• ห้องสมุด • ของนายโทน [ กระทู้ข้อมูล / ภาพ / Link /.วาร์ป / avatar ]

สวัสดีคร๊าบ ยินดีต้อนรับสู่ห้องสมุดทางช้างเผือกของนายโทน ที่ไม่มีโกโบริและอังสุมาริน หลายท่านอาจจะสงสัยว่า


“ MilkyWay Memory “


มีที่มาที่ไปยังไงกัน จริงๆแล้วผมเคยอธิบายไปแล้วนะครับ แต่ก็จะขออธิบายอีกรอบนึง มันเป็นชื่อเล่นจริงๆของทั้งผม พี่เตย และ พี่หมิวครับ ซึ่งหลายท่านที่อ่านร้านเกะตอนที่ 20 คงจำกันได้ครับ


มันจะมีสร้อยที่ผมซื้อให้พี่หมิวใส่ในเนื้อเรื่องนั้นผมบอกว่ามันมีตัวอักษร T & M ซึ่งแทน พี่เตย กับ พี่หมิว แต่ในตอนนั้นผมแกล้งให้ไอ้พวกนั้นมันเข้าใจผิดว่ามัน โทน & หมิว


เพราะจริงๆแล้ว ผมกับพี่เตยนั้น นอกจากชื่อในเรื่องเกะ ที่เราใช้ ตัว T เหมือนกัน Tone / Toey  แล้วนั้น ในชีวิตจริงผมกับพี่เตยก็มีชื่อเล่น ตัวอักษรเดียวกันจริงๆนั่นแหละครับ


ก็คือตัว M ส่วนพี่หมิวนั้นในชีวิตจริงๆ ชื่อเล่นของเขาคือตัว W ครับ ซึ่งพอบอกพี่เขาว่าผมอยากเอาเรื่องในช่วงนั้นมาเขียน และผมจะใช้ชื่อแทนตัวเองว่าโทน พี่เตยก็บอกว่างั้นชื่อของเจ๊ในเรื่องต้องใช้ตัว T เหมือนกันนะ


ก็เลยกลายมาเป็นเจ๊เตยครับ ส่วนพี่หมิวนั้นพี่เตยบอกว่าให้ชื่อที่มีตัว M ซึ่งเป็นชื่อเล่นจริงๆของพี่เตย ไปๆมาๆก็เลยได้เป็นชื่อพี่หมิวครับ M W M ก็เลยกลายเป็น


“ MilkyWay Memory “ ครับ



★★★★★★★★★★★

เป็นนิยายเรื่องแรกที่ผมได้เอามาลงที่ web นี้และก็เป็นเรื่องแรกที่หัดแต่งด้วยครับ โดยซีรีย์เทพวายุจะแบ่งออก ยิบย่อย อีก 2-3 ตอน


1.ตำนานเทพวายุ –

เป็นการดำเนินเนื้อเรื่อง TIME LINE หลักครับ เนื้อเรื่องว่ากันด้วย อิซานางิ ริวกะ เด็กชายผู้เกิดมาพร้อมกับพลัง ที่ไม่น่าเชื่อว่าในยุคที่วิทยาศาสตร์ก้าวหน้าแบบนี้ ยังจะมีพลังแบบนี้อยู่


เขาเป็นนายน้อยของตระกูล อิซานางิ ที่ปัจจุบันคือ บริษัทยักษ์ใหญ่อันดับต้นๆของญี่ปุ่น ซึ่งจะพูดว่าอันดับก็คงไม่มีใครเถียง ริวกะมีวิชาต่อสู้ด้วยมือเปล่าที่น่ากลัว และพลังเวทย์ที่ยากจะหยั่งถึง


เขามีอดีตที่เลวร้าย เขาได้พลั้งมือฆ่าคนไป ถึง 8 คน ตั้งแต่ตอนอายุ 10 ขวบ และยังเป็นต้นเหตุทำให้พ่อแม่ ของรุ้งพลอย เพื่อนสมัยเด็กต้องตาย เพราะมาช่วยเขาอีกด้วย


ริวกะจึงต้องยอมรับในพลังของตนเอง เรียนรู้ และอยู่ไปกับมัน และคิดว่าจะต้องตามหารุ้งพลอยให้เจอในสักวันให้ได้ ริวกะมีความสุขุมในการต่อสู้ เยือกเย็น อ่านสถานการณ์ได้ดี


แต่มักจะหัวร้อนได้ง่ายเวลามีคนพูดถึงแม่เสียๆหายๆ







 

ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ เป็น เรื่องที่เขียนมาจากช่วงหนึ่งของชีวิตผมครับ

มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้น ในตอนที่ผมอายุพึ่ง จะ 22 ย่าง 23 ซึ่งขอพิมพ์ว่า 23 แล้วกันครับ

ซึ่งมันก็ผ่านมา 8-9 ปีแล้วมั้งนะ มันเป็นเรื่องที่ผมเองก็ไม่คิดว่า

ครั้งหนุ่งในชีวิต จะได้มีความทรงจำที่สวยงามแบบนั้นจริงๆ มันทำให้ผม

ได้รับรู้เกี่ยวกับอีกฝั่งหนึ่งของชีวิต เด็กดริ๊งค์ ที่มาจากต่างที่กัน

แต่เป้าหมายก็คือหาเงิน ขึ้นชื่อว่าเงิน ใครก็อยากได้ครับ แต่ว่าอยากได้ไปทำอะไร

บางคนส่งกลับบ้าน บางคนส่งตัวเองเรียน บางคนใช้กับสิ่งของที่อยากได้

จากการเจอกันครั้งแรกในฐานะลูกค้าและเด็กดริ๊งค์ ใครจะไปเชื่อล่ะ

ว่าความสัมพันธ์ของพวกเรา มันไม่ได้จบแค่เช็ดบิลล์เท่านั้น






 

 

 

เรื่องเล่าสองมุมมอง เธอ ฉัน และ เขา


ก็แน่นอนแหละครับ แทบจะ 100 % ทุกท่านคงรู้แล้วว่า ทั้ง 3 นั้นหมายถึงใคร ผม พี่หมิว พี่เตย นั่นแหละครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะพี่หมิวเขาแอบสมัคร id ไว้ครับ

••StarDust••


ก็นั่นแหละครับ แอบสมัครวันเดียวกับตัว MilkyWay Memory ซะด้วย ก็ว่าอยู่ทำไมวันนั้นมาป้วนเปี้ยนๆกับผมบ่อยจังเลยอ่ะ เฮ้อออออออ


แล้วอยู่ดีๆพี่เขาก็บอกว่า อืมม ลองเขียนดูมั่งดีกว่า ผมนี่หันควั่บเลยครับ ผมก็ถามๆหยั่งเชิงว่าเจ๊ งานเจ๊เยอะกว่าผมอีกนะ ไม่ต้องเขียนหรอกครับ ผมอยากให้เจ๊พักผ่อน


เอ่อจริงๆแล้วผมก็ห่วงเจ๊อ่ะนะ รักเจ๊ด้วยครับจุ๊ปๆ แต่จุดประสงค์คือ เอ่อ เจ๊อย่าเอาเรื่องนั้นมาเล่าเลยเถอะ ผมอายเขา แต่เหมือนผมจะโดนรู้ทันครับ เพราะพี่หมิวเขาบอกว่า ไม่ต้องห่วงนะ


พี่จะเล่าให้หมดเลย ผมก็พยายามห้ามครับว่าอย่าเลยครับ พี่หมิวเขาก็พูดมาคำนึงว่า เดี๋ยวนี้โตแล้วสิ่เนอะ กล้าเถียงเจ๊น่ะ เอ่อ... นั่นแหละครับที่มาของการเขียนเรื่องนี้ของพี่หมิว


สำนวนอาจจะคล้ายๆผม เพราะผมเองก็ต้องนั่งช่วยแกนึกด้วย ก็เลยจะได้พิมพ์ช่วยไปหน่อย แต่เชื่อผมมะ ถ้าอันไหนผมเกิดแอบอวยตัวเอง จะเกิดเสียงดังสนั่น เผี๊ยะ !!! แล้วมือผมจะชาทันที


อ้อเรื่องนี้ที่เขียน เป็นช่วงที่ผมอยู่ ปี2 ครับ ส่วนพี่หมิว พี่เตยอยู่ปี 4 ในมุมมองของพี่หมิว คุณจะรู้สึกยังไง ถ้าวันนึงแฟนของคุณอยู่ดีๆ


ก็มีท่าทีเปลี่ยนไป คุณจะสงสัยมั้ย คุณจะทำยังไง