วัน(ไม่)ธรรมดาของแฟนผม 2 ตอนที่4 แซนวิชไส้แพรว (NTR)

Malangpor43

Full Member
81
193

วัน(ไม่)ธรรมดาของแฟนผม 2 ตอนที่4 แซนวิชไส้แพรว (NTR)

« เมื่อ: ธันวาคม 16, 2021, 09:46:23 am »

ความเดิมตอนที่แล้ว
ตอนที่ 3 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=253776.0

รูปภาพที่ใช้ไม่เกี่ยวข้องใดๆกับคนจริงๆใช้แค่เพิ่มจินตนาการเท่านั้น
.................

แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น

ความเดิมตอนที่แล้ว ตอนที่แล้ว (แพรว)"อ...อะ...ไร...ยิ้มอะไรเนี้ย><" ป่าววจะว่าไปก็ไม่ได้ทำนานแล้วนะ น้าเทิดค่อยๆลูบหัวแพรวเบาๆ >/ แพรวที่เข้าใจว่าพูดถึงอะไรถึงกับหน้าแดงขึ้นมาทันที

(แพรว)"ก...ก็ไม่มาขอเองนี่นา...หนูไม่ได้ผิดซะหน่อย" แพรวรูดและชักท่อนเอ็นข้างหน้าอย่างเบามือ ส่วนอีกข้างก็ชักๆที่ท่อนเอ็นของลุงไม้ แพรวหันไปบอกกับทั้งคู่ "ห้ามทำแรงเข้าใจมั้ยยย"

ลุงไม้ที่ใจดีเห็นสีหน้ากังวลของหนูก็ถามมาทันที "ไหวมั้ย ไม่ต้องฝืนก็ได้นะ" หนูค่อยๆชักท่อนเอ็นที่อยู่ข้างหน้า อย่างเบามือ พอมองดีๆมันก็น่ากลัวจริงๆนะท่อนเอ็นทั้งคู่ ถ้าเอามารวมกันมันใหญ่กว่าแขนหนูซะอีก เหมือนหนูกำลังเล่นอะไรที่มันใหญ่เกินตัวหนูสุดๆอยู่เลย ไม่ได้เตรียมใจที่จะโดนแซนวิชด้วยสิ

ถึงในใจหนูจะหวั่นๆก็เถอะ แต่มันก็ดูน่าลิ้มลองสุดๆ หนูเองก็ไม่รู้ว่ามันจะจบตรงไหนด้วย วันนี้ขอตามใจแล้วปล่อยเนื้อตัวเองซักครั้งแล้วกัน อิอิ

"ไหวค่าาาา" หนูพูดด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม เมื่อพูดจบหนูก็หยุดชักทันที พร้อมกับค่อยปลดกระดุมชุดนักศึกษา แต่ก็ไม่ได้ถอด หนูค่อยๆนั่งคร่อมและส่งสายตายั่วยวนให้กับสองยามเพื่อปลุกใจ หนูจับท่อนเอ็นของลุงไม้ตั้งขึ้นและกดลงช้าๆ พรางเอาอีกมือชักที่ท่อนเอ็นของน้าเทิด

ปั่บบ!!!!ๆๆๆ โอ๊ยสส ซี้ดด อ๊างงงงๆๆ!!! ฮื้ออ เสียวว จ..จุ้ฟฟ
ภาพข้างหน้าราวกับหนัง18+ไม่มีผิด ผู้หญิงร่างเล็กกำลังขย่ม ท่อนเอ็นอันเขื่องแม้จะร้องโอดโอยแต่ก็สู้ไม่ถอย ส่วนปากก็ดูดท่อนเอ็น แล้วชำเลืองมองลุงไม้ไปด้วยสายตาที่ยั่วยวน ผมเผ้าสะบัดไปมา อาจเพราะตอนนี้แพรวเร่าร้อนมาก เลยทำเอาลุงไม้ พ่นน้ำรักชุดแรกออกตั้งแต่เริ่มเกม

แพรวสดุ้งทันที แต่ก็กดเอวตัวเองลงจนมิดพรางยิ้ม ให้ลุงไม้พ่นน้ำรักของตัวเองออกมา แพรวค่อยๆบดเอวควงไปมาราวกับจะรีดออกมาจนหยุดสุดท้าย "เสร็จแล้วหรอคะ^^" น้าเทิดแอบขำ "5555ขนาดนั้นเลยหรอวะ"

(ลุงไม้)"โถ่ หนูก็รู้ลุงแพ้ชุดนี้ ถ้าเป็นมึงเห็นภาพ แบบนี้ก็ไม่ต่างหรอก โถ่" แพรวผายมือไปทางน้าเทิดราวกับดป็นการส่งสัญญานว่าอยากโดนอุ้ม

คิวต่อไปก็น่าจะเป็นท่อนเอ็นเจ้าปัญหาของน้าเทิดนี่แหละ หน้าเทิดเอามือช้อนขาหนูแล้วยกอุ้มหนูขึ้นราวกับมันเป็นเรื่องง่ายๆน้าเทิดแทบจะไม่ต้องออมแรงด้วยซ้ำหลังจากหนูผ่านท่อนเอ็นของลุงไม้มาแล้ว

ปั่บบบบ!!อ๊ายยยย!! น้าเทิดอัดเข้ามามิดด้ามตั้งแต่ทีแรก จนหนูจิกเท้าแน่น น้าเทิดค่อยๆ โยกตัวหนูเบาๆและเอามือเล่นที่รูหลังหนูเหมือนกับตอนนั้นที่หนูต้องมาเอายาคุม แต่ครั้งนี้หนูก็ไม่ได้ปัดป้องอะไร เพราเอาจริงๆ ลุงไม้ก็ขอลองอยู่หลายครั้งและดูเหมือนแกจะชอบด้วยนะ จนหนูเริ่มชินกับมั้นแล้ว

ปั่บๆ!!!!!ๆๆๆๆ!!!!!! "โอ๊ยยๆๆ กระแทกเบาๆหน่อยสิ หนูก็จุกเป็นนะ ฮื้อออ" แพรวตีอกหน้าเทิดเบาๆจากการตะบันเอวอัดแบบไม่ยั้ง แต่สาวน้อยกอดคอแน่น และจ้องตาอย่างไม่ลดละราวกับเป็นการท้าทาย ปั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!! น้าเทิดยิ่งเร่งจังหว่ะมากขึ้นไปอีก "โอ๊ยยยๆๆซี้ดดด โอ๊ยยยย>< ฮื้ออ" อ๊างงง!!!! น้าเทิดกดเอวไว้แน่นพร้อมกับพ่นน้ำรักอัดเข้ามาในตัวอย่างจัง "ว่าแต่ลุงไม้นะคะ อิอิ"

(น้าเทิด)"แหมทำเป็นเก่ง ตัวเองเกร็งและตอดรัวๆเลยนะไปหมดเลยนะ"
(แพรว)">< ก็มันเสียวนี่นาทั้งมุกทั้งยาว หนูไม่เสร็จก็บุญแล้วนะ" ลุงไม้ลุกและเอามือช้อนขาหนูราวกับเป็นการส่งต่อ

หนูโดนทั้งคู่สลับกันอุ้มไปคนละรอบจนวนมาที่น้าเทิดอีกครั้ง ตลอดครึ่งชม.ที่ผ่านมาเท้าหนูไม่ถึงพื้นเลยด้วยซ้ำจนตอนนี้ทั้งแขนขาหนูอ่อนไปหมดหนูได้พักบนท่อนเอ็นของน้าเทิดที่เสียบแช่ไว้ข้างในพร้อมน้ำที่มันอัดแน่นไปทั่วท้องน้อยๆของหนู หนูเองก็เสร็จไปกับลีลาของทั้งคู่ จนหนูรู้สึกได้ว่าจิมิน้อยๆของหนูตอนนี้ข้างในมันเริ่มไม่กลับเข้าที่ มันกรวงโบ๋อย่างเห็นได้ชัด

(น้าเทิด)"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว อยากินมื้อหลักแล้วหล่ะสิ" แพรวได้แต่มองและทำหน้าสงสัย "มื้อหลัก....อะไรหรอคะ? "
(น้าเทิด)"แซนวิชไส้แพรวไง น้าจะป้อนให้จุกเลย" แม้ร่างกายหนูจะไม่ไหวแล้วก็ตามแต่ทำไมก็ไม่รู้ มันชวนทำให้รู้สึกท้าทายยังไงก็ไม่รู้ "แต่ว่าหนูกินจุนะคะอิอิ" (ลุงไม้) พอดีเลยลุงพกขนมปังแท่งโปรดมาด้วยสิ อย่ามาบ่นทีหลังนะ"

หลังจากที่ทั้งคู่สลับกันตัวต่อตัวเสร็จแล้ว ถ้าเป็นหนังนี่ก็คงเป็นช่วงท้ายของเรื่อง ลุงไม้ที่หายเหนื่อยก็ลุกขึ้นมาจูบที่แผ่นหลังหนูทันที ทำเอาขนลุกซุ่ไปทั้งตัวเลย เพราะท่อนเอ็นของแกกำลังดันๆอยู่ที่หลังของหนู น้าเทิดอุ้มแตงหนูอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ลุงไม้ที่อยู่ข้างหลังก็พยุงและช่วยยกอีกคน

หนูที่มาถึงตรงนี้ได้ก็แปลกใจตัวเองเหมือนกันว่ามาถึงจุดนี้ได้ยังไง รูหลังของหนูตอนนี้ก็เหมือนจะพร้อมใช้งานแล้ว ลุงไม้ทาเจลอาบไปทั่วท่อนเอ็นของตัวเอง หนูหันหลังไปมองและยิ้มให้ราวกับเป็นสัญญานว่าหนูไม่เป็นไร ทั้งๆที่ใจหนูตกไปตาตุ่มเรียบร้อยแล้ว

ทั้งคู่ค่อยๆดันเข้ามาทีละนิดจากทั้งข้างหน้าและหลัง อ...โอ๊ยยส อึ้มม หนูรีบเม้มปากแน่น ใครจะไปเชื่อว่านักศึกษาร่างเล็กกำลังถูกประกบหน้าหลังโดยชายวัยกลางคนทั้งสองคน และท่อนเอ็นที่ถือว่าเกินมารตถานชายไทยพอสมควรแม้จะไม่ถึงขั้นฝรั่งก็ตาม "อ..อ๊าาห์!!!!" หนูกอดดน้าเทิดแน่น

ลุงไม้เห็นจึงกระซิบข้างหู "ไม่ต้องเกร็งน้ะ ลุงทำให้เบาๆ โอเคมั้ยคะ" หนูหันไปมอง ก็อดที่จะหน้าแดงไม่ได้ เพราะคำพูดที่ออกมามันลายใจหนูจริงๆพร้อมตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มนิดๆ "ค่าเบาๆน้ะ><" ลุงไม้จูบที่ต้นคอพร้อมกับมือที่สอดมาบีบลูบหน้าอกอย่าเบามือ "ซีดดดด อู้ยย " ลุงไม้เริ่มครางด้วยเสียงกระเส่า (แพรว)"ข....เข้ามา..แล้ว อ๊างงง"

ส่วนน้าเทิดก็จูบปากแพรวเพื่อลดความตื่นเต้น หนูที่เริ่มเคลิบเคลิ้มกับสิ่งที่เกิดขึ้น ราวกับร่างกายหนูถูกสำผัสไปทั่วตัวและความเสียวซ่านก็แล่นไปทั่วตัว ทั้งคู่เริ่มโยกเข้าออกเบาๆ ซี้ดด หนูเริ่มหายใจหอบแรงขึ้น ลุงไม้เริ่มใช้มั้งสองนิ้วบีบและจี้ไปที่ยอดปทุมหขูหนู พร้อมกับเอวที่เริ่มโยกมากขึ้น ปั่บบบบ!!!!! อ๊างงงง หนูเริ่มเกร็ง และกระตุก ราวกับใกล้ถึงจุดสุดยอด

"แป๊บนึงง สิแปปนึง><" หนูรับดันหน้าอกน้าเทิดไว้ ทำเอาทั้งคู่หยุดพร้อมกับท่อนเอ็นที่มันเข้ามาข้างในตัวหนูจนมิดด้าม
(ลุงไม้)"มีอะไรหรอ เจ็บรึเปล่า"

(แพรว)"เปล่าค่ะ แฮะๆๆ หนูแค่เกือบเสร็จง่ะ >< ไม่อยากรีบเสร็จก่อนกลัวค้างกัน อิอิ" ทั้งคู่เริ่มโยกกันอีกครั้งอย่างไม่เกรงใจ ปั่บๆๆๆๆๆๆ!!!! "โอ๊ยยส ซี้ดด ฮื้อออ อ๊ายยๆๆๆ งื้ออเสียวนะ อย่าพึ่งสิ อย่าาาอ๊่ยยๆๆ" หนูรีบเม้มปากแน่น น้าเทิดที่ได้ที่ก็เริ่มออกลีลากระแทกที่น้องหน้อยของหนู

ต่างกับลุงไม้ที่ค่อยๆทำให้หนูเริ่มชินกับมัน ฮื้อออ อ๊าาๆๆ หนูรีบหันไปจูบลุงไม้บ้างเพื่อบันเทาความเสียวที่แทงเข้ามา "โอ๊ยย แรงกว่านี้ก็ได้นะคะ หนูไม่เจ็บแล้ว"

จู่ๆทั้งคู่ก็กระแทกกอัดเข้ามาจนมิด ปั่บบบบบ!!!!! "อ๊าายยยห์ ฮื้อๆๆๆ เผลอแปปเดียวเอง" ปั่บบๆๆๆ ทั้งคู่เริ่มโยกกเร็วขึ้นๆ โอ๊ยยสส ซี้้ โอ๊ยยสส ฮื้ออหนูเริ่มเสียอาการจนมือตะกุยๆไปทั้วไม่รู้จะเอาไปไว้ไหน ปั้บบๆๆ โอ๊ยย ฮื้ออเสียวว ไอ้ไม้ฝากอุ้มหน่อย ลุงไม้เอามืสอดใต้ขาพร้อมอุ้ม

น้าเทิดเริ่มกระแทกอัดเข้ามาอย่างจัง ปั่บๆๆๆๆ ปั่บๆๆๆๆ ปั่บๆๆๆ "โอ๊ยสสๆๆ ฮื้ออ เสียววโอ๊ยวสๆ ไม่ไหวแล้วๆๆ หนูไม่ไหวแล้วว ฮื้ออ อ๊ายยย งื้ออ จะบ้าตายแล้ว" ทั้งคู่กระแทกเข้ามา สวนกัน จนหนูแทบเสียสติ และทำอะไรไม่ได้ ได้แต่รับแรงกระแทกจากท่อนเอ็นทั้งสองสวนกันไปมา

(ลุงไม้)"โอ๊ยยสส กินแซนวิชตั้งแต่กลางวันแสกๆเลยนะหนูแพรว กับข้าวมือเที่ยงวันนี้น่าจะเป็นมื้อโปรดลุงเลยหล่ะ" แพรวที่ได้ยินแบบนั้นก็หน้าแดงทันที (แพรว)"โอ๊ยยสสๆ ไม่ใช่เวลามาพูดเล่นนะ"

(น้าเทิด)"หึๆๆ เป็นแซนวิชสอดไส้หนูแพรวด้วยสิ" ปั่บ!!!! ปั่บ!!!! ปั่บบบบๆๆๆๆๆ!!!!! "อ๊าาๆๆ งื้ออ จะแตกแล้ววๆๆ โอ๊ยยย" หนูเริ่มออกแรงเกร็งกระตุกเป็นพักๆ น้าเทิดจึงรีบดึงท่อนเอ็นออกทันที ราวกับไม่อยากให้หนูรีบเสร็จ น้องน้อยของหนูแทบไม่คืนสภาพเลย

ทั้งคู่อุ้มและเดินกันมาที่เตียงและน้าเทิดก็นอนอยู่ล่าง หนูโดนลุงไม้ทับจากด้านบน ร่างกายของหนูแทบจะจมหายเข้าไปในการประกบเหมือนไส้กรอกชิ้นเล็กๆที่มีขนมปังชิ้นหนาประกบอยู่แบบแน่นๆ

ปั่บบๆบๆบๆ ทั้งคู่เริ่มกระแทกสวนกันไปมา แถมยังแรงกกว่าเดิมเสียอีก โอ๊ยยๆๆๆ เสียววๆ หนูรีบบปิดปากไว้แน่น อุ้กกๆๆๆ ฮื้ออ โอ๊ยยๆๆ ไม่ไหวแล้วค่ะๆ เค้าไม่ไม่ไหวแล้วว โอ๊ยยยๆๆๆ จะเสร็จแล้วววงื้ออ หนูรีบเอื้อมมือไปข้างหลังจับแก้มก้นแยกออกเพื่อลดความเจ็บจากท่อนเอ็นของลุงไม้

แม้มันจะทรมานก็ตามแต่มันก็รู้สึกหวาดเสียวอย่างบอกไม่ถูก แรงอีกกๆ โอ๊ยยๆๆ ฮื้ออ หนูเสียวไม่ไหวแล้ววๆ ทั้งคู่เร่งตะบันใส่ร่างอับบอบบางของหนูรัวยังกับปืนกล ที่กระแทกอัดหนูจากสองทาง โอ๊ยยสสๆๆ ฮื้ออ หนูแพรวร้องดังไปแล้วนะ ลุงไม้เอื้มมือจากข้างหลังมาปิดปาก พร้อมซอยกระแทกอันเข้ามาสวนกับน้าเทิด จนขาหนูสั่นยังกะเจ้าเข้า

อุ้กๆๆๆ งื้ออ แฮ่กกๆๆ หนูเริ่มมกระตุกๆและเสร็จรัวๆ หนูรู้สึกราวกับได้ขึ้นบันจี้จั้มป์ ที่สวรรค์ มันทั้งหวาดเสียวและหน้ากลัว หน้าท้องและขาของน้าทิดเรื่อมเปียกขึ้นมาจากน้ำที่ไหลเป็นก็อกรั่วของหนู

โอยยย จะเสร็จยังวะไอ้เทิด เอออๆๆ อีกนิดดๆ ปั่่บบบบๆๆๆๆๆๆๆเสียงกระแทกอันบ้าคลั่งเกิดดขึ้นภายในห้องที่ร้อนอบอ้าว บรรยากาศในห้อง มอดไหม้และท่วมไปด้วยไฟราคะที่ร้อนแรง แม้จะมีแอร์แต่ก็ไม่ทำให้มันเย็นแบบแต่นิด

ปั่บบๆๆๆๆๆ โอ๊ยยๆๆ อึ่กก ขาาหนูเริ่มมสั่นนเป็นเจ้าเข้าา พร้อมกับการกระตุกกๆๆ ที่ไม่เป็นจังหวะ ปั่บบบบบๆๆๆๆๆ ทั้งคู่กระแทกมาไม่หยุดและรัวราวกับเป็นเฮือกสุกท้ายในชีวิต หนูที่เกร็งงรับไว้ กับหน้าขาและหน้าท้องของน้าเทิดที่เปียกไปทั่วเพราะน้ำของหนู

ตาของหนูเริ่มลอยเหม่อเหลือกไปข้างบน ชั่ววูบนึง อึ่กกๆๆๆ อึ่กก หนูเริ่มพูดอะไรไม่ออกและเสร็จจรัวๆ และได้เสพสุขอย่างเต็มที่แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งคู่่ง้างงออกสุดสุดแล้วกระแทกกอัดเข้ามาในร่างน้อยๆและบอบบางของหนู พร้อมพ่นน้ำรักฉีดเข้ามาข้างในจนท่วมท้น อ๊างงงงงงงงง!!!!! หนูร้องลั่น แบบไม่สนอะไรแล้ว ดวงตาที่เหม่อลอยของหนูเริ่มกลับมาอีกครั้ง

ก่อนที่หนูจะฟุบลงบนตัวของหน้าเทิดพร้อมเสียงหายใจที่ไม่เป็นจังหวะข้างในท้องน้อยๆของหนูมัน ทั้งร้อนและอุ่นอยู่ข้างใน และไฟร่านในตัวหนูก็ได้ดับลง ด้วยน้ำที่ราดเข้ามาอยางท่วมท้นน หนูไม่มีแรงและพูดอะไรไม่ออกด้วยซ้ำหนูค่อยๆตะแคงลงพร้อมกับลุงไม้และน้าเทิดก็ตะแคงตามราวกับไม่อยากให้มันหลุด และนอนแช่อยู่แบบนั้น

แม้มันจะไม่สบายตัวนัก แต่มันก็....ไม่เลวเหมือนกัน ทั้งห้องเงียบสนิท มีเพียงแค่เสียงแอร์และพัดลม กับเสียงหายใจ ไม่มีใครพูดอะไรซักคำ และพวกเราก็เริ่มหลับไปทั้งๆแบบนั้น

3ชม.ผ่านไป เวลา 17.12น.
หนูที่ตื่นมาก็งัวเงีย บนเตียงนอน ที่ตอนนี้นอนกันกระจัดกระจาย หนูเองก็งัวเล็กน้อยแล้วค่อยสกิดๆปลุกน้าเทิด ”กินแซนวิชอิ่มเลยนะคะหลุบปุ๋ยเลย อิอิ แซนวิชไส้แพรวอร่อยมั้ย^^””หนูแกล้งพูดแซว น้าเทิดที่งัวเงียก็ยิ้มและเหมือนคิดอะไรขึ้นได้

”แย่ละสิ 5โมงแล้ว หนีออกมาแบบนี้โดนดุแน่เลยน้าไปก่อนนะ โทษทีๆ ” น้าเทิดรีบลุกใส่เสื้อผ้า หนูที่ได้ยินแบบนั้นก็พึ่งคิดเข้ามาได้ รีบคว้าโทรศัพ ปรากฏว่านิวไม่อ่านแชทและไม่โทรมาซักสาย หนูรีบลุกและจัดแจงเสื้อผ้า ให้เป็นระเบียบที่สุด แต่ขาหนูยังไม่มีแรงเลย หนูแทบจะคลานกลับเข้าห้อง มือพิงพนังไปเดินไปราวกับเด็กหัดเดิน

แต่นิวก็ยังไม่มา หนูเริ่มเป็นห่วงจริงๆเพราะมันไม่น่านานขนาดนี้ กลัวจะเป็นอันตราย จึงรีบโทร ไปเป็น10ๆสายก็ไม่รับ ทักหาเพื่อนก็ไม่เจอ ทำเอาหนูนั่งเครียดอยู่พักนึงและแทบจะร้องไห้ออกมา แต่ก็มีข้อความนิวเด้ง ”กำลังกลับนะ” ใจหนูเกือบวาย มีเวลาตั้งสติไม่นานหนูรีบอาบน้ำ พร้อมทำความสะอาดน้องน้อยของหนู ที่ผ่านศึกหนักอย่างแท้จริง

แอบใจหายเหมือนกันที่มองไปมันมีบางส่วนที่แลบออกมานิดๆ พอหนูอาบน้ำเสร็จ ก็รู้สึกสบายตัวและหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง และรู้สึกโล่งสุดๆ แต่มันก็แค่ทางใจนะ ร่างกายหนูมันแทบไม่เหลือแรงแล้ว

แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น

แต่มันก็ทำให้หนูอารมดีไม่น้อยเลยหนูเตรียมกับข้าวและข้าวไว้เต็มโต๊ะเพื่อรอสุดที่รักหนูกลับมา หนูนั่งรอนิวที่ห้องรอแล้วรอออีก ยิ่งในหัวยิ่งคิดไปต่างๆนาๆว่านิวเกิดนู่นนี่ที่เป็นอันตรายในขณะที่หนูมีความสุขแบบนั้นอยู่หล่ะก็... เป็นเพราะหนูขี้แยมั้ง จู่ๆมันก็เริ่มคลอๆที่เบ้า

เมื่อนิวมาถึง แพรวรีบโผลเข้ามากอดทันที (แพรว)“ ฮื้ออออ ทำไมติดต่อไม่ได้ ตัวไปไหนมา แพรวเป็นห่วงรู้มั้ย “ แพรวกอดนิวแน่น แล้วร้องไห้ออกมาจนสุดเสียง นิวที่ดูอิดโรย ก็พูดว่า “ขอนอนก่อนนะ“ มันทั้งดูเย็นชา แต่แพรวก็ไม่กล้าจะเอ่ยอะไรแม้แต่น้อย

หลังจากวันนั้นนิวก็เปลี่ยนไป ดูเงียบๆพูดน้อย ไปเป็นวัน2วันเลย หนูที่ออกไปวิ่งก็ได้แต่ปรึกษาลุงไม้ในขณะที่ออกไปวิ่ง แต่อาจเป็นเพราะเหนื่อยหรืออะไรซักอย่าง แน่เลยหนูแค่ ต้องทำให้ดีที่สุด ทั้งอาหารทั้งเอาใจ จนวันนึงก็ได้ผล นิวกลับมาดีขึ้นอีกครั้ง

และพูดคุยกับหนูไม่ต่างจากปกติแม้จะถามแล้วก็เถอะว่าเป็นอะไรแต่เหมือนจะไม่ตอบเลยแม้แต่น้อย หนูเองก็เอาไปเล่าให้ลุงไม้ฟัง ตลอด ด้วยความดีใจหนูเลยอยากกอดลุงไม้ซะหน่อยที่ต้องมาทนฟังหนูบ่นเรื่องนิวซ้ำๆ ถึง 2-3วันติด แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว

ไอ้เรื่องที่หนูตั้งใจว่าจะเลิกซนและจะไม่ทำแบบนี้อีกก็เรื่องจริงนะ หนูเลยต้องคุยและเคลียให้นู้เรื่องซะเลยตอนนี้ เพราะหนูเองก็พึ่งคิดได้ตอนนิวหายไปวันนั้น

(นิว)
ผมที่ตามสะกดรอยมาถึง2วัน แล้วไม่มีอะไรเปลี่ยนแต่วันนี้กลับต่างไป แพรวเดินเข้าไปในป้อมยามอีกครั้งและกอดกับลุงไม้ ทำเอาใจผมสลายไปเลยทันที
ผมที่วันนี้เห็นแพรวเข้ามาที่ป้อมและกอดลุงไม้ด้วยความดีใจ แต่ก็ต้องแอบฟังทั้งคู่

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 16, 2021, 09:53:53 am โดย Malangpor43 »

บันทึกการเข้า