ฝากติดตามทางช่องทางด้านล่างหน่อยครับ อนาคตจะมีเรื่องอื่นๆให้อ่านเพิ่มครับ^^





มีซ่อนข้อความนะครับ อย่าลืม comment แล้วกลับมาอ่านเพิ่มนะครับ


หากมีคำผิดช่วยแจ้งผมด้วยนะครับ
ผิดพลาดประการใดแนะนำติชมได้นะครับ




ฟ้าเสียงสั่น : ฟ้าว่าเราหยุดความสัมพันธ์ของเราสองคนกันเท่านี้ก่อนไหม...

ผมถึงกับหน้าตึง ถึงแม้ว่าผมจะเตรียมใจมาบ้างแล้วแต่พอมันเกิดขึ้นจริงผมก็รับไม่ไหวอยู่ดี ผมรู้สึกว่าตอนนี้น้ำตาผมไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้างแล้ว ความรู้สึกเศร้า รู้สึกว่าต่อไปจะไม่มีฟ้าอยู่ในชีวิตผมอีกแล้ว มันตอกย้ำว่าผมรักฟ้าจริงๆ แต่ตอนนี้กำลังจะเสียเธอไปแล้ว นี่สินะความรู้สึกของคนอกหัก

ผมพูดด้วยเสียงสั่นเครือ : เกิดอะไรขึ้นหรอฟ้า ทำไมถึงจะจบลงแบบนี้ อย่างน้อยอธิบายให้เราเข้าใจหน่อย

จนถึงตอนนี้ฟ้าก็ยังไม่เงยหน้าขึ้นมองผม ผมไม่เห็นว่าตอนนี้เธอทำหน้ายังไง ได้ยินแต่เสียงสะอื้นของเธอ

ฟ้าพยายามพูดด้วยเสียงปกติ : ฟ้าต้องถามทรีมากกว่า ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมทรีถึงทำแบบนี้กับฟ้า
ผม : เราไปทำอะไรหรอ เราไม่รู้ฟ้าช่วยบอกเราที(แต่ความจริงคือรู้อยู่เต็มอกเรื่องไอรินแน่ๆ)
ฟ้า : ทรี! ฟ้าจะให้โอกาสทรีสารภาพอีกครั้ง ถ้ายังไม่พูดความจริง เราก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก

ผมทำเป็นแกล้งเนียนไปแต่ก็ไม่ได้ผล ผมว่าเธอรู้เรื่องผมกับไอรินแล้วแน่ๆ ฉะนั้นผมไม่มีทางเลือกเพราะผมยังต้องการมีเธออยู่ การสารภาพเป็นทางเลือกเดียวที่ผมมี เพื่อจะขอโอกาสเธออีกครั้ง

ผม : คือ... เรื่องที่เกิดขึ้นคืนนั้นเราไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้นจริงๆนะ สถานการณ์มันพาไปจริงๆ เราขอโทษนะฟ้า ฟ้าให้โอกาสเราอีกครั้งนะ
ฟ้าน้ำเสียงแข็งๆและยังไม่มองหน้าผม : ทำไมถึงทำแบบนี้ กล้าทำแบบนี้ได้ยังไง นี่มันคนใกล้ตัวฟ้าเลยนะ
ผม : เราขอโทษ... แต่มันแค่ครั้งเดียวจริงๆนะ ให้โอกาสเราเถอะนะฟ้า(ผมยังสะอื้นอยู่)

ผมเอื้อมมือไปกุ้มมือฟ้าไว้ทั้งสองข้าง ถือว่ายังมีสัญญาณที่ดีคือเธอไม่ได้สะบัดมือผมทิ้ง

ฟ้าพูดด้วยเสียงสั่นเครืออีกครั้ง : ทั้งๆที่อยู่ใกล้เราขนาดนี้ ทำไมถึงยังกล้าทำได้ลงอีก ห๊ะ!!!
ผม : เราไม่มีคำแก้ตัว แต่ให้โอกาสเรานะฟ้า เรารักฟ้านะ
ฟ้าร้องไห้ : ทำไม ทำไมไม่เป็นคนอื่น ทำไมต้องเป็นน้ำด้วย นี่มันเพื่อนสนิทฟ้านะ
ผม : เราขอโทษจริงๆ ยกโทษให้เรานะ ห๊ะ! น้ำหรอ

ฟ้าเงยหน้าขึ้นมามองผมแล้ว เธอชะงักไปแว่บนึ่งตอนเห็นหน้าผมร้องไห้ ก่อนทำสายตาสงสัย
ผมตั้งสติอีกครั้ง อ้าวคนที่ฟ้ารู้คือน้ำหรอเนี่ย ตูก็คิดว่าเป็นน้องไอรินมาตลอด คิดๆๆๆๆ จะเอาไงต่อวะตู

ฟ้า : ใช่น้ำไง หรือนายมีคนอื่นอีก นายมาทำอย่างงี้กับฉันและน้ำได้ยังไง ทำไมต้องเป็นเพื่อนฉันด้วย!

พอเป็นแบบนี้ ในที่สุดผมก็คิดทางออกได้แล้ว แม้มันจะเสี่ยงไปสักหน่อยแต่พอเป็นน้ำ ผมคิดว่ายังพอมีทางเป็นไปได้ ยังไงฟ้ากับน้ำก็เพื่อนสนิทกัน ผมขอลองดูสักตั้งแล้วกัน

ผมทำหน้าจริงจัง : ฟังทรีก่อนนะฟ้า ทรีอาจจะเห็นแก้ตัวแต่ทรีรักฟ้านะ แล้วทรีก็รักน้ำด้วย และทรีก็รู้ว่าน้ำก็รักทรี แล้วฟ้าล่ะรักทรีไหม
ผมพูดต่อ : ทรีไม่อยากเสียฟ้าไปแต่ทรีก็ไม่อยากเสียน้ำไปเหมือนกัน มันพอจะเป็นไปได้ไหมที่พวกเราจะมีความสัมพันธ์แบบที่มากกว่าสองคน
ผมพูดต่อ : มันเป็นความเห็นแก่ตัวของทรีแหละทรีรู้ แต่อยากขอให้ฟ้าลองคิดดูก่อนได้ไหม และสุดท้ายทรีก็จะเคารพการตัดสินใจของฟ้านะ ทรีจะยอมรับกับสิ่งที่ฟ้าเลือกอย่างไม่ขัดข้องใดๆทั้งสิน

ผมวัดใจฟ้าไปเลย ถ้าเป็นกับไอรินผมคงไม่กล้าพูดแบบนี้แน่ๆ แต่พอเป็นเพื่อนสนิทเธอผมก็ขอเสี่ยงดู
ผมภาวนาให้เธอใจกว้างกับเพื่อนสนิทของเธอ เพราะถ้าเธอตอบปฏิเสธ ผมอาจจะเสียทั้งฟ้าและน้ำไปทั้งคู่ เพราะน้ำอาจจะเกรงใจและเลือกฟ้าที่เป็นเพื่อนสนิทเธอมากกว่าเลือกผม

แต่ฟ้าก็อยู่ในเงื่อนไขเดียวกับผม เพราะถ้าเธอปฏิเสธผมแต่น้ำยังยืนยันคบกับผมต่อ ฟ้าก็อาจจะเสียทั้งผมและน้ำไปเช่นกัน ผมถึงขอเสี่ยงกับทางเลือกของฟ้าดูหน่อย ว่าอนาคตผมจะไปทางไหน

ฟ้าตอนนี้เงียบไปพักนึงแล้ว เธอคงคิดไม่ตกว่าจะเอายังไงดี ผมดึงมือเธอขึ้นมาลูบที่แก้มของผมก่อนที่ผมจะหอมมือฟ้า ผมเดินเกมต่อไปไม่หยุด ในขนาดที่ฟ้ากำลังคิดคำตอบอยู่

ผม : ทรีไม่รู้ว่าหลังจากที่ฟ้าตอบทรีแล้ว ทรียังจะมีโอกาสกอดฟ้าอีกไหม ระหว่างนี้ทรีของกอดฟ้าไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้นะ

ผมไม่รอเธอตอบใดๆ ขยับเข้าไปสวมกอดฟ้าทันที ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมาจากฟ้า แต่ก็ไม่ได้ผลักผมออกแต่อย่างใด

ระหว่างนี้ไม่ใช่แค่ฟ้าที่คิดทบทวนอยู่คนเดียว แต่ผมก็เช่นกัน ทุกอย่างที่ผมพูดกับฟ้าอาจจะดูเวอร์ๆ น้ำเน่าๆ แต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึกผมจริงๆ ผมรักเธอจริงๆและอยากจะกอดเธอให้นานที่สุดจริงๆ

เพราะการที่เธอจะรับเรื่องแบบนี้ได้มันคงเป็นเรื่องยาก มันต่างจากน้ำที่เธอแอบชอบผมอยู่แล้วและรู้ว่าผมมีฟ้าอยู่แล้ว น้ำรับเรื่องนี้ได้ตั้งแต่เริ่ม แต่อาจจะไม่ใช่กับฟ้า

ฟ้าเริ่มพูด : ตอนมีกันอยู่ไม่เคยอยากจะมากอด พอตอนนี้ทำมาเป็นขอกอดนานๆ พอได้แล้ว

แล้วเธอก็ดันตัวผมออก ตอนนี้ผมมองหน้าเธอชัดๆอีกครั้ง แม้เธอจะมีคราบน้ำตาอยู่บนใบหน้า แต่ก็ไม่สามารถทำให้ความสวยที่เปร่งประกายของเธอลดลงไปเลยสักนิด กลับทำให้เธอดูน่าทะนุถนอมยิ่งกว่าเดิมซะอีก ตอนนี้เธอมองกลับมาที่หน้าผม เราจองตากัน ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นอีกครั้ง...

เลิกไม่เลิกยังไงก็โดนมาถึงห้อง

เสียดายฟ้ามาก ง้อให้สำเร็จนะ

   ง้อให้สำเร็จนะ

ความลับ ยังไงก็ต้องแตกอยู่ดีแหละ

ไม่นะฟ้า

 

 

ซีนดราม่าก็มา ตามด้วย Love ซีน

ง้อวิธีไหนดีล่ะ

ขอบคุณครับ

 

ความลับไม่มีในโลก แต่ให้รู้ไม่ได้เด็ดขาด
เก็บทั้งหมด