เหตุการณ์คือนั้นผมจำได้ดีไม่มีวันลืม วันนี้เป็นวันที่มิวคลอดลูกคนแรกของเธอข้างๆกันก็มีเอ็มแฟนหนุ่มที่คบกันมา 8 ปี ตั้งแต่เรียนมหาลัยจนทำงาน เอ็มจบกฏหมาย มิวจบแพทย์
ในวันแต่งงานของทั้งคู่เป็นวันที่ใครเห็นก็มีความสุขแต่เรื่องทุกอย่างในตอนจบนี้ มีตอนเริ่มที่ไม่มีใครรู้นอกจากเอ็มกับมิวสองคน
เรื่องคืนนั้นที่พวกเขาไม่มีวันลืมมันได้ลง ….
เมื่อ 6 เดือนก่อนงานแต่งจะเกิดขึ้น เอ็มทำงานอยู่ที่กองกฏหมายในกรุงเทพ ส่วนมิวเป็นแพทย์อยู่ในโรงพยาบาลเอกชน
เรื่องมันมีอยู่ว่าเอ็มทำงานที่กองกฏหมายและได้รู้จักกับอดีตอัยการท่านหนึ่งที่เกษียณไป ตอนที่เอ็มเข้ามาทำงานใหม่ๆแล้วท่านก็เอ็นดู ซึ่งท่านเป็นคนดีไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข และไม่รับสินบนจากใครทั้งนั้นในตอนที่ยังตำรงตำแหน่งอยู่ ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ทุกอย่างมันตรงกันข้ามกับลูกชายของท่านที่เป็นทหารยศใหญ่ อายุ 39 ปลายๆ
ลูกชายของท่านชื่อว่าทิด นิสัยตรงกันข้ามกับพ่ออย่างสิ้นเชิง ทั้งกริยาการวางตัวที่ไม่น่าให้ความเคารพ ถ้าไม่ติดตรงที่เป็นลูกของผู้ใหญ่ที่เคารพเอ็มจะไม่มีทางเรียกว่าพี่แน่นอน
แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปนี้มันคือฝันร้ายที่หดหู่ที่สุดในชีวิตและไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับเอ็ม
วันนั้นเป็นวันเกิดของเอ็มซึ่งท่านอัยการก็รู้ และ เอาของขวัญมาให้ผมด้วยตัวท่านเองในที่ทำงาน ท่านอวยพรให้เอ็มมีสุขภาพเเข็งแรง พบกับความสุขและประสบความสำเร็จในอาชีพ
ซึ่งคำอวยพรของท่านเหมือนกับพ่อที่ล้วงลับไปของเอ็มมาก เอ็มน้ำตาคลอเพราะท่านดูแลเหมือนลูกในไส้แท้ๆและทุกอย่างก็พังลงเมื่อทิดเข้ามาทักว่า "เฮ้ย! วันนี้มึงจะไปแดกที่ไหน?"
เอ็มได้แต่ยิ้มแห้งๆแล้วบอกว่า "ไม่ทราบเหมือนกันครับ"
"อะไรว่ะวันเกิดทั้งทีนะเว้ย! มาๆเดี๋ยวกูเป็นเจ้าภาพให้มา" ทิดพูด
"เฮ้ยใอ่ทิด เอ็งหัดถามความสมัครใจคนอื่นบ้างสิ" ท่านอัยการต่อว่าทิดต่อหน้าผม
ทำเอาทิดถึงกับเงียบทำหน้าไม่พอใจ แต่ด้วยความที่เอ็มเองก็เกรงใจท่านอัยการเหมือนกัน จึงบอกกับท่านว่า "ผมขอโทษนะครับท่าน"
ทิดทำหน้ายิ้มกริ่มขึ้นมาทันทีแต่ก็ไม่พูดอะไร ท่านอัยการทำหน้าบอกประมาณว่าไม่เป็นไรไม่จำเป็นต้องขอโทษ จากนั้นท่านก็ลุกเดินออกไปพร้อมกับทิดซึ่งเอ็มรู้สึกสะใจไม่น้อย
เมื่อเลิกงานเอ็มก็กลับบ้านวันนั้นตรงกับวันที่หมิวออกเวรเช้าพอดี เธอจึงมาเลี้ยงฉลองวันเกิดกับเขาได้
เอ็มจัดวันเกิดกันที่บาร์แห่งหนึ่งโดยเพื่อนของเอ็ม คือ เจษ ศักดิ์ และเมย์ เป็นเจ้าภาพงานวันเกิดให้ เวลาตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่มดนตรีในร้านยังสบายๆ เอ็มมาหลังสุดเพราะรอมิวอาบน้ำแต่งตัว วันเกิดเธอแต่งตัวในลุคน่ารักเปิดไหล่สีขาวฟ้าอ่อน กางเกงขาสั้นสีขาว
"มาแล้วๆ ทางนี้เพื่อน" เจษโบกมือเอ็มกับมิว
เมื่อเอ็มกับมิวมานั่งที่โต๊ะเมย์ก็แซวทันทีว่า "แหมมม นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว ทำกันอยู่เหรอจ๊ะน๊านนาน"
มิวอมยิ้มส่ายหน้าตอบว่า "มิวพึ่งออกเวรค่ะพี่"
"อย่าไปคิดมากครับหมอมิว ยัยเมย์ก็เงี๊ยะชอบแซวเเรง" ศักดิ์
"ฮ่าๆ ขอโทษๆ มาๆชนแก้ว" เมย์ยกแก้วชนแล้วดื่ม
พวกเราดื่มกันตั้งแต่เข้ามาในร้านสามคนเขาดื่มกันไปก่อนหน้านั่นแล้ว ส่วนเอ็มกับมิวดื่มกันไปก็เยอะพอสมควรตามแรงยุของเพื่อน จนกระทั่งสิ่งที่ผมไม่อยากเจอที่สุดก็ต้องมาเจอก็คือ
"อ้าวไงว่ะใอ่เอ็ม" ทิดกับกลุ่มเพื่อนของเขากำลังจะไปอีกร้าน แต่ว่าทิดดันมาเห็นเอ็มกำลังฉลองวันเกิดอยู่กับกลุ่มของเขาก่อน ทำให้ทั้งหมดกรูเข้ามาล้อมโต๊ะที่มีกันอยู่ 5 คน ชาย 3 หญิง 2 ส่วนเพื่อนของทิดนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คือ ทหารยศนายสิบด้วยกันจำนวนกว่า 20 คน
บรรยากาศค่อนข้างน่าอึดอัดโดยเฉพาะเอ็มเมื่อกำลังมีความสุขสนุกกับวันเกิดตัวเอง
ทิดถือวิสาสะเดินเข้ามานั่งแล้วบอกกับทุกคนว่า "เฮ้ยพวกมึง อยากแดกไรแดกเลยกูเลี้ยง" โดยไม่ถามผมสักคำ แล้วก็ยังตีเนียนมึนมานั่งข้างๆเอ็มแล้วชวนเพื่อนๆเอ็มคุย แล้วชนแก้ว
ไปๆมาๆเพื่อนผมเจษกับศักดิ์น็อคไปแล้ว ส่วนเมย์พอเมาได้ทีก็ไปเต้นกับพวกนายสิบเหลือผมที่นั่งอึดอัด แต่พูดอะไรไม่ได้ มิวเองก็คงรู้ว่าเอ็มรู้สึกอึดอัดแค่ไหนเพราะเธอเองก็รู้สึกเช่นกัน ทิดเข้ามานั่งชวนเอ็มกับเธอคุย มิวเป็นคนมีมารยาทเธอสามารถคุยกับทุกคนได้ปกติ แต่ที่เอ็มไม่ชอบคือการที่ทิดชอบชวนคุยแล้วยกแก้วดื่มไปด้วยนี่ซิ
จนเอ็มเห็นว่ามิวเริ่มเมาไม่ไหวแล้วเลยเข้าไปขัด "พอแล้วพี่ แฟนผมเมาแล้ว"
"เห้ยยย อะไรว่ะ กำลังคุยกันสนุกเลย" ทิดตอบทำหน้าเซ็ง
เอ็มหน้านิ่งยืนยันคำเดิมว่า "พอแล้วพี่" แล้วพยุงให้มิวไปนั่งหลบข้างหลัง
ทิดก็มองหน้าผมแล้วยิ้มท้าทาย
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน