แต่งค้างไว้นานแล้วครับ เพิ่งจะมีโอกาสได้เข้าบอร์ดและเอามาลงให้อ่านกัน
หลังจากนี้ไม่แน่ใจว่าจะมีเวลาแต่งต่อรึเปล่า แต่จะพยายามนะครับ
เหมือนเดิมครับ หนึ่งหน้า A4 สั้นๆ แต่หวังว่าจะมีคอมเม้นติชมแนะนำให้กำลังใจนะครับ จะได้มีแรงแต่งต่อไป
ขอบคุณครับ
หลังจากจบการสาธิตจากขอทานเฒ่า แกก็เริ่มร่ายยาวถึงที่มาที่ไปต่างๆนาๆให้แก่ไอ้ศักดิ์่ที่นั่งฟังตาแป๋วอยุ่เกือบชั่วโมงได้รับรู้
ขอทานเฒ่ารับปากจะถ่ายทอดวิชานี้ให้แก่มันอย่างง่ายดายด้วยเหตุผลเพียงสองข้อเท่านั้น
ข้อแรกนั้นผ่านตั้งแต่ขอทานเฒ่าเห็นไอ้ศักดิ์ขณะมันเดินผ่านแกไปโดยบังเอิญเมื่อหลายวันก่อน
ขอทานเฒ่านั้นฝึกฝนจนบรรลุถึงขั้นมองเห็นเส้นชีพจรของผู้อื่นได้
แกจึงแอบตกใจเมื่อสังเกตุเห็นเส้นชีพจรและโครงสร้างร่างกายของไอ้ศักดิ์ซึ่งเหมาะสมแก่การฝึกฝนลมปราณอย่างไม่น่าเชื่อ
ที่ต้องตกใจก็เพราะในยุคสมัยนี้ยากเหลือเกินที่จะหาคนที่มีร่างกายแบบไอ้ศักดิ์พบได้อีกง่ายๆ
อย่าว่าแต่คนที่เริ่มฝึกฝนเพื่อปรับร่างกายตั้งแต่ยังเด็กที่ใครๆก็มองว่างมงายไร้สาระ
เรื่องนี้ต้องโทษความหวงวิชาของคนโบราณ ไม่ว่าจะต้องสืบทอดทางสายเลือดเอย ต้องเป็นศิษย์ในสำนักเอย หรือมีเงื่อนไขโน่นนั่นนี่เอย
สิ่งเหล่านี้ทำให้จำนวนผู้ฝึกค่อยๆลดลงอย่างรวดเร็วจบแทบไม่มีในปัจจุบัน
แต่เห็นก็ส่วนเห็น
ตามตำราแล้วผู้สืบทอดเคล็ดวิชานี้ต้องเป็นคนที่ฟ้าลิขิตมาเท่านั้น การสืบทอดไม่สามารถออกตั้งสำนักหรือชักชวนโดยตรงได้
ไม่อย่างนั้นแกคงไม่ต้องรอมาจนแก่ใกล้จะลงโลงป่านนี้
ส่วนข้อที่สองนั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวของลุงขอทานเอง
แกบอกกับไอ้ศักดิ์ว่า ไม่นานมานี้แกเกิดฝันในคืนหนึ่งขณะกำลังหลับสนิท
เป็นฝันในลักษณะนิมิตถึงบรมครูเจ้าของวิชาที่มาเตือนให้แกรีบหาผู้สืบทอด ซึ่งน่าจะเป็นเพราะตัวแกเองใกล้จะสิ้นอายุไขแล้ว
เรื่องทั้งหมดจึงดูประจวบเหมาะกันพอดี ต้องบอกว่าการพบเจอกันของทั้งสองในครั้งนี้นับได้ว่าเป็นไปโดยฟ้าลิขิต เป็นการพบเจอเพื่อเกื้อกูลกันโดยแท้
ฝ่ายหนึ่งหวังถ่ายทอดวิชาก่อนสิ้นชีวิต ให้อีกฝ่ายที่หวังมีวิชาไว้พลิกชีวี
ส่วนเรื่องที่เหลือนั้นก็เป็นเงื่อนไขยิบย่อยต่างๆที่ไอ้ศักดิ์จะต้องรับให้ได้หากตกลงเรียน ซึ่งตัวมันที่ไม่มีอะไรจะให้เสียอีกก็ตกปากรับทุกข้ออย่างง่ายๆ
จากนั้นมา ไอ้ศักดิ์ก็หมกตัวฝึกฝนศาสตร์พิศดารตามคำสั่งสอนของขอทานเฒ่าอย่างตั้งใจ
จวบจนกระทั่งลุงขอทานเฒ่าเสียชีวิตไปด้วยโรคชราเมื่อผ่านไปได้สองปีหลังจากนั้น
ไอ้ศักดิ์จึงถือโอกาศเริ่มต้นชีวิตบทใหม่โดยการตักตวงผลประโยชน์จากเพศตรงข้ามด้วยวิชาที่ร่ำเรียน
และก่อร่างสร้างตัวจนร่ำรวยขึ้นได้ในเวลาเพียงไม่กี่ปีก่อนที่มันจะตายอนาถเพราะนิสัยมักมากผิดที่ทางอย่างที่รับรู้กัน
กลับมาที่เวลาปัจจุบัน ไอ้ศักดิ์ในร่างวินกำลังไล่มองหาจุดที่ต้องการกดไปทั่วร่างของวรรณ
จุดที่มันต้องการคือจุดนิทรา
หากมันหาเจอและสามารถกดจุดนี้ได้สำเร็จ ผลของการกดจุดจะทำให้เธอตกอยู่ในสภาพหลับลึกทันทีไม่เกินเจ็ดชั่วโมงตามแรงกดหรือเมื่อโดนคลายจุด
ซึ่งตามปกติแล้ว ไอ้ศักดิ์จะรวบรวมลมปราณและผนึกเอาไว้ที่ดวงตาทั้งคู่เป็นวิธีเพื่อให้มองเห็นจุดประสาทต่างๆในร่างเป้าหมายได้ง่าย
แต่วินเป็นแค่เด็กธรรมดาที่ไม่เคยฝึกฝน อีกทั้งนี่ยังไม่ใช่ร่างกายจริงๆของไอ้ศักดิ์เอง
เรื่องที่จะทำอะไรๆได้อย่างที่เคยจึงต้องตัดทิ้งไป มันจึงต้องใช้ประสบการณ์ในการคาดเดาตำเหน่งของจุดเอาเอง
‘ลำบากจริงๆ ถ้ากดไม่โดนล่ะอดแน่’ มันบ่นในใจเพราะตำเหน่งจุดของแต่ละคนนั้นจะไม่เหมือนกัน ถ้ากดผิดไปโดนจุดอื่นเข้าอาจจะเป็นเรื่องใหญ่
จริงอยู่ที่ปัจจุบันแม้แต่เด็กก็สามารถเปิดหาข้อมูลเกี่ยวกับการกดจุดต่างได้ง่ายๆจากอินเตอร์เน็ต
แต่ข้อมูลพวกนั้นมีทั้งจริงและเท็จ และถึงแม้จะเป็นของจริง แต่จะมีที่ไหนบ้างที่สอนการกดจุดให้ได้ผลอย่างแม่นยำและส่งผลทันทีในครั้งเดียวแบบวิชานี้บ้าง
หลังจากใช้เวลาใคร่ครวญอยู่ครู่ใหญ่
ในที่สุดไอ้ศักดิ์ก็เลือกตำเหน่งเป็นข้อมือของขวาของวรรณ
มันใช้เวลาอีกนิดหน่อยเพื่อชั่งใจก่อนจะใช้นิ้วของวินกดลงไปแรงๆทันทีแล้วจึงรีบดูผล
‘ขอให้ใช่เถอะเพี้ยง!’
มันจ้องไปยังจมูกสวยเพื่อจับสังเกตุการหายใจของหญิงสาวก่อนพร้อมกับลุ้นตัวโก่งว่าเธอจะตื่นหรือมีอาการผิดปกติหรือไม่
หลังโดนกดจุดครู่เดียว หญิงสาวก็ยังคงนอนแน่นิ่งเหมือนเดิม ไอ้ศักดิ์จึงโล่งใจไปเปลาะหนึ่งก่อนจะรีบจับชีพจรของเธอที่ข้อมือและพบว่าเธอหลับลึกไปเรียบร้อยแล้ว
“เยี่ยม! โชคดีจริงๆวุ้ย เสร็จพี่ล่ะแม่วรรณคนสวย”
ไอ้ศักดิ์เอ่ยอย่างดีใจก่อนจะรีบเดินไปล็อคประตูและตรงดิ่งกลับมายังร่างอันนอนแน่นิ่งเพื่อเริ่มลงมือตามที่ตั้งใจทันที
สองเต้าอวบใหญ่ที่ไอศักดิ์หมายตาอยู่ก่อนหน้าตกเป็นเป้าหมายแรก มันคว้าก้อนเนื้อกลมทั้งคู่บีบเค้นจนบี้แบนไปด้วยความหื่นกระหาย
สัมผัสแน่นกระชับที่สะท้อนกลับทำให้ไอ้ศักดิ์ยิ่งคึกคะนองขึ้นมากกว่าเก่า รีบเลิกเสื้อที่เธอสวมใส่ขึ้นคาไว้ตรงคอเพื่อจะให้ก้อนภูเขาขาวใต้บราเซียโผล่พ้นที่ซ่อนออกมาทั้งคู่
“โอ้ว! แม่เจ้า! เนียนสุดๆ หัวนมก็อมชมพู ยังกะสาวๆ” มันเอ่ยชมพลางนึกย้อนไปถึงอดีต
หน้าอกแบบนี้ที่มันเคยเห็นเคยสัมผัสพบเจอมีแทบจะนับนิ้วได้ ไหนจะยังตั้งชูชันไม่เสียทรงแม้จะนอนหงาย
ลักษณะคล้ายก้อนเจลลี่สีเนื้อก้อนใหญ่เสียมากกว่าก้อนเนื้อหน้าอกของผู้หญิงเสียอีก
“ขอหนูกินนมหน่อยนะแม่จ๋า!!”
ไม่พูดพล่ามทำเพลง มันรีบโน้มร่างลงฟัดสองเต้าทันที
มือข้างไหนว่างก็สลับเปลี่ยนมาบีบคลึงเนินนม ปากก็ดูเลียขบเม้นไม่หยุด
จนมันรู้สึกได้ถึงจังหวะการหายใจที่เริ่มจะลึกยาวและหนักหน่วงขึ้นทุกทีๆ กอปรกับจุกเม็ดทับทิมในปากก็แข็งเป็นไตสู้ลิ้น
ไอ้ศักดิ์จึงผละออกจากส่วนบนย้ายไปรุกล้ำช่วงล่าง
“หืม! ลายแมวซะด้วย”
ไอ้ศักดิ์อุทานหลังค่อยๆบรรจงดึงเลกกิ้งดำรัดรูปของวรรณออกทางปลายเท้าช้าๆ
เผยให้เห็นกางเกงในสีขาวที่มีรูปแมวน้อยน่ารักทับอยู่ตรงพอดิบพอดีกับของสงวนของเธอ