมมือโดยการช่วยปลดตะขอยกทรง
“นมสวยจริงๆ หนูฝ้าย” เฒ่าดำดันร่างของน้องฝ้ายให้นอนลงที่เตียง ซึ่งเธอก็เอนนอนอย่างว่าง่าย จากนั้นเฒ่าดำก็ถอดเสื้อของมันออกบ้าง ก่อนจะนอนทับร่างน้องฝ้ายประกบจูบแลกลิ้นกันอย่างเร้าร้อน มือของเฒ่าดำทั้งบีบเค้นสองเต้าของน้องฝ้ายซึ่งเธอก็แอ่นหน้าอกรับอย่างเต็มใจ
ร่างเปลือยของเฒ่าดำในอ้อมกอดของน้องฝ้ายที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษาเลื่อนลงไซ้ซอกคอ และสองเต้าปทุมถันตาเฒ่าวัย63ทั้งดูดทั้งบีบเค้นสร้างความเสียวให้กับน้องฝ้ายจนเธอต้องส่งเสียงครางกอดคอเฒ่าดำแนบแน่น
“อื้มม ซี๊ดดด ลุง ดำ ขา...” น้องฝ้ายเริ่มส่งเสียงครางออกมา
“เรียกผัวสิ ลุงเป็นยังเป็นผัวน้องฝ้ายอยู่ไม่ใช่เหรอ” เฒ่าดำบอกพร้อมดูดนมน้องฝ้ายต่อ
“ค่ะ ผัวขา ผัวของเมีย เมียเสียว”
“ดีมาก อืมม เดี๋ยวผัวจะเย็ดหีให้นะ เมียจ๋า” ว่าแล้วเฒ่าดำก็ก้มหน้าลงดูดสองเต้าของน้องฝ้ายต่อ
“จ๊วบ จ๊าบ ซู๊ดดด” เฒ่าดำดูดเค้นจนหนำใจมันโก่งตัวขึ้นรูดกระโปรงพร้อมกางเกงในของฝ้ายออกทางปลายเท้าทันที ซึ่งน้องฝ้ายก็ยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้เฒ่าดำถอดกางเกงออกได้สะดวก
“อืมม หนูฝ้ายคิดถึงลุงไหม” ฝ้ายพยักหน้าตอบ
เฒ่าดำ จับลำควย จ่อหัวไปที่ปากทางเข้าและค่อยๆออกแรงดันเข้าไปที่ละนิดๆจนหัวบานผลุบจมหายเข้าไปหมดทั้งหัว
ทั้งน้องฝ้ายและเฒ่าดำต่างกัดฟันแน่น ความฟิตรัดของร่องสาวที่ที่เคยผ่านควยของมันมาเมือ5ปีก่อนยังฟิดแน่นเหมือนเดิม เมื่อท่อนควยเข้าไปจนสุดโคนแล้วเฒ่าดำก็ ค่อยๆทิ้งตัวนอนทับน้องฝ้าย จากนั้นก็เริ่มซอยเอวถี่ๆเน้นๆ
“อู้ยยย มันแน่นจังค่ะ ซีดด”
“อาาา เสียวควย หีตอดควย ฝ้ายจ๋า”
“ก็หีเมียคิดถึงควยผัวนี่คะ” น้องฝ้ายบอกเสียงหวาน
“จ๊ะๆ เมียจ๋า อูยย หีเมียกินควยผัว อร่อยหีไหมจ๊ะ เมียจ๋า”
“สุดๆเลยค่ะ ผัวขา ผัวเมีย เมียรักผัวที่สุด”
เฒ่าดำเร่งเดินหน้าถอยหลังท่อนควยของแกอย่างเมามัน น้ำรักที่ขับออกมามันทำให้ลำควยของเฒ่าดำชักเข้าออกได้คล่องขึ้น ทั้งความยาวและความแรงที่เพิ่มขึ้น ทำเอาน้องฝ้ายใจแทบขาดไปด้วยความเสียวกระสัน
อู้ยย ซี๊ดดดดด อ๊าา เสียงร้องครวญคราง ดังประสานกันอย่างเร้าใจ แม้ว่าภายในห้องจะเปิดแอร์จนเย็นฉ่ำ แต่ก็ไม่อาจหยุดความเร้าร้อนของชายชรากับหญิงสาวได้ เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามร่างกายของทั้งคู่
“อู้ยยย ผัวไม่ไหวแล้ววว แอ่นหี มา โอ้ววว”
“อ๊า ซี๊ดด อ๊า ผัวขา โอ้ยยย ฝ้าย โอ้ววว อาาา”
เฒ่าดำเกร็งตัวอัดหนอกควยอัดเนินหี น้องฝ้ายก็ไม่แพ้กัน กระดกก้นแอ่นหีรับ สองแขนกอดกระชับร่างดำเข้าหาตัว จนในที่สุด เฒ่าดำก็ ตัวเกร็งกระตุก ฉีดน้ำกามเข้าไปในโพรงมดลูกของน้องฝ้ายอย่างสุดแรงจนน้องฝ้ายผวากอดเฒ่าดำแน่น ถึงจุดสุดยอดพร้อมกับเฒ่าดำในที่สุด
ทั้งคู่กอดกันแน่นจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน และเมื่ออาการเกร็งหายไป เฒ่าดำก็ประกบจูบน้องฝ้ายด้วยความเสน่หา ซึ่งน้องฝ้ายก็ตอบสนองเป็นอย่างดี
“ไปอาบก่อนเถอะค่ะ ดำขา เหงื่อออกเหนียวไปทั้งตัวแล้ว “ น้องฝ้ายกระซิบเสียงหวานบอกเฒ่าดำ
“อืมมม ขอกอดเมียอีกสักเดียว “ เฒ่าดำอ้อนขณะที่หน้ายังซุกอยู่ที่ร้องอกของฝ้าย
“น่า นะคะ ไปอาบน้ำก่อ นะ เดียวฝ้าอาบให้” น้องฝ้ายออดอ้อนเสียงหวาน ลุกขึ้นถอดเสื้อนักศึกษาที่ยังคาอยู่ออก แล้วจูงมือเฒ่าดำเข้าห้องน้ำ
“อุ๊ย แข็งอีกแล้ว ดูสิคะพี่ดำ ควยพี่มันจะรังแกหีฝ้ายอีกแล้ว” น้องฝ้ายออดอ้อนหยอกล้อควยเฒ่าดำ ขณะที่ ต่างกำลังถูสบู่ให้กันท่ามกลางสายน้ำจากฝักบัว
“อืมมม ก็มันคิดถึงเมีย ทักทายมันหน่อยสิ” เฒ่าดำกล่าวพร้อมกับกดน้องฝ้ายให้นั่งคุกเข่าลง
“คิดถึงเมียมากหรือคะ.....” น้องฝ้ายใช้ริมฝีปากจุ๊บเบาๆที่ปลายควยของเฒ่าดำ เฒ่าดำเกร็งกระดกท่อนควย ทักทาย
“แนะคุยด้วยทำไม่ไม่ตอนหา..เดียวกินเลย นี่” ว่าพลางอ้าปากสวยครอบส่วยปลายของท่อนควย ฝ้ายเงยหน้าส่งสายตาหวานเยิ้มให้เฒ่าดำทั้งที่ควยยังคาปากอยู่ เป็นการสื่อให้รู้ว่าตอนนี้เมียจะกินควยผัวแล้วนะ
“กินเลย กินให้หมดทั้งลำเลย ตอนนี้ควยผัวเป็นของฝ้ายแล้ว “ เฒ่าดำบอกพร้อมลูบหัวฝ้ายเบาๆ ส่วนมือข้างหนึ่งยื่นไปปิดฝักบัว
“ฝ้ายขยอกกลืนท่อนควยเฒ่าดำเข้าปากรูดเข้าออก เธอพยายามจะกลืนมันเข้าไปให้หมด เหมือนจะพยายามเอาใจเฒ่าดำ แต่ด้วยท่อนควยมีขนาดใหญ่เกินไปฝ้ายจึงทำไม่ได้สักที่ เฒ่าดำนึกสงสารจึงค่อยๆดึงทอนควยออกจากปาก ทันที่ที่ควยหลุดออกจากปากฝ้ายเองกลับไล่งับมันเข้าปากใหม่ เฒ่าดำย่อตัวลงใช้มือข้างหนึ่งบีบคลึงเต้านมให้ฝ้าย มืออีกข้างจิกที่เส้นผมโยกหัวฝ้ายเข้าออกสวนกับจังหวะที่ตาเฒ่ากระดกเอวโยกควยกระเด้าปากงาม เสียงอึกอักในคอของฝ้ายแต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ สองแขนโอบกอดสะโพกเฒ่าดำ ไม่ถึง5นาที่ น้องฝ้ายก็เป็นผู้ชนะ เฒ่าดำเกร็งตัวกระตุก ปล่อยน้ำเชื้อเข้าปากงาม น้องฝ้ายโก่งคอดูดกินน้ำควยของเฒ่าดำจนหมดไม่ให้เล็ดลอดออกมาแม้แต่หยดเดียว
“อืมมม ฮืมมมมม” เฒ่าดำทรุดตัวลงหอบหายใจกำพื้นห้องน้ำด้วยความเหนื่อย หลังจากถูกน้องฝ้ายดูดกินน้ำเชื้อเข้าปากไปแล้ว แต่ดูท่าสงครางยังจะไม่จบลงง่ายๆ น้องฝ้ายใช้สองมือรวบผมของตัวเองแล้วบิดเป็นเกลียว นั่งลงใช้แก้มแนบอกเฒ่าดำ ส่วนมือลูบคลำเล่นที่ท่อนควยซึ่งกำลังอ่อนตัวลง
“เป็นไงคะ เจ้าตัวร้าย หายคิดถึงเมียหรือยัง” น้องฝ้ายพูดเหมือนกำลังพูดคุยกับท่อนควย ทางควยเฒ่าดำก็ร้ายเหลือขณะจะอ่อนตัว พอโดนมือนุ่มของฝ้ายลูบคลำสองสามที่ก็ผงกหัวชูคอตื่นขึ้นมาสู้มืออีกครั้ง
“ตายแล้ว ร้ายนะเรา ยังไม่อิ่มอีกหรือเจ้าคะ” น้องฝ้ายพูดปนเสียงหัวเราะ
“มันไม่อิ่มง่ายๆหรอก ก็บอกแล้วมันคิดถึงเมีย” เฒ่าดำก้มลงจูบที่แก้มน้องฝ้าย แล้วลุกขึ้นอุ้มร่างงาม กลับไปวางที่เตียง ร่างดำของชายแก่ทาบทับบดเบียดทั้งตัวบนร่างงามของเด็กสาวส่งท่อนควยเข้าออกเนิบนาบช้าๆ ปากประกบจูบสองแขนต่างโอบกอด
“อูยยย ดำจ๋า ลุงดำของเมีย อาาา ....”
นั่นคือเสียงสุดท้ายของน้องฝ้าย ก่อนที่จะเกร็งกระตุก แอ่นหีรับน้ำควยของเฒ่าดำพร้อมกับหลับไปด้วยความเหนื่อยหอบในอ้อมกอดของตาเฒ่าวัย62.................................
/>
“แยมคะ นี่ลุงดำจำได้ไหม” ฝ้ายแนะนำลุงดำ น้องแยมทำท่าครุ่นคิด
“ลุงเคยอยู่บ้านกับป้าเจียม ไง ตอนนั้นหนูแยมตัวเล็กๆ อายุ 12 เรียนอยู่ ม1มั้ง” เฒ่าดำกล่าวบ้าง
“อ๋อ !!.... จำได้แล้วค่ะ เออว่าแต่ลุงดำหายไปไหนคะ ตั้งหลายปี “ น้องแยมเริมจำได้
“เออ ลุงต้องโทษ “ เฒ่าดำกล่าวพร้อมกับหันไปมองคุณฝ้าย “ เออเป็นคดีทำร้ายร่างกายนะ ตอนนี้ลุงพ้นโทษแล้วเลยมาขอทำงานกับคุณฝ้าย เพราะลุงไม่มีที่ไปจริงๆ” ลุงดำบอกความจริงแต่ปกปิดบางส่วน
“ถึงว่าสิ ตอนนั้นจู่ๆลุงดำกับป้าเจียมก็หายไปเฉยๆ ตอนนั้นหนูยังเด็กเลยไม่สนใจ”
“แต่ตอนนี้หนูโตเป็นสาวแล้วนะ นี่ถ้าลุงไปเจอหนูแยมที่อื่นรับรองจำไม่ได้เลย”
“ให้ลุงดำไปพักนอนที่อ๊อฟฟิสของโรงเก็บของนะคะ ที่นั่นมีห้องน้ำในตัว คิดว่าลุงดำน่าจะพออยู่ได้”
คุณฝ้ายกล่าวตัดบท มาฝ้ายจะพาไป
“พี่ฝ้ายให้แยมไปเป็นเพื่อนไหมคะ”
“ไม่ต้องค่ะ แยมพักเถอะ พรุ่งนี้ต้องทำงาน” ฝ้ายเดินนำเฒ่าดำไปที่โรงเก็บของซึ่งห่างจากบ้านไม่ถึง 20 เมตร
ติดโรงเก็บของเป็นอ๊อฟฟิสเล็กๆมีห้องน้ำในตัวที่ปิดไว้ไม่ได้ใช้งาน แต่ภายในถูกดัดแปลงเป็นห้องนอน มีที่นอง ตู้เตียงพร้อมซึ่งเพราะคุณฝ้ายเตรียมไว้ให้เฒ่าดำก่อนหน้านี้แล้ว
“อยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ ฝ้ายไม่กล้าให้ลุงไปอยู่บ้านด้วยกันเดี๋ยวคนอื่นจะรู้เรื่องของเรา”
“อืมมม ไม่เป็นไรครับ นี่ก็ดีเกินไปแล้วสำหรับผม”
“แล้วฝ้ายจะมาหานะคะ แต่ห้ามลุงไปหาฝ้ายที่บ้านเด็ดขาด เว้นแต่เวลาที่น้องแยมไม่อยู่ “
“จ้าเมียจ๋า ผัวเข้าใจ” ตาเฒ่าโอบกอดร่างงามของฝ้า
“หลับฝันดีนะคะ” ฝ้ายจูบเฒ่าดำอีกครั้งก่อนที่จะเดินกลับไปที่เรือนพัก
......................
“ทำไม่เงาคนที่เห็นในผ้าม่าน ถึงเป็นเงาของคนกอดกัน ทั้งๆที่ในนั้นมีเพียงพี่ฝ้ายกับลุงดำ หรือเราตาฝาด”
น้องแยมครุ่นคิดด้วยความสงสัยก่อนที่จะหลับไปตอน 5 ทุ่ม