สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ
ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย
แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน
รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด
และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ มันเป็นกำลังใจอย่างดี
อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้
ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ
เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา
ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลังสามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับแสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
★★★★★★★★★★★ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3 แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ★★★★★★★★★★★ความเดิมตอนที่แล้วหลังจากที่กลับจากคอนโดเหมียวแล้วผมก็นอนเลยครับ
แต่ว่าสามสาวก็โทรมาหาแล้วถามว่าจะขอนอนด้วยได้มั้ยแอร์เสีย
ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ สาวๆก็มาตอนดึกๆนั่นแหละครับ
แล้วผมก็หลับไปเลย ตื่นเช้ามาก็ทำอาหารกิน เตรียมจะไปพบคุณท่าน
แต่ระหว่างนั้นเจ๊เตยก็มาเคาะประตูก๊อกๆ แต่คนที่มาด้วยนี่สิ่.....
★★★★★★★★★★★นายโทนไดอารี่ 121
เดี๋ยว !!! พะ พ่อมาเหรอ ผมก็ถามว่าพ่อมาได้ไงเนี่ย พ่อบอกเอ้า !!! อะไรวะไอ้นี่ มาเยี่ยมแล้วมันผิดตรงไหน แล้วคือหน้าผมเหวอไปแล้วไงตอนนั้น พ่อผมก็ถามว่าเฮ้ย... ไม่ได้อยู่คนเดียวใช่เปล่าาาาาาาา แล้วตอนนั้นแก้มที่งัวเงียอยู่คงไม่ได้มองพ่อผมหรอกครับ ด้วยระยะสายตาคงมองไปที่เจ๊เตยคนเดียว แก้มบอกพี่เตยตื่นเช้ายังเลยย หนูยังง่วงอยู่เลยง้ะ เตยบอกเอ่อแก้มๆๆ ตื่นก่อนๆ แก้มก็บอกงื้มมม แล้วเหมือนจะขยับตัวมาข้างหน้า แล้วก็หันมาเจอพ่อผมพอดี เจ๊เตยบอกพ่ออีโทนมาน่ะ
แล้วตอนนั้นนับ 1 ไม่ถึง 2 แก้มจากที่ง่วงๆ คือแว๊ปเข้าไปในห้องเลย แล้วก็พูดว่า พ่อพี่โทนมา เท่านั้นแหละครับวงแตก เสียงวิ่งตึ่ก ๆ ๆ ๆ วิ่งกันป่วนเลย ผมกุมขมับเลยตอนนั้น แล้วหันไปมองเจ๊เตย เจ๊เตยก็ทำท่าขำๆ แล้วหันไปมองพ่อ พ่อบอกอุแหม่ ไอ้ลูกหมาของพ่อ มีคนคอยปลุกด้วย แล้วพ่อผมก็ทำท่าหัวเราะแบบ อ่ะหึ้ อ่ะหึ้ ผมก็ถามว่าพ่อมาทำอะไรแต่เช้าวเนี่ยยยยย พ่อก็บอกจะมารับเอ็งไปธุระที่บ้านใหญ่นู่นด้วยกันนี่แหละ หนูหมิวเขาบอกกลัวเอ็งจะนอนตื่นสาย ผมก็บอกว่าไม่ตื่นสายหรอกพ่อ พ่อนั่นแหละตื่นเช้าไปเปล่า
พ่อบอกเอ้า !!! พ่อตื่นเช้าประจำเว้ยย ที่นี่ก็มาแปปเดียวเองใช่มั้ยเตย เจ๊บอกค่ะพ่อทศ แล้วตอนนั้นพอหันกลับไปสามสาวหายหมดเลยครับ วิ่งขลุ่กๆๆ เมื่อกี้คงไปแอบในห้องนอน พ่อผมก็บอกนี่จะไม่เชิญแขกเข้าไปในห้องเลยเหรอ อะไรวะเนี่ยไอ้ลูกหมา ผมก็บอกเชิญคร๊าบ ๆ ๆ แล้วพ่อกับเจ๊เตยก็เดินเข้ามาครับ
พ่อมอง ๆ ๆ ๆ ไปรอบๆแล้วพูดว่า เตย... นี่คงไม่ได้ให้ท้ายไอ้ลูกหมามากเกินไปใช่มั้ยเนี่ย พ่อบอกอีกว่าไอ้ลูกหมาบอกว่าเช่าห้องอยู่ราคา x,xxx พ่อดูแลไม่น่าจะได้ห้องขนาดนี้นะ เจ๊เตยบอกเปล่าค่ะพ่อทศ ป๊าเตยเขาคิดให้ราคาพิเศษเองค่ะเตยไม่ได้แอบช่วยเลยค่ะ พ่อมองไปรอบๆแล้วบอกอื้มงั้นเหรอ แล้วมองไปที่จานผลไม้ แล้วหันมามองผม นั่นไง ที่เมื่อคืนบอกว่าพ่อ พ่อ คือพ่อจะมาหรือเปล่าวะเนี่ยปั๊ดโธ่
พ่อมอง ๆ ๆ แล้วบอกตอนเช้ากินแค่นี้เนี่ยนะจะอิ่มเหรอไอ้ลูกหมา ผมก็เลยบอกว่ามันช่วยไม่ได้นี่นาพ่อ ก็ไม่มีพวกเค้าเตอร์ครัวนี่ ทำได้แค่นี้ก็เต็มที่แล้ว ราคานี้ หาห้องแบบนี้ในเมืองไม่ได้หรอกนะพ่อ พ่อก็มองๆๆๆ แล้วบอกว่า ต้องเตรียมพร้อมไปเกาหลีไม่ใช่เหรอ แค่นี้มันไม่พอหรอก เจ๊เตยบอกว่างั้นเรื่องโภชนาการ หนูจัดการเองค่ะพ่อทศ พ่อผมบอกอื้มฝากหน่อยนะเตย เจ๊เตยบอกตอนเย็นต้องให้กินยาจีนที่ป๊าสั่งมาด้วยค่ะพ่อทศ
พ่อผมก็บอกโอ้ดี ๆ ๆ ๆ ผมเลยบอกว่าไม่ดี มันไม่ดีเลยซักกะนิด ขมแบบนั้นมันเกินขอบเขตคำว่ายาบำรุงไปแล้ว เจ๊เตยหยิกแก้มผมมั่บบบ แล้วบอกว่าทีน้ำว่าน น้ำบอระเพด กินได้เหมือนน้ำเปล่า ยาแค่นี้มันขมตรงไหนอีโทน งอแงเป็นเด็กๆเลยนะ พ่อทศดูอีโทนสิ่คะ พ่อผมก็มองแล้วบอกว่า กินไปซะไม่ขมหรอก เจ๊เตยบอกยาบำรุงทั้งนั้นอ่ะอีโทน เดี๋ยวๆ ๆ อะไรเนี่ย ทำไมเจ๊เตยดูเข้าข้างพ่อผมจังเลยเนี่ยย
พ่อผมนั่งลงที่โซฟาด้วยท่าประจำของเขาแล้วก็มอง ๆ ๆ แล้วพูดอื้มม ที่นี่ดีนะบริการดูแล รักษาห้องด้วยเหรอหนูเตย ห้องดูสะอาดเรียบร้อยดีนะ ผมก็ถามว่าเดี๋ยว ๆ ๆ นี่พ่อหมายความว่าไงเนี่ย พ่อผมก็เลยบอกว่า เอ๊า !!! มันดูสะอาดผิดปกติเว้ยไอ้ลูกหมา ถ้าเอ็งอยู่คนเดียวมันคงรกกว่านี้
เจ๊เตยหัวเราะลั่นเลยครับ ผมกุมขมับเลยล่ะครับ พ่อมองไปที่มุมๆนึง เห็นจานผลไม้วาง พ่อผมก็บอกว่าเดี๋ยวนี้หัดติดสินบนเหรอ ผมบอกเปล่าาา พ่อมองๆแล้วบอกอื้ม พ่อผมมองไปที่เจ๊เตย แล้วมองไปที่ห้องนอนผมนะ ผมนี่แบบเฮ้อออ เอาก็เอา ตอนแรกตั้งใจจะพาไปบ้านสวนก่อน ระหว่างทางก็จะเล่านู่นเล่านี่ให้ฟัง แต่ใครจะไปรู้ว่าจะมาเซอร์พร่ายย แบบนี้ล่ะ เอาเถอะจะช้าจะเร็วก็ต้องพาไปเจอพ่อแม่อยู่ดี
ผมก็เดินไปที่ห้องนอนเคาะก๊อกๆๆ แล้วเปิดเข้าไป 3 สามนั่งนิ่งกันเลยล่ะครับที่หนักกว่าใครๆ คือมิ้นต์ครับ เธอไปนั่งอยู่กับพื้นอีกฟากของเตียงนอน แล้วโผล่หน้ามามอง ๆ ๆ ๆ เหมือนจะแอบ เฮ้อออ น่ารักจริงๆเชียว ผมก็บอกว่าพ่อพี่เรียกน่ะ เท่านั้นแหละครับ มิ้นต์กระโดดขึ้นที่นอนแล้วคลุมโปงเลย เธอบอกขอทำใจก่อน แก้มก็มาเกาะแขนผมเลยแล้วบอก เง้อออ ยังไม่ได้เตรียมตัวเลยพี่โทน เมื่อกี้หัวฟูๆอยู่ด้วยฮืออออ
แก้มจับหัวตัวเองลูบ ๆ ๆ แล้วถามว่า หัวหนูฟูมั้ยพี่โทน ผมบอกนะว่าเรียบแล้วๆ ผมลูบหัวเบาๆ ๆ มิ้นต์ที่นั่งหลบอยู่ก็มายืนข้างๆ แล้วถามว่า ผมมิ้นต์ล่ะ ผมบอกเรียบเหมือนกัน ผมของเจ้าหญิงสั้นครับ เลยไม่ค่อยกังวล
มิ้นต์ยังมอง. มอง. ผมก็คิดในใจอะไรหว่า มิ้นต์บอกลูบ.. ลูบมั่ง ตอนนั้นเซลสมองมันทำงานทันทีครับ ผมลูบหัวมิ้นต์ ลูบ ๆ ๆ เพื่อจัดทรงผมให้เธอ เดี๋ยว !!! นี่อะไรกันเนี่ยแต่ละคน เฮ้ย อะไรเนี่ย จากชุดนอนตอนนี้ เสื้อโปโล กางเกงยีนทุกคนเลยครับ ผมถามเดี๋ยว ๆ ๆ จะเป็นทางการไปมั้ยเนี่ย
แล้วขนาดดาวที่ดูนิ่งที่สุดตอนนี้ก็ยังดูไม่นิ่งเหมือนกันครับ ดาวถามจะไม่เป็นไรแน่เหรอพี่โทน ผมถามเรื่องอะไรเหรอ ดาวบอกก็... อยู่ 3 คนเลยอ่ะ ผมก็ถามว่าลำบากใจกันอ่ะดี๊ ดาวส่ายหัวบอกเปล่า ๆ ๆ ๆ แล้วอีกสองตัวแสบก็เกาะแขนผมแน่นเลยนะ มิ้นต์มองหน้า มอง ๆ ๆ ก่อนจะสูดลมหายใจเต็มๆปอด
ระหว่างที่กำลังทำใจนั้น พ่อก็แง้มประตูมาแล้วบอกว่าไอ้ลูกหมา ถ้าช้าจะไปสายนะเฮ้ยย เท่านั้นแหละครับ มิ้นต์กับแก้มคือยืนตัวตรงแด่วเลย แล้วก็ปาดเส้นผมตัวเอง ปาด ๆ ๆ ให้เรียบๆ ผมบอกรู้แล้วน่ะพ่อ ออกไปเดี๋ยวนี้แหละ ผมก็เลยบอกป่ะ แล้วเดินนำไปก่อน เชี่ย... พอถึงเวลาจริงๆ แม่งเขินว่ะ
อยู่ดีๆ จะมาคนมาแนะนำให้พ่อรู้จัก แล้วชีวิตนี้ด็ไม่คิดด้วยว่าจะสามคนแบบนี้ คือเอาจริงๆ ไม่ว่าใครก็คงคิดแบบผมว่า คงไม่มีทางจะพาสาวไปแนะนำกับครอบครัวขนาดนี้หรอก แค่ 2 คนยังไม่มีทางเลยด้วยซ้ำ แต่นี่... สามเลยนะ ใครจะไปคิด พอเดินออกมานอกห้อง พ่อก็หยิบน้ำในตู้เย็นกำลังดระดกกินอยู่เลย
สามสาวนี่เกร็งเลยครับ ผมต้องบอกก่อนว่าสไตล์การแต่งตัวของพ่อผมนั้น ถึงจะไม่ได้ตามเทรนด์ ตามแฟชั่น แต่ก็ไม่เคยตกยุคครับ ก็จริงอยู่ว่าตอนอยู่บ้านนั้น... เสื้อกล้าม กางเกงเลย์ขาสั้น ผ้าขาวม้าไม่มัดเอว ก็พาดบ่า ตามสไตบ์ความชิลล์ของเขา แต่พอออกมารอกบ้านนี้แบบอื้อหือ เฟี้ยวจัดๆ
เวลาพ่อผมออกไปข้างนอก ไม่มีคำว่าเสื้อยืดนะครับ ไม่โปโลคอปก ก็เสื้อเชิร์ตตลอด วันนี้ก็เหมือนกัน เสื้อเชิร์ต กางเกงยีน รองเท้าผ้าใบ ส่วนรองเท้าก็... คอนเวิร์ตสีน้ำเงินก๊อบครับ 199 ตลาดนัด
พอเห็นพ่อผมสามสาวคือก้มหน้าเลยครับ ผมก็ถามว่าแล้วกินอะไรมายังล่ะพ่อ พ่อบอกกินแล้ว พ่อผมถือน้ำมากินด้วยความชิลล์ แล้วมานั่งตุ้บที่โซฟา ตอนนั้นสามสามพร้อมใจกันนั่งลงพื้นทันที ผมก็ฮึ๊ !!! เลยครับตอนนั้น พ่อมองแล้วพูดว่าดูสิ่ดู หนูๆพวกนี้รู้จักมารยาทดีนะ ไม่เหมือนไอ้เจ้าของห้อง
แขกมาเยี่ยมน้ำสักแก้วก็ไม่มีให้ ต้องให้ไปหากินเอง อื้อหือ ผมบอกว่า ใครจะไปตั้งตัวทันล่ะพ่อ แล้วตอนนั้นดาวก็สะกิดดึงมือผมให้นั่งลง นั่งลง ผมก็นั่งลงขัดตะหมาดปกตินะ แต่สามสาวนั่งพับเพียบเรียบร้อยเลย พ่อผมนั่งมอง แล้วพูดว่านอนสบายดีมั้ยหนูมิ้นต์ ... ผมนี่ฮึ๊ !!! เลยครับ รู้จักมิ้นต์ด้วยเหรอ
มิ้นต์ก็เงยหน้าแล้วบอกค่ะ พ่อถามหนูแก้มล่ะ แก้มเงยหน้ามาสบายมากๆ เลยค่ะ พ่อผมบอกอื้มๆดีแล้วๆ พ่อผมก็จ้องไปแล้วถามหนูดาวล่ะ ดาวเงยหน้ามาตอบว่ามา นอนหลับสบายมากค่ะ พ่อผมก็มองอื้มๆแล้วบอกว่าเอาล่ะนอนสบายกันก็ดีแล้วนะ ถ้าเจ้าของมันอนุญาตให้มา ก็มาได้ตามสบายนะ ดาวยกมือไหว้บอกขอบคุณค่ะ สองสาวก็ทำตามเลยทันที พ่อผมก็ยิ้มนิดๆนะ แล้วถามว่า ว่าแต่ไอ้ลูกหมา เอ็งไม่ได้ไปอาละวาดอะไรในห้องประชุมใช่มั้ย
ผมก็บอกจะไปอาละวาดอะไรล่ะพ่อ นั่งเงียบจนประชุมเสร็จนั่นแหละ พ่อก็บอกอื้มดีแล้ว บางครั้งการเงียบก็เป็นการตอบโต้ไปอีกแบบนึงนะ แล้วเรื่องหัวน่ะจะยังไง ขาวๆดำๆแบบนั้นไม่ได้นะ ผมก็เลยบอกว่าเดี๋ยววันนี้ไปธุระกับเจ๊หมิวแล้วก็จะเลยไปย้อมผมเลยพ่อ พ่อบอกอื้มๆดีแล้ว สามสาวนั่งนิ่งเลยครับ แล้วพ่อผมก็ถามว่าพวกหนูกินข้าวกันยังล่ะเนี่ย ดาวเงยหน้ามาบอกว่ายังค่ะ พ่อก็บอกเอ้าไอ้ลูกหมาทำไมไม่หาข้าวหาปลาให้พวกหนูๆเขากินล่ะ
แต่แก้มก็บอกว่าพวกหนูพึ่งตื่นยังไม่ค่อยหิวเลยค่ะ อย่าว่าพี่โทนเลยค่ะ... พ่อก็มองหน้าผมมองหน้าเจ๊เตยที่ยืนอยู่ข้างๆแล้วบอกว่า เดี๋ยวนี้ให้ผู้หญิงตัวเล็กๆออกหน้าให้ด้วยเหรอเนี่ยยย ผมก็ถามอะไรล่ะเนี่ยพ่ออออออ พ่อผมก็บอกเอาล่ะ ๆ ๆ ว่าแต่เตยมีอะไรจะฟ้องพ่อมั้ย เจ๊เตยบอกมีเป็นภูเขาเหล่ากาเลยค่ะ ผมนี่หันมองเลย ฮึ๊ !!! อะไรเจ๊เตย เจ๊เตยบอกอย่างแรกเลย กินยายากมากค่ะพ่อทศ
พ่อทศบอกอ้อ อื้ม คงต้องบอกย่าหน่อยแล้วมั้งว่าทำตัวแบบนี้น่ะ จ๊ากกก อย่าบอกย่านะพ่อ เดี๋ยวจะปรับปรุงตัวให้ดีๆ ปานว่าชุบตัวมาเลยคร๊าบ เจ๊เตยบอกพอพูดถึงย่าแล้วทำตัวเรียบร้อยเลยนะอีโทน ผมก็นั่งนิ่งเลยตอนนั้น พ่อก็บอกเอาล่ะ ๆ ๆ รีบๆไปกินข้าว อาบน้ำซะไอ้ลูกหมา เดี๋ยวพ่อจะรอข้างนอก ผมก็บอกอ้าวแค่เนี้ย อุตว่าห์มาแต่เช้าพ่อมาแค่เนี้ย พ่อบอกจะพูดอะไรมากมายล่ะ ข้าไม่อยากจะเป็นตาลุงใจร้ายนะ เดี๋ยวหนูๆเขากลัวหมด
ผมก็ถอนหายใจเฮ้อออ ตอนนั้นสามสาวขยับมาหาผมกันหมดเลย เจ๊เตยก็ทำหน้าแบร่ๆใส่ผมล่ะครับตอนนั้น เจ๊เตยบอกงั้นพ่อทศไปรอในออฟฟิศก่อนนะคะ พ่อผมบอกอื้มรบกวนหน่อยนะหนูเตย ตอนที่พ่อกำลังจะเดินออกประตู ผมก็บอกว่าพ่อๆ เดี๋ยวผมพา ดาว มิ้นต์ แก้มไปที่บ้านสวนนะ พ่อผมหยุดแล้วหันมาบอกว่าตามใจสิ่ แม่เขาก็คงอยากเจอด้วยล่ะมั้ง รีบๆอาบน้ำ จะได้ไปพร้อมกัน พ่อผมพูดเสร็จแล้วก็เดินออกไป เจ๊เตยก็ตามไปนะ แล้วบอกว่าเร็วๆอีโทน และก็ปิดประตู
มิ้นต์เขย่า ๆ ๆ ๆ ทันทีเลยครับแล้วพูดว่าทำไมพ่อพี่มาไม่บอกเลยง้ะ เง้ออออ แก้มบอกฮือออ หนูทำอะไรป้ำๆเป๋อๆมั้ยเนี่ย พ่อพี่จะไม่พอใจมั้ยเนี่ย ผมก็บอกเดี๋ยว ๆ ๆ พอพี่จะไม่พอใจเรื่องอะไร จะมีที่ไม่พอใจก็ที่ไม่หาอะไรให้กินนี่แหละ แก้มก็เข้ามากอดแขนแล้วบอกเง้ออออ พวกหนูทำให้พี่โดนพ่อดุเหรอ ผมก็บอกเปล่าๆๆ ไม่หรอก หันไปเห็นดาว ตอนนั้นดาวรีบเข้ามาบอกว่าพี่โทนมากินข้าวให้อิ่มก่อน
เออว่ะจะว่าไปเมื่อกี้ผมกินข้าวนี่หว่า แล้วโต๊ะกินข้าวอยู่ไหน ดาวเดินอ้อมไปหลังตู้เย็นแล้วยกโต๊ะญี่ปุ่นที่มีจานข้าวของผมอยู่ครับ เอามาวางตุ้บแล้วบอกว่ากินก่อนเลยพี่โทน เดี๋ยวดาวออกพร้อมพี่โทนนะ แก้มบอกเง้ออออ รีบไปไหนง้ะพี่ดาว ดาวก็บอกว่านังหนู มันจะดูไม่ดีนะ ถ้าให้เจ้าของห้องออกไปแล้วเรายังอยู่นะ ถึงปกติพี่โทนจะไม่ว่าอะไร แต่ตอนนี้พ่อพี่โทนมานะ แก้มก็ลุกดึ๋งง เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเลย
มิ้นต์เกาะแขนผมถามว่า ยังมาอีกได้มั้ย. . . . ผมบอกได้สิ่ก็บอกแล้วว่ามาได้ วันนี้แค่ฉุกละหุกเฉยๆ มิ้นต์พยักหน้าบอกงื้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ผมก็ถามว่าแล้วนี่ทำไมเปลี่ยนชุดกันล่ะเนี่ย มิ้นต์กัดแขนผม ง่ำ !!! แล้วบอกว่าจะให้ใส่กางเกงขาสั้นหรือไงไอ้บ้า แล้วมิ้นต์ก็ลุกไปในห้องเหมือนกันครับ ดาวมานั่งข้างๆผมแล้วซบไหล่ ถอนหายใจดังเฮ้ออ แล้วบอกว่าตกใจหมดเลย นึกว่าจะทำอะไรป้ำๆเป๋อๆ ให้พ่อพี่เห็นซะแล้ว ผมก็ลูบหัวดาวเบาๆนะ แล้วบอกว่ายังอยากไปบ้านสวนพี่อีกมั้ย ดาวบอกไปค่ะ อยากไป
ผมก็ลูบหน้าเบาๆ ส่วนดาวจับหน้าผมมาจู๊บทีนึงแล้วบอกว่า กินให้อิ่มนะ ผมบอกไม่อาบน้ำก่อนเหรอดาว ดาวส่ายหัวแล้วบอกว่าเดี๋ยวไปอาบที่คอนโดแก้มก็ได้ค่ะพี่โทน ผมก็อื้มๆตามใจๆ ดาวเองก็เดินไปในห้องทันทีครับ ผมก็รีบกิน ๆ ๆ ๆ แต่ต้องเคี้ยวให้ละเอียดนะ ยิ่งผมมีปัญหาเรื่องกรดไหลย้อนเรื่องการเคี้ยวให้ละเอียดมันเป็นเรื่องที่ต้องใส่ใจมากๆครับ ผมจะเก็บจานไปล้างแต่มิ้นต์ก็เดินมาแย่งจานไปแล้วบอก ไรไปอาบเลยไป ผมบอกพี่จะล้างจาน มิ้นต์บอกล้างเองไม่ต้องยุ่ง
เอื้อออ โดนว่ายุ่งเหรอเนี่ย แต่ผมไม่เจ็บ ไม่นอยด์เลยแฮะ แล้วจากนั้นผมกับสามสาวก็แยกย้ายกันทำธุระส่วนตัวกัน ผมก็ไปอาบน้ำ ออกมาก็เห็นดาวกวาดห้องให้ ส่วนแก้มก็เอาผ้าไปเช็ด ๆ ๆ ตามมุม ตามหลืบที่มีฝุ่น มิ้นต์ก็จัดพวกกองเอกสารให้ เอ้ออออ ทำไมสบายแบบนี้นะชีวิต มันจะเป็นอยู่แบบนี้อีกนานแค่ไหนนะ พอผมออกมา สามสาวก็เร่งมือเลยครับ ผมรีบไปแต่งตัว เอาล่ะตอนแรกว่าจะเสื้อโปโลสบายๆไป แต่ว่าไม่ได้ละ
พอพระบิดามาแบบนี้คงต้องเสื้อเชิร์ตแล้วล่ะ งัดเอาเสื้อที่เจ๊หมิวซื้อให้มาใส่เลยดีกว่า สำคัญไม่สำคัญคิดเอาแล้วกันว่าผมใส่ไว้ในซองกันฝุ่นสำหรับเสื้อสูทอ่ะคร๊าบคุณผู้อ่า แต่งตัวเสร็จแล้ว ฉีดน้ำหอม Versace Pour homme ไป 3 ปื้ด เบาหยิบพระขุนแผนมาขึ้นคอ
นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ
จะภะกะสะ นะชาลีติ อิธะคะมะ
สุนะโมโล
แล้วก็เตรียมตัวออกเลย แต่ว่าพอหันมา อ้าวเจอดาวยืนอยู่ ผมก็ถามมาเมื่อไรนิ ดาวบอกมาเมื่อกี้ค่ะเห็นพี่ไหว้พระอยู่เลยไม่ได้เสียงดัง ดาวบอกโหยยย ไม่ได้ๆ ๆ ๆ ผมเรียบแป้แบบนี้ไม่ได้ แล้วเธอก็ไปหยิบกระปุก wax สีดำๆ ที่ผมใช้ประจำมาปาดนิ้วไปที่เนื้อ wax เอามาขยี้ๆ ๆ ๆ ๆ ใส่ฝ่ามือแล้วปาดเส้นผมเลย
ดาวบอกว่าจะไปถึงบ้านประธานบริษัทจะเรียบแป้ได้ไงคะพี่โทน ดาวก็เซ็ทผม เซท ๆ ๆ จนเอ้อ เท่ส์ บอกเลยดาวเซ็ทผมได้สวยเลยอ่ะ ผมก็บอกโหเก่งจัง ดาวบอกว่าดาวเองก็ต้องแต่งหน้าทำผมทุกวันนะพี่โทนก็ต้องมีฝีมือบ้างแหละ ดาวบอกว่าพวกดาวเก็บของเสร็จแล้วนะไปกัน แต่แปปนึงนะดาวก็ถามว่า ว่าแต่ทำไมพ่อพี่เรียกพี่ว่า ไอ้ลูกหมาล่ะ ผมก็เลยบอกว่าตอนเด็กๆ กว่าจะได้ชื่อนี้ มันก็กินเวลาหลายเดือนน่ะ
ระหว่างนั้นพ่อเขาก็เรียกพี่ว่าไอ้ลูกหมาน่ะ แล้วก็เรียกมาเรื่อยๆนั่นแหละ ดาวก็อ๋อค่ะ แล้วก็มากอดคอแล้วพูดว่า มิน่าล่ะ ถึงชอบท่าหมา อูยยยยย ที่ยั่วผมป่ะเนี่ย ผมก็เลยจับที่เอวแล้วบอกว่าจะทำก่อนป่ะล่ะ มิ้นต์แง่มประตูมาแล้วชักช้าอ่ะพี่ดาวแอบทำไรกันอ่ะ ดาวบอกว๊า มีเวลาแค่นิดเดียวอ่ะ ถ้ามีเวลามากกว่านี้คงล็อคประตูห้องแล้วอ่ะ มิ้นต์บอกเร็วๆเหอะพูดมาก ดาวก็หัวเราะเลยครับ พอออกมานอกห้องแก้มบอกนี่ ๆ ๆ พี่โทน แก้มเช็ดจนสะอาดเลยเป็นงาย ผมบอกจ้าๆเก่งมากเลยแล้วลูบหัวไปเบาๆทีนึง มิ้นต์บอกมิ้นต์ก็ทำนะ ผมก็จ้า ๆ ๆ ๆ ลูบหัวไปทีนึง
เก็บกระเป๋าใส่มือถือ เอาสมุดเปล่าไปด้วยเผื่อต้องจดอะไร แล้วก็ออกจากห้องมากันครับ มิ้นต์กอดแขนผมแน่นๆเลยแล้วบอก พ่อพี่ยังอยู่ข้างล่างใช่มั้ย ผมบอกอื้มทำไมเหรอ มิ้นต์กอดแขนบอกงืมม ทำตัวไม่ถูกอ่ะ แก้มเองก็เหมือนกันครับเกาะหลังผมเลย มันลงมาชั้นนึงอ่ะลิฟต์เปิด เป็นเพื่อนร่วมอพาร์ทเมนต์เปิดเข้ามา
พอเห็นผมกับสามสาว มันก็ทำหน้าเหวอๆนิดๆ แล้วก็เข้ามาเหมือนเดิม แก้มก็พูดนะว่าแบบนี้พวกหนูจะมาค้างอีกได้มั้ยง่ะ ผมบอกมาได้สิ่ ไม่ได้ว่าอะไรนี่ จนพอลงมาข้างล่างก็เดินมาครับ พวกดาวแก้มมิ้นต์ เดินมาข้างหน้าแล้ว แต่ผมก็ต้องเข้าไปในออฟฟิศ แล้วบอกป่ะพ่อ พ่อผมก็อื้มแล้วมองนาฬิกาที่ข้อมือแล้วพูดว่าแหม นึกว่าจะกินเวลาซักชั่วโมง
ผมก็อื้อหือออ อะไรล่ะพ่อ พ่อผมก็หัวเราะแล้วบอกป่ะ ๆ ๆ แล้วหันไปพูดกับเจ๊เตยว่า งั้นพ่อไปก่อนนะเตย เจ๊เตยไหว้แล้วบอกค่ะพ่อทศ เดี๋ยวหนูขอไปเที่ยวบ้านสวนบ้างนะคะ พ่อผมก็บอกมาเลย ๆ ๆ ๆ แล้วเราก็ออกมากัน อื้อหือ !!!!!! แล้วไหงมีรถตู้คันสีดำรอรับแบบนี้ล่ะ แล้วคนที่รอรับอยู่ก็คนในทีมนั่นแหละ สามสาวนั่นยืนกันเหวอๆ เลย พ่อผมก็เดินไปที่รถตู้นะ ผมก็ถามพี่คนนั้นว่านี่ไปรับพ่อผมกี่โมงเนี่ย
เขาก็บอกว่า 6 โมงนั่นแหละ สบายๆ แค่นี้เอง ผมก็มองที่พ่อ พ่อผมบอกนู่นทางนู้นสั่งให้มา ข้าไม่ได้อยากให้มารับนะ ผมก็ถอนหายใจเฮ้อออ สามสาวก็เดินมาไหว้พ่อผมนะ แต่ดูจากท่าทางแล้วเกร็งเลย ก็น่าจะเกร็งอยู่หรอกครับ อยู่ดีๆมาแบบไม่ทันตั้งแต่ แล้วผมบอกตลอดว่าพ่อเป็นชาวสวนธรรมดา แต่คุณผู้อ่านลองคิดตามว่า ตอนนี้พ่อผมนั่งอยู่บนรถตู้ที่ มีผู้ชายตัวใหญ่ๆ ใส่ชุดสูทสีดำยืนคอยอยู่
เป็นใคร ใครก็ตกใจครับ พ่อผมก็ถามว่าจะกลับกันยังไงล่ะ ดาวก็บอกเดี๋ยวนั่ง Taxi กลับค่ะ อยู่ตรงโค้งต้นตาลนี้เองค่ะ ไปแค่ 5 กิโลฯค่ะ พ่อผมก็บอกอื้มๆ แล้วจะไม่เดินไปส่งหน่อยเหรอไอ้ลูกหมา ผมก็อ่อ อื้อ ๆ ป่ะเดี๋ยวพี่ไปส่งขึ้น Taxi สามสาวก็นิ่งไปแปปนึงก่อนจะพร้อมใจไหว้พ่อผม แล้วย่อเข่านิดนึงแล้วบอกพวกหนูกลับก่อนนะคะ ผมก็เดินนำไปเลยตอนนั้น
มิ้นต์เดินมาทุบแขนผมแล้วบอกไอ้บ้าพี่โทนไหนบอกว่า พ่อเป็นแค่ชาวสวนไง แก้มบอกใช่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ทำไมเหมือนเจ้าพ่อเลยง้ะ มีรถตู้ส่วนตัว มีบอดี้การ์ดด้วย ดาวก็บอกเดี๋ยวๆนังหนูใจเย็นๆ พี่โทนช้ำหมดแล้วเนี่ย ผมก็บอกว่าเป็นชาวสวนจริงจรี๊งงงง แต่ว่าเอ่อ... ก็เป็นที่ปรึกษาฝ่ายรักษาความปลอดภัยของบริษัทด้วย แก้มร้องฮ๊ะ!!! อะไรนะพี่โทน ผมก็บอกตามนั้นแหละ มิ้นต์ต่อยท้องผมเลยแล้วบอกโกหกเหรอ
ผมบอกไม่ได้โกหก พี่เองก็พึ่งมารู้นี่เอง พ่อไม่ยอมบอกเลย ผมหันไปหาดาวแล้วบอกจริงๆนะ ดาวบอกดาวเชื่อค่ะพี่โทนก็คงไม่ได้โกหกหรอก พ่อพี่โทนใจดีจัง แก้มบอกเง้อออ แต่ดูดุมากเลยง่ะ ผมก็เลยบอกว่าโอ้ย อยู่บ้านอ่ะคนละอย่างแบบนี้เลย นี่คงเพราะมาทำงานด้วย แล้วก็เพราะมีลูกน้องมาด้วยนั่นแหละ เลยต้องทำตัวเข้มไว้ก่อน
มาถึงก็ยืนรอ Taxi กันนะ แก้มขึ้นก่อน ดาวขึ้นตาม มิ้นต์เกาะแขนผมอยู่แล้วก็บอกว่าไปแล้วนะ พี่ลูกหมา อื้อหืออออ ผมถามเดี๋ยว ๆ ๆ ๆ อะไรพูดว่าไรนะ มิ้นต์บอกพี่ลูกหมา แล้วก็ขึ้นรถไปเลย อื้อหืออออ กำหมัดเลยครับ แล้ว Taxi ก็แล่นไปครับ รถตู้ก็ถอยมาพอดี เช้าๆรถไม่ค่อยเยอะครับ แถมเป็นวันเสาร์ด้วย เลยไม่ต้องโบกท้ายให้
พอขึ้นมาบนรถปิดประตู พ่อผมก็มอง ๆ ๆ ๆ แล้วหัวเราะ ผมก็ถามหัวเราะไรเนี่ยพ่อ พ่อบอกเอ้าจะไปรู้เรอะ ออกมาอยู่ข้างนอก พ่อกับแม่ก็นึกว่าจะมาตั้งใจทำงานที่ไหนได้ มันเอาสาว มา กก 3 คนเลยนี่หว่า ผมบอกเดี๋ยว ๆ ๆ อะไรล่ะน่ะพ่อ มาทำงานจริงจรี๊งงงงง ไม่ใช่ว่าไม่ไปทำงาน แล้วการ์ดอีกคนก็บอกว่า ร้ายนะโทน 3 คนเลย น่ารักๆทั้งนั้น ผมก็บอกเดี๋ยววว อะไรครับพรี่
ผมก็ถามนะว่าแล้วพ่อไปบ้านคุณท่านทำไมอ่ะ มีธุระด่วนอะไรเลยเหรอ ต้องมาแต่เช้าเลย พ่อก็บอกว่านิดหน่อยนะ ผมก็คุยกับพ่อหลายๆเรื่องนะ จนมาถึงบ้านใหญ่ พอลงรถมาพี่จวบก็มารอรับก่อนเลย พอเจอพ่อผมพี่จวบก็ถอยไปสองก้าวแล้วยกมือไหว้สวัสดี พ่อก็ถาม ว่าไงจวบสบายดีนะ พี่จวบก็มือกุมต่ำโค้งหัวให้แล้วบอกสบายดีครับ พ่อผมบอกอื้มๆ แล้วเจ๊หมิวก็มาก่อนเลย
พ่อทศ สวัสดีค่ะ พ่อก็รับไหว้แล้วอื้มว่าไงหนูหมิว เจ๊หมิวบอกพ่อทศทานอะไรมาหรือยังคะ พ่อบอกนิดหน่อยแล้วล่ะ เจ๊หมิวบอกนิดหน่อยไม่พอค่ะ มาค่ะพ่อทศมือเช้ากำลังทานกันอยู่เลย พ่อผมก็บอกอ้อเหรอ งั้นไม่เกรงใจนะ แล้วพ่อผมก็เดินเข้าไปเลย เจ๊หมิวก็หันมามองถามกินข้าวยังไอ้ลิง.... อ้าวอารมณ์บูดอะไรเนี่ย ผมบอกกินแล้วครับ เจ๊หมิวบอกอืม แล้วก็เดินไป ผมก็บอกอ้าววว ไม่ชวนผมกินข้าวบ้างเหรอ เจ๊หมิวก็บอกว่าถ้าหิวก็ไปหยิบจานมานั่งสิ่
เอ้า ทั้งเรียกไอ้ลิง ทั้งทำหน้าแบบนี้ นี่เคืองอะไรผมเนี่ย ยังไม่ได้สร้างเรื่องอะไรเลยน๊า พอเดินเข้ามาในบ้าน คุณท่านทั้ง 2 พี่แมนก็กำลังนั่งทานข้าวอยู่เลย พ่อผมก็ไปนั่งข้างๆละครับ คุณท่านก็บอกเจ้าโทนมานั่งก่อนมา ผมก็ไปนั่งข้างๆพี่แมนเลย พี่แมนก็บอกมาพร้อมพ่อทศเหรอ ผมบอกอื้ออ พ่อไปรับที่หอพักมา พี่แมนบอกอ้อ อยู่ยากแล้วเอ็ง พ่อทศรู้ที่อยู่แล้ว 5 5 5 5 5
พี่หมิวก็เบรกว่า เวลากินข้าวไม่ใช่เหรอคุยอะไรกันล่ะ พี่แมนก็บอกอุ้ยยย สงสัยรมณ์บ่จอย ผมก็งงว่าเป็นอะไรน่ะเจ๊หมิว คุณท่านก็บอกว่าเดี๋ยวมีเรื่องงานจะคุยกันนิดหน่อย แล้วก็เจ้าโทนเดี๋ยวคุยกับพ่อเรื่องแผนงานประชุมด้วยนะ ผมก็บอกครับคุณท่าน คุณท่านผู้หญิงก็ถามว่าช่วงนี้ทำงานเป็นไงบ้างเจ้าโทน ผมก็บอกไปตามตรงว่าเยอะจนหัวหมุนเลยครับ คุณท่านบอกอื้มกินก่อนๆ ค่อยคุยกัน
จนมื้อเช้าผ่านไปครับ ผมก็เดินออกมาหลังบ้าน อื้ดดด ยืดเส้นยืดสาย หลังบ้านนี่ตั้งแต่เปลี่ยนมาปลูกพวกต้นลิ้นมังกร ทำไมรู้สึกว่า อากาศมันดีแบบนี้นะ แล้วไหนจะต้นแสงจันทร์อีก ฟู่ววว สวนหลังบ้านเจ๊หมิวผมชอบนั่งโคตรๆล่ะครับถ้ามาที่นี่ เพราะจัดเป็นสวนหินแบบโคตรจะดีย์ บอกเลยว่าระดับโรงแรม 5 ดาวเลย
พ่อผมก็เดินมานั่งจิบกาแฟนะ ผมก็ถามว่าต้องคุยงานอะไรอ่ะพ่อ พ่อบอกว่าก็พวกแผนงานพัฒนาศักยภาพคนในแผนกน่ะ ก็เรื่องที่จะส่งตัวไปที่เกาหลีตามที่แท-โอ บอกนั่นแหละ เอ็งนั่นแหละไอ้ลูกหมา โดนกาหัวว่าจะต้องไปแน่ๆ เตรียมร่างกายไว้ให้พร้อมด้วย ผมก็บอกครับรู้แล้ว ตอนนี้ก็พยายามปรับเรื่องการกินอยู่ พ่อผมก็บอกอื้มดีแล้ว ออกกำลังกายไปก็เท่านั้น ถ้าโภชนาการไม่ดี
เดี๋ยวจะให้คนเอาผลไม้จากสวนไปให้ ตอนนี้ปลูกแก้วมังกรด้วย เอาไปกินตอนดึกๆไป ผมก็อื้อครับ แล้ว ผมก็ถามว่าแล้วคุณท่านล่ะพ่อ พ่อผมบอกนู่นเตรียมเอกสารมานู่น ผมก็ครับๆ พ่อผมก็จิบกาแฟเบาๆ แล้วถามว่านี่มาอยู่รวมกันแบบนี้ทุกวันเหรอ ผมบอกไม่หรอกพ่อ นานๆน่ะกว่าจะอยู่กันครบ นี่ก็ตั้งแต่เริ่มเก็บตัวที่บริษัทก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลย มีหลังจบงานนี่แหละที่ได้มาอยู่ครับ ปกติจันทร์ - ศุกร์ ก็ไม่ได้มากันหรอกพ่อ แต่ส่วนมากเสาร์ อาทิตย์ก็จะมากันนะ ถ้าไม่ได้กลับบ้านน่ะ พ่อผมก็บอกอืมมม ได้เขาแล้วก็ดูแล ใส่ใจพวกเขาให้ดีๆ
ตอนนั้นผมแทบสำลักอากาศ แค่กๆ ๆ แล้วบอกพ่อ ๆ ๆ อะไรเนี่ย พ่อบอกว่าถ้าเอ็งบอกว่ายังไม่ได้ทำอะไรกัน ข้าจะเตะก้านคอให้ ผมเงียบกริ๊บเลย พ่อบอกอยู่ด้วยกันแบบนั้นคงไม่นอนจับมือนับดาวแล้วนอนหรอกมั้ง พ่อบอกว่าได้เขาแล้วก็ต้องดูแลใส่ใจกัน อะไรเล็กๆน้อยๆก็อย่ามองข้ามไป เพราะถ้ามันเก็บไว้นานๆ ไอ้เล็กๆน้อยๆนั่นมันจะเป็นปัญหาใหญ่ ยิ่งมากคนปัญหาเล็กๆมันก็เยอะ เอ็งเลือกเองที่จะมีทีละหลายๆคนก็ต้องรับผิดชอบให้ไหว
พ่อบอกว่าชีวิตมันเป็นของเอ็ง ตราบใดที่ไม่ไปยุ่งกับคนที่เขามีพันธะ หรือไปหลอกใครว่ายังโสด เอ็งอยากจะทำอะไรก็ทำ มันก็แค่นั้น และที่สำคัญข้ายังไม่อยากอุ้มหลาน จะทำอะไรก็ป้องกันไว้ ผมก็บอกโอ่ยย ตัวเองผมยังเอาไม่รอดจะไปทำใครเขาท้องได้ล่ะพ่อ พ่อบอกเออ คิดได้แบบนั้นก็ดี ..... แต่ว่าตอนนั้นผมติดใจเรื่องนึงมากๆเลย ผมก็ถามว่าพ่อ ทำไมพ่อรู้อ่ะว่าคนไหนมิ้นต์ คนไหนดาว คนไหนแก้ม พ่อผมหยิบกาแฟมาจิบแล้วบอกไม่รู้อ่ะ สุ่มเรียกไปงั้นแหละ เรียกชื่อไหนแล้วคนนั้นเงยหน้ามาตอบก็คนนั้นแหละ
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน